22 ม.ค. 2021 เวลา 12:00 • ความคิดเห็น
MovieTalk มูฟวี่ชวนคุย: มือใหม่ทำเพจ ตอนจบ
วัตถุประสงค์ของการเขียนบทความชุดนี้เพื่อส่งความปรารถนาดีไปยังเพจน้องใหม่ ที่ช่วงนี้มีมากทีเดียว หลายเพจหลังจากได้ดาวในบทความแรกไปแล้ว ตัวเลขคนอ่านคนแทบจะไม่วิ่งเลยก็มี ดังนั้นผมจึงอยากแชร์ประสบการณ์และแนวคิดในการทำเพจกับเพื่อน ๆ น้อง ๆ เพจใหม่ครับ
และถ้าบทความผมมีอะไรก็ตามที่ไปกระทบกับความรู้สึกของใคร หรือสร้างความขุ่นเคืองให้แก่ใครก็ตาม ผมก็ต้องกราบขออภัยไว้ ณ ที่นี้
ความตั้งใจเดียวของผมคือการส่งต่อกำลังใจไปยังเพจทุกเพจในทุกสถานการณ์ที่คุณกำลังบริหารเพจให้ไปได้ตลอดรอดฝั่ง
สำหรับคนที่เพิ่งมาเห็นบทความนี้ ขอแนะนำให้กลับไปอ่านบทความตอนที่ 1 ก่อนนะครับ ตามลิงก์ด้านล่าง
มาถึงบทความนี้ หลังจากที่คุณรู้แล้วว่าคุณต้องสร้าง อัตลักษณ์ หรือ เอกลัษณ์ของเพจ และมีลายเซ็นเป็นของตนเอง (ID & Sign) เพื่อให้เพจของคุณเป็นที่จดจำของคนอ่าน
สิ่งต่อมาที่คนเขียนบทความมักจะเผชิญอยู่เสมอ โดยเฉพาะเพจใหม่ก็คือ การเฝ้าดูตัวเลขคนอ่านบทความ คนติดตาม หรือ คอมเมนท์ ในแต่ละบทความที่คุณโพสต์
แต่บ่อยครั้งที่คุณเริ่มลังเลในความรู้สึก ซึ่งมันเป็นไปได้ทั้งทางบวกและทางลบ
ความรู้สึกด้านบวก
มีลุ้นดาวแล้วเรา / ได้ยอดคนติดตามเพิ่มมาตั้งเยอะ / เฮ้ย...ทำไมมีคนแชร์ออกไปเป็นสิบ ๆ เลยเนี่ย / คอมเมนท์กันสนุกสนานเชียวโพสต์นี้ / ต้องแซวกันหน่อยแล้ว ฯลฯ
คุณอาจมีสายตามองทุกอย่างดีแบบเดียวกับ
ฟอร์เรสต์ กัมพ์ แต่มันจะอยู่กับคุณไปได้นานตลอดรึเปล่า?
ทีนี้มาดูความรู้สึกด้านลบ
ทำไมยอดวิวไม่ขึ้น? / คนอ่านไม่ถูกใจรึเปล่า? / คอมเมนท์เงียบเลย? / บทความฉันปลิวไปกับลมแล้วเหรอ? ฯลฯ
1
ไอ้ความรู้สึกด้านลบนี่ล่ะ ที่มันกำลังบั่นทอนความมุ่งมั่นของคุณ จนทำให้คุณลังเล ไม่แน่ใจ ถอดใจ หรือเลวร้ายสุดก็คือ เลิกเขียน!
1
สิ่งเหล่านี้คืออุปสรรคที่นักเขียนทุกคนต้องเจอ เปรียบเสมือนด้านมืด
ไม่มีใครช่วยคุณได้หรอกครับนอกจากตัวคุณเอง ที่จะหาวิธีคิดดี ๆ มาจัดการความรู้สึกของคุณ
อย่างผมมีปรัชญาในการเขียนบทความ
"จะมีห้าคนอ่าน หรือ ห้าแสนคนอ่าน ผมก็เต็มที่ทุกบทความ ภายใต้มาตรฐานเดียวกัน"
เป็นปรัชญาที่ผมใช้เสมอตั้งแต่เข้าสู่วงการนี้
ผมเชื่อว่าเพื่อน ๆ ของผมคงตอบคำถามนี้ได้ดี ถึงมาตรฐานงานเขียนของผมที่ไม่แคร์จำนวนคนอ่าน
5
ดังนั้นคุณต้องมีปรัชญาในการเขียนบทความเอาไว้เตือนตัวเองครับ เพราะนั่นคือจุดยืนที่คุณต้องมี
แต่ไม่ว่าคุณจะมีหัวใจแกร่งปานหินผา เกราะเพชรเจ็ดสี แต่คุณยังคงเป็นปุถุชนคนธรรมดา มีความรู้สึก คุณไม่ใช่ A.I. ดังนั้นคุณยังมีตัวช่วยที่สำคัญอยู่ในบทความของคุณครับ
ลองไถบทความที่คุณโพสต์ลงไปให้สุด คุณจะเห็นพื้นที่แสดงความคิดเห็นของบรรดาคนที่เข้ามาอ่านบทความของคุณ
นี่ล่ะครับคือกำลังใจที่สำคัญที่สุดของคุณ
1
ผมถามสักคำ ถ้าคุณไม่รู้สึกเป็นพิเศษกับบทความนั้น เพจนั้น คุณจะคอมเมนต์ไหม?
เป็นผมก็อ่านผ่าน ๆ อย่างมากก็กดไอคอนแสดงความรู้สึกให้เท่านั้น
แต่คนที่ยอมเสียเวลาพิมพ์ข้อความจะสั้นไม่กี่คำ หรือยาวขนาด A4 หรือกระทั่งส่งแค่อิโมจิให้เท่านั้น แต่อย่างน้อยเขาก็รู้สึกเป็นพิเศษกับบทความของคุณ และตัวคุณ
เชื่อเถอะว่าวันหนึ่งข้างหน้า...คุณกับเขาเหล่านั้นจะกลายเป็นเพื่อนกัน
เป็นเพื่อนที่ไม่เคยพบหน้า แต่มีความผูกพันทางใจต่อกัน
เป็นครอบครัวในบีดี เหมือนกับครอบครัวของดอม
1
มันคือกำลังใจชั้นดีที่ทำให้คุณยังคงอยู่ตรงนี้ต่อไป
มันคือเสน่ห์ของบีดีที่คุณจะหาไม่ได้จากแพลตฟอร์มไหน ๆ
1
ดูแลคนที่มาเม้นท์ด้วยการตอบความเห็นของเขาบ้าง และเขาจะกลายเป็นเพื่อนที่ไม่เคยทิ้งคุณ
ข้อห้ามที่คุณไม่ควรทำสำหรับเพจน้องใหม่คือ
แวะไปบทความในเพจคนอื่นเพียงเพื่อทิ้งข้อความ
"ฝากติดตาม"
เพราะมันเป็นกฎของบีดีที่ห้ามชักชวนผู้อื่นมาเพจตนเองผ่านบทความผู้อื่น
"ใจเขา ใจเรา" คุณตั้งใจและใช้เวลาในการเขียนบทความคุณก็อยากให้คนเข้ามาอ่าน เพจอื่นก็เช่นเดียวกัน อย่าขอให้เขาติดตาม แต่ให้มอบกำลังใจแก่เจ้าของเพจ แล้วเขาจะกลับมาติดตามเพจของคุณเองครับ เพราะมันคือมารยาทที่ดี
2
และใช้หน้าเพจของคุณเวลาแสดงความเห็น เพื่อที่คนอื่นจะได้กลับมาตอบรับในหน้าเพจของคุณ เพียงเท่านี้คุณจะได้คนอ่านเพิ่มด้วย "ใจที่มีให้กัน"
แนวทางการทำเพจของผม ผมเลือกจะเดินไปบนเส้นทางแห่งมิตรภาพมากกว่าจะกลายเป็นโรงงานผลิตบทความป้อนแอพ ผมเลือกเขียนบทความทุกครั้ง ร้องเพลงทุกเพลง รีวิวหนัง หรือ เขียนนิยาย ก็ด้วยความรู้สึกที่ผมมี และสิ่งที่คุณต้องระลึกเสมอคือ
จงซื่อสัตย์กับความรู้สึกของคุณเอง
จงจริงใจกับความรู้สึกทั้งต่อตนเอง และเพื่อน ๆ นักเขียนของคุณ
เพราะถ้าคุณไม่จริงใจต่อตนเอง ต่อเพื่อน คุณก็จะไม่จริงใจต่อบทความที่คุณเขียน และนั่นเท่ากับคุณไม่ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกคุณเอง คุณกำลังหลอกตัวเอง
บทความของคุณจะเข้าถึงใจคนอ่านได้อย่างไร ในเมื่อมันดูเฟค
5
และเมื่อคุณขยันเขียนบทความ โปรดรู้ไว้เถอะว่า มันไม่เคยสูญเปล่า ต่อให้มีคนอ่านน้อยก็ตาม เพราะคุณกำลังพัฒนาทักษะการเขียน การสื่อความ ในแต่ละวันทักษะคุณจะค่อย ๆ พัฒนาเป็นลำดับ ๆ
คุณในวันนี้จะดีขึ้นกว่าคุณในเมื่อวาน บทความคุณในวันพรุ่งนี้ของคุณจะดีกว่าวันนี้ สไตล์การเขียนของคุณจะเกิดขึ้น และชัดเจนในที่สุด
2
สิ่งสุดท้ายที่ผมจะเตือนก็คือ
ไม่ว่าคุณจะผมเห็นอะไรที่ไม่ถูกต้องในนี้ จงอย่าวิพากษ์ วิจารณ์ จงเก็บความรู้สึกเหล่านั้นไว้ในใจ อย่าเขียนบทความออกมา เพราะสิ่งที่คุณจะได้รับคือ Blacklist
บทความของ MovieTalk จะไม่ปรากฎในฟีด 🔥
เลยไม่ว่าอย่างไรก็ตาม
จะมีเพียงแค่คนกลุ่มหนึ่งใน 🏠 เท่านั้นที่จะเห็น
บทความของผม
ผมเตือนเพราะคุณคือเพื่อนของผม
เพราะการที่คุณได้อ่านบทความนี้
แสดงว่าคุณกดติดตามผม หรือเพื่อน ๆ
ช่วยแชร์ให้
คุณจึงได้เห็นเพจ MovieTalk ครับ
ขอบคุณที่เป็นแวะมาอ่านและเ็นเพื่อนกันครับ
ในเมื่อทุกวันนี้ผมถูกจำกัดอยู่แต่ใน 🏠
ผมไม่มีคนอ่านเพิ่ม นอกจากฐานคนอ่านเดิม
ถ้าผมยังรักจะเขียน ผมก็แค่หาวิธีคิดที่จะอยู่กับมันไปให้ได้ เราแค่ทำความเข้าใจว่า ไม่มีความยุติธรรมในการสร้างฝัน แต่เรายังมีแรงใจที่ทำในทสิ่งที่เรารัก นั่นคือจุดยืนที่ทำให้เรามีความสุข
1
และถ้าบทความนี้พอจะช่วยสร้างกำลังใจให้คนที่มีฝันจะเดินบนเส้นทางนี้ได้ บทความนั้นก็ทำหน้าที่สมบูรณ์แล้วครับ
ตอนนี้ผมเชื่อว่าคุณพร้อมแล้วสำหรับการปั้นเพจของคุณ
คุณพร้อมจะสร้าง "กรุงโรม" ในแบบฉบับของคุณแล้ว
จำไว้ว่า...
ขอบคุณเพื่อน ๆ ทั้ง 300 คนที่ยังติดตามอ่านบทความของผมที่ดีบ้าง แย่บ้าง
ไม่มีอะไรก็ร้องเพลงให้ฟังบ้าง มาคอมเมนท์ผมอยู่เสมอ ทั้ง ๆ ที่ผมไม่ค่อยได้แวะไปหาเพื่อน ๆ เลย รู้ตัวเองนิสัยไม่ดี เหมือนคนเห็นแก่ตัว ก็ต้องขออภัยด้วย
แต่ผมรู้ว่าเราผูกพันกันมาเนิ่นนานจนรู้ใจ แม้พวกเราจะไม่เคยพบหน้ากันก็ตาม
ขอบคุณเพจน้องใหม่ที่มีโอกาสได้รู้จักกัน
หวังว่าบทความนี้คงพอทำให้น้องใหม่ได้มีแนวทางในการปั้นเพจ
เป็นกำลังใจให้กับทุกเพจครับ
และผมขออวยพรให้ทุกคนประสบความสำเร็จในเส้นทางนักเขียน
มันอาจมีอุปสรรคบนเส้นทางนี้
แต่คุณไม่ได้เดินเดียวดาย คุณมีเพื่อนนักเขียนรุ่นพี่ รุ่นเพื่อน รุ่นน้อง
ร่วมเดินทางไปกับคุณ
ผมคงอยู่ตรงนี้ไปกับคุณจนกว่าจะถึงวาระสุดท้ายของเพจ
ซึ่งผมไม่รู้ว่าจะเกิดขึ้นเมื่อไร
แต่เมื่อถึงวันนั้น ผมก็ต้องจากไป เช่นเดียวกับเพื่อนคนอื่น ๆ
และนั่นคงเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้พบกันจริง ๆ เสียที
ก็เพจของผมเป็น "สปาร์ตา" นี่นา
สุดท้ายก็จบไม่สวยอยู่ดีแหละ
1
ทั้งหมดนี้คือบทความดีต่อใจถ้าใครรรักงานเขียน
1
ด้วยความปรารถนาดี
มูฟวี่
1
ขอบคุณที่มาภาพประกอบ: IMDb, Screenrent, Youtube , Amazon.com
โฆษณา