ถ้าย้อนไปได้เราคงเลือกอีกแบบ
นี่เป็นความคิดที่วกมาตลอดทั้งที่รู้ว่าต่อให้ย้อนไปกี่ครั้งก็ยังเลือกแบบเดิม
ชีวิตที่ห่างไกลบ้านมันโคตรทรมาน
ต้องอัพโพสต์เพื่อให้คนที่บ้านสบายใจว่าเรา อยู่ดี
ทั้งที่เบื้องหลังเราร้องไห้เกือบทุกคืน
ปลายสายที่คอลแล้วยิ้มบอกว่ามีความสุขแต่ทุกครั้งที่วางเช็ดน้ำตากับความเหงาคอยปลอบใจ
แทบลืมไปแล้วความสุขคืออะไรทำอะไรถึงจะมีความสุขรอยยิ้มที่มีบาดแผลในใจมันโคตรฝืน
บางวันยังอิจฉาคนที่เสียชีวิตที่ไม่ต้องรับรู้อะไรต่างกันกับเราต้องเจอบททดสอบที่บางทีเกินจะรับไหว
ความเหนื่อยที่อธิบายใครไม่ได้
#ขอให้ฉันได้พักที่ไหนสักที่ที่มันทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันไม่โดดเดี่ยว #และหายจากโรคนี้สักที #สวัสดีซึมเศร้าเราเจอกันแบบไม่ได้นัดหมายอีกแล้วนะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
