‘ในมุมหนึ่ง มันดูโง่เขลาเบาปัญญาที่จำกัดกรอบความคิดเกี่ยวกับความอยู่ดีมีสุขให้อยู่เพียงเเค่ความพึงพอใจกับความทุกข์ยาก เเถมยังนับว่าความพึงพอใจทุกอย่างมีคุณค่าเท่ากัน’ - 𝐌𝐨𝐫𝐚𝐥 𝐓𝐫𝐢𝐛𝐞𝐬 ; 𝐽𝑜𝑠ℎ𝑢𝑎 𝐺𝑟𝑒𝑒𝑛𝑒
∙ หลังอ่านหนังสือเล่มนี้เเล้วอยากจะชวนตั้งคำถามน่าสนใจคำถามหนึ่งว่า ‘ความสุข’ ในนิยามของคุณนั้นคืออะไร ? ความสุขก็คือความสุข ไม่ว่าจะเป็นความสุขแบบไหนนิยามใดใช่หรือไม่ ?
∙ เพื่อให้ทุกคนเข้าใจจุดประสงค์ของการตั้งคำถามนี้ - เเละเพื่อให้เป็นรูปธรรมมากขึ้น... ผมขอตั้งคำถามใหม่ว่า...
➼ ‘เราจะดั้นด้นเรียนจนจบปริญญา หรือจะนั่งจิบเบียร์อยู่บ้านชิล ๆ ไปตลอดชีวิต’ (**หากอนุมานว่าทั้งสองช้อยส์ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนในทุกกรณี**)
∙ พ้อยท์ของคำถามนี้คือพยายามจะชี้ให้เห็นว่า... ‘เออ - ถ้าหมุดหมายในการดำรงชีวิตของมนุษย์ทุกคนคือ การเเสวงหาความสุขเเล้วเนี่ย... ถ้าอนุมานว่าเรามีตังใช้เป็นกอบเป็นกำกันอยู่เเล้ว สู้นั่งจิบเบียร์ดู Netflix อยู่บ้านไปจนตายอย่างมีความสุขไม่ดีกว่าหรือ ?’ - ในมุมหนึ่งมันก็ดูสมเหตุสมผลนะครับ สำหรับคนเลือกจะนั่งจิบเบียร์ชิล ๆ ไปตลอดชีวิต (ซึ่งก็ไม่ใช่ช้อยส์ที่ผิดเเต่อย่างใดนะครับ - เเต่อาจจะเป็นนิยามของความสุขระดับต่ำกว่า ในมุมมองของ 𝐽𝑜ℎ𝑛 𝑆𝑡𝑢𝑎𝑡 𝑀𝑖𝑙𝑙)
∙เเต่ 𝐽𝑜ℎ𝑛 𝑆𝑡𝑢𝑎𝑡 𝑀𝑖𝑙𝑙 ซึ่งเป็นหนึ่งในเจ้าพ่อเเห่ง ‘ลัทธิประโยชน์นิยม’ ไม่ได้เลือกช้อยส์จิบเบียร์ชิล ๆ เพียงเพราะ ‘ฉันพอใจแบบนี้’ เเน่ ๆ
∙ เพราะมิลล์พยายามจะบอกว่าจริง ๆ เเล้ว ‘ความสุข’ ในทางประโยชน์นิยมนั้นไม่ใช่ความสุขที่มีมุมมองคับเเคบขนาดนั้น เขาไม่เชื่อว่า ‘ความสุข’ นั้นเหมือน ๆ กันหมด เขาไม่เชื่อว่า ‘ความสุข’ ในเเบบปัจเจกนี้ จะมีราคาค่างวดเเละเป็นหมุดหมายของการมีชีวิตอยู่ของมนุษย์ - ‘เขาเชื่อว่า ‘ความสุขหรือความพึงพอใจ’ นั้นมีปริมาณในเชิงคุณภาพ’
∙‘มิลล์เชื่อว่าสังคมจะยุ่งเหยิง (หรืออย่างน้อยที่สุดก็คงไม่เจริญนัก) ถ้าทุกคนมุ่งเเต่ความสุข ‘ส่วนตัว’ เป็นเกณฑ์’
(ถ้าสักร้อยคนทำสักคนสองคนคงไม่เป็นไร - เเต่ลองคิดดูเล่น ๆ ว่าหาก ‘ทุกคน’ มีหมุดหมายในการใช้ชีวิตเพื่อนั่งจิบเบียร์ชิว ๆ หรือนอนเล่นเกมส์ทั้งชีวิตจนกว่าจะสิ้นลมหายใจ ต่อให้เราจะอนุมานว่าพวกเขาไม่มีปัญหาเรื่องเงินเเละไม่ได้ทำให้ได้เดือดร้อนไม่ว่ากรณีไหน - เเต่คงจะเถียงไม่ได้ว่าคงจะไม่ได้ทำให้โลกนี้น่าอยู่เท่าไรนัก)
∙‘มิลล์เชื่อในการมีอยู่ของ ‘ความสุขขั้นสูงกว่า’ - ซึ่งมิลล์นิยามมันว่า ‘ความพึงพอใจอันเกิดจากกิจกรรมซึ่งสร้างทรัพยากรที่ยั่งยืนเเละเเบ่งปันได้’
∙ การดั้นด้นร่ำเรียนจนจบด้วยความยากลำบากทั้ง ๆ ที่มีเงินถุงเงินถังอยู่เเล้วนั้น ถึงดูเผิน ๆ อาจจะเป็นทางเลือกที่ ‘คนที่โฟกัสเเค่ความสุขส่วนตัว’ อาจจะมองว่าไม่ฉลาดเท่าไหร่นัก - เเต่มิลล์ให้เหตุผลว่า ‘การร่ำเรียนจนจบ’ (จริง ๆ มิลล์เทียบกรณีนี้กับการอ่านปรัชญาเพลโตนะครับ เเต่ผมขอยกตัวอย่างเพื่อให้เข้าใจได้ง่าย) นั้นเป็นความสุขในระดับที่สูงกว่าเพราะว่า...
∙“มันเป็นความพึงพอใจที่นำมาสู่ความพึงพอใจมากยิ่งขึ้น ไม่ใช่สำหรับตัวผู้เรียนเอง เเต่กับผู้อื่นด้วย ในท้ายที่สุด เพราะว่าคนเหล่านี้สามารถสร้างองค์ความรู้ที่ยั่งยืน เเละเเบ่งปันให้คนอื่นได้ - คนเหล่านี้คือคนที่ยอมถูกเจียระไนให้ตนเองมีความเเหลมคมมากพอที่จะไปเเกะสลักโลกนี้ให้สวยงามต่อไป”
...เเละโลกที่สวยงามใบนี้เเหละครับที่จะเพิ่มพูน ‘ความสุข’ ให้กับทุก ๆ คนที่อาศัยอยู่ - ซึ่งแน่นอน... รวมทั้งตัวเราเองด้วย
...นี่ล่ะมั้งครับ - ‘นิยามของความสุขระดับสูงกว่า’ ที่ผู้เขียนกำลังจะบอก
(**ขอหมายเหตุอีกครั้งว่า... นี่คือมุมมองของมิลล์ - ซึ่งเป็นนักปรัชญาประโยชน์นิยมนะครับ)
∙ ผม - ซึ่งเป็นปุถุชนคนธรรมดาไม่ใช่นักปรัชญา... อ่านหนังสือเล่มนี้เเล้วรู้สึกว่าบางครั้งคนเราก็ตีกรอบคำว่า ‘ความสุข’ เเคบเกินกว่าที่จะขับเคลื่อนโลก ผมเห็นด้วยกับผู้เขียนในเเง่นี้นะครับ - การตีกรอบความสุขให้กว้างพอที่จะพ่วงคนอื่น ๆ เข้าไปในกรอบนี้ด้วย เเละถ้าทุกคนทำเหมือนกัน ผมว่าโลกนี้คงจะน่าอยู่กว่าที่เป็นเเน่ ๆ
∙ หนังสืออีกเล่มที่เเนะนำครับ ค่อย ๆ อ่าน ค่อย ๆ คิด (ใครรีบ ใครอ่านไว อาจต้องอ่านใหม่ทั้งย่อหน้านะครับ เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน)
∙ จริง ๆ นี่เป็นประเด็นเล็กมากกกกกกกกกในหนังสือเล่มนี้ซึ่งมีเรื่องให้ชวนคิดอีกเป็นเเสนเป็นล้านประเด็น (ผมชอบอ่านหนังสือปรัชญาเพราะมันชวนคิดตลอดทั้งเล่มนี่เเหละครับ) ตอนนี้เมื่อยหัวเเล้วครับ
ขอตัวไปจิบเบียร์เเกล้ม Netflix ก่อนครับ - สวัสดี
ตอนนี้ THE BRIEFBOOK มี LINE Official แล้วนะครับ
คลิ้กที่ลิ้งค์นี้ได้เลย ! >> https://lin.ee/sBpT6V0
- 11
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
