พอมาคิดดูชีวิตก็เพิ่มคิดทุกปี ตลอดชีวิตจวบจนอายุเท่านี้ เหมือนอยู่บนเรือที่ลอยละล่องไปตามครรลองที่ผ่านมา... บ้างก็โดนกระแสลมพัดพาไปตามจุดต่างๆ บ้างก็โดนกระแสน้ำพาไปยังทิศทางอื่นๆ..
ดูท่าทียังไม่เจอฝั่งที่อยากจะลงหลักปักฐาน ยังชอบที่จะปล่อยให้เรือลอยลำอยู่อย่างนั่น ไม่มีจุดหมายอื่นใด เจอเกาะก็แวะไปสำรวจโน้นนี้นั่น เริ่มเบื่อก็ล่องเรือออกมาเป็นอยู่อย่างนั่น..
คิดอีกทางนึงมันก็ดีน่ะ แม้จะดูไร้สาระไม่เอาฝั่งสำหรับสายตาผู้อื้น แต่หากถามผู้เดินเรืออย่างเรา คงตอบได้ว่า ชีวิตมีสีสันดี อาจจะทุกข์บ้างสุขบ้างกับการปล่อยไปโดยไม่บังคับหางเสือมันก็สนุกดีกับการได้เจอเรื่องราวที่เกิดขึ้น มีมาแล้วก็ผ่านไป ต่างๆนาๆ
เราต่างได้เห็นและรับรู้รสชาตมากมายของการมีชีวิต เราต่างลิ้มรส รสชาตมากหลายของความรู้สึก ความคิดและเหตุผล จวบจนสิ่งรอบข้างแวดล้อมต่างๆที่ผ่านสายตาและการสัมผัส...
เมื่อคิดอีกครั้งนึงมันไม่ใช่เรื่องไร้สาระหรือมืดบอดแต่อย่างใด แต่มันเป็นหลักฐานการเดินทางของชีวิตที่มีมา และ มันคือเรื่องราวทรงคุณค่าตลอดที่ผ่านมา(และผ่านไป)ของชีวิตตลอดจวบจนตอนนี้....
แต่วันนึงไม่ว่ายังไง สุดท้ายเราก็ต้องแล่นเรือเข้าฝั่งอยู่ดี #เพราะมันคือสัจธรรมชีวิต
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
