เรื่องสั้น : สาววายในโรงเรียนชายล้วน(Ep.3)
แนวเรื่อง : คอเมดี้,วาย
การเล่าเรื่อง : ผ่านตัวเอก
ความเดิมตอนที่แล้ว :
ช่วงพักกลางวัน ฉันที่เดินปล่อยฟิลเตอร์สาววายสีม่วงฟุ้งไปทั่วโรงเรียน นั้นก็สะดุดตากับ ห้องชมรมที่ชื่อ "ชมรมวิจัยความรัก" จึงคิดจะเข้าไปดูแต่ก็ถูกขัดจังหวะ ด้วยหนุ่มแว่นผมดำยาวหน้าสวย ยูโตะจิน กับนายหัวทองมาดกวน ที่พูดคำกระตุ้นต่อมวาย ถึงจะเป็นคู่ที่แปลก ก็มีโมเม้นค์คืนแว่นชวนจิ้นผุดขึ้นมาในหัว แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เข้าห้องเพราะประตูล้อค...
ตอนที่ 3 : บทของ เรย์ และ ยู (ตอนต้น)
ฉันที่ยืนนิ่งอยู่สามนาทีในสภาพจับลูกบิดตู จึงต้องปล่อยมือ ล้มเลิกความคิดจะเข้าห้อง และกำลังจะหันกลับก้าวเดินไปใช้เวลาที่เหลือ เดินชมสวรรค์แห่งนี้ต่อ ก็ชนเข้ากับหน้าอกของนักเรียนชายคนนึงเข้า..
"เราไม่เป็นไร ว่าแต่สาวน้อย สนใจชมรมเราเหรอ?"
เขาพูดขึ้น น้ำเสียงเชิญชวนดึงดูดใจ ฉันเงยหน้าขึ้นมอง เป็นนักเรียนชาย ม.ปลาย ตัวสูงมาก ผมสีเงินเป็นประกาย รุ่นพี่มาดผู้นำ ที่ส่งออร่าความเป็นหัวหน้าออกมา อยู่ตรงหน้าฉัน.
ฉันสัมผัสได้ว่าถ้าฟังเขาพูดนานๆ จะต้องถูกชักจูงแน่ นี่อาจจะเป็นท่านประธานที่ได้ยินมาจากปากนายหัวทอง ฉันมองสายตาที่อ่อนโยนของเขา
เห็นแล้ว! ฟิลเตอร์สาววายบอกว่า ชายคนนี้คือคนถูกห้อมไปด้วยเหล่าชาย เจ้าของรังรักแห่งนี้ ดูเหมือนเขาจะเห็นฉันส่งสายตาเคลิบเคลิ้มจิ้นภาพฮาเร็มวายนั้น เขายิ้มทำท่าเข้าใจบางอย่าง
"ดีเลย สาวน้อยมาด้วยกันหน่อยสิ?"
เขาส่งสายตาที่ผู้หญิงจะหลงใหลแน่นอน เดี๋ยวนะสาวน้อย เหรอ แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะตอบ เขาก็จับมือฉัน ทำให้ฉันตกใจนิดหน่อย
"ดะ เดี๋ยวสินาย!?"
"มาด้วยกันสิ เราจะอธิบายให้ฟังระหว่างทาง"
ถึงฉันจะพูดห้ามเขาก็จับมือฉันเดินต่อ คำพูดที่เหมือนจะสั่งสาวๆ กับสายตาอ่อนโยนที่มองมาที่ฉันนั้น แม้แต่สาววายอันดับต้นๆ แห่งรร.หญิงล้วน ก็ยังหวั่นไหว ปฏิเสธไม่ลงจริงๆ
"เราจะพาไปดูงานของชมรมนะ สาวน้อย"
เขาปล่อยมือ พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ถึงฉันจะรู้สึกหยุยๆ หูคำว่า สาวน้อย ก็ยอมเดินตามเขาไป
ระหว่างทาง เขาก็แนะนำตัวว่า เขาอยู่ม.ปลายปี 3 และเป็นประธานชมรม "วิจัยความรัก" เขาเล่าสั้นๆว่า สร้างชมรมนี้เพื่อทำให้ความรักระหว่าง ชาย×ชาย ได้สมหวัง...
ฉันที่ได้ยินดีใจแทบเต้น นึกถึงความคิดในตอนที่ยังอยู่หน้า รร.ชายล้วน 'ความฝันของสาววาย ที่จะได้เป็นแม่สื่อให้แก่หนุ่มๆ และได้เฝ้าดูพวกเขาได้รู้ใจ สมหวัง เคียงคู่กัน ก็จะได้เป็นจริงแล้ว'
ที่ๆ คุณประธานพามา คือสวนของโรงเรียน พุ่มไม้และม้านั่งล้อมรอบบ่อน้ำพุขนาดใหญ่ตรงกลาง คุณประธาน ให้ฉันไปหลบกับเขาอยู่หลังพุ่มไม้ยาวขนาดใหญ่ที่คนนั่งหลบได้
คุณประธาน ชี้ไปที่ม้านั่งตัวนึง ใกล้น้ำพุ ไม่ใกลจากพุ่มไม้ที่เราอยู่นัก มีนักเรียนชายคนนึงนั่งอยู่
"เด็กคนนั้น ผู้หญิง? ไม่สิ"
ฉันพูดขึ้น พอดูดีๆ เป็นเด็กนักเรียนชาย ม.ต้น หน้าตาสวยคนนั้นไว้ผมดำยาวหน้าม้าแบบผู้หญิงเลย นี่ถ้าไม่ดูชุดนักเรียน ต้องคิดว่าเป็นเด็กผู้หญิงแน่ นร.ชายคนนั้น นั่งครุ่นคิด มองซ้ายขวาดูกังวล มีบางสิ่งอยู่ในใจ
"เด็กคนนั้นมาปรึกษาเรา ว่าตัวเองอาจชอบเพื่อนสนิทตัวเอง ชมรมเราเลยตามทั้งสองคนมาช่วงนึงจนเด็กคนนั้นแน่ใจ เราเลยให้สมาชิกชมรม สร้างสถานการณ์ให้เด็กคนนั้นสารภาพรัก แต่เขาก็มีปัญหาอยู่..."
คุณประธานพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง เขามองไปที่เด็กคนนั้นอย่างไม่ละลายตา ฟิลเตอร์สาววายฉันสัมผัสได้ว่า คุณประธานต้องมีบางอย่างในใจแน่ เพราะสายตาอ่อนโยนลึกล้ำที่มองเด็กคนนั้น..
แล้วก็มีนักเรียนชายคนนึงเดินมาอีกทาง หน้าตาน่ารักแต่ดูหงุดหงิด ร่างเล็ก ผมสั้นสีน้ำเงินนั้นปลิวตามลม เขาเดินตรงไปที่เด็กคนที่นั่งอยู่ ฉันตกใจจนเกือบส่งเสียงดัง เพราะใบหน้าที่ฉันรู้จัก คุณประธานเอามือมาปิดปากฉันทันที
เด็กคนนั่นมันเรย์ นี่นา เด็กหวงพี่ที่เจอตอนเช้า..
"มีอะไรเหรอ ยู อยู่ๆเรียกมา ฉันกำลังตามหาพี่ชาย กับยัยจิ้งจอกหัวน้ำตาลติดโบว์เมื่อเช้า ที่จ้องจับพี่ชายอยู่ นายเห็นบ้างมั้ย?"
เรย์พูดขึ้นอย่างหงุดหงิด เดินมานั่งข้างๆ นร.ชายหน้าสวยผมยาวดูเหมือนจะชื่อ ยู คนที่ตามหาก็อยู่ใกล้นี่แหละนะ..
'นี่เรย์คือเพื่อนสนิทที่เด็กคนนั้นชอบสินะ'
ฉันคิดในใจ ว่าแต่ใคร คือยัยจิ้งจอกหัวน้ำตาลติดโบว์ยะ แล้วก็ไม่ได้จับใครด้วย พอเห็นฉันกำลังจะพูด คุณประธานทำปาก ชู่ว เขาเอาตัวเข้าใกล้ฉันมากเหมือนว่าเขาไม่สังเกต เพราะมัวตั้งใจฟัง ทั้งสองคนตรงม้านั่งอยู่ ฉันจึงต้องเงียบตั้งใจฟังด้วย..
"คือ..ว่า..ฉัน"
เด็กผมดำหน้าสวยที่ชื่อ ยู พูดติดๆขัดด้วยเสียงที่ใสเหมือนเด็กผู้หญิงขึ้นมา เรย์ ก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นตั้งใจฟังทันที ฉันกับประธานมองทั้งสองคนจากพุ่มไม้ใกล้ๆ ทำให้พวกเราเห็นทั้งสองคน นั่งหันหน้ามาทางนี้ แต่ก็ต้องตั้งใจฟังเป็นพิเศษถึงจะได้ยิน..
"หรือว่า มีคนแกล้งนาย บอกมาฉันจะไปอัดมันเอง!"
อยู่ๆ เรย์ก็ตอบเสียงแข็ง พูดขึ้นมา เป็นเด็กที่ใจดีกว่าปากนะเนี่ย ในท่ามกลางบรรยากาศวายๆ นี้
พูดออกมาสิ ฉันเชียร์ เด็กที่ชื่อ ยู ในใจอย่างสุดแรง คุณประธานเองก็คงเหมือนกัน เพราะเงียบไปนาน แต่มาคิดดูแล้ว ฉันที่พอจะเห็นปัญหาของสองคนนี้แล้ว กลับรู้สึกสงสารเด็กที่ชื่อ ยู ขึ้นมา..
จบ Ep.3 ติดตามตอนต่อไป หรือตอนเก่าได้ที่
อ่านมาถึงตรงนี้ : ขอบคุณมากที่อ่านงานเรา
ฝากกดติดตาม : เป็นกำลังใจให้ตอนต่อไป
เราหัดเขียน สามารถแนะนำ ติชม เพื่อผลงานที่ดีขึ้น
- 79
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
