เรื่องสั้น : บันทึกลับสาววรรณกรรม (1)
บทนำ ตำราต้องสาป กับ ห้องสมุดมนตรา
แนวเรื่อง : ลึกลับ ,แฟนตาซี
การเล่าเรื่อง : ผ่านตัวเอก
บทนำ1 : ปริศนาตำราต้องสาป กับ ห้องสมุดมนตรา
คุณเคยรู้สึกมั๊ย? ว่าห้องสมุดธรรมดาในโรงเรียน อาจจะมีสิ่งลี้ลับที่มากกว่าหนังสือซ่อนอยู่ ฉันคิดว่าจะมีบางสิ่งซ่อนอยู่อีกฝั่งของช่องว่างระหว่างหนังสือ หรือมีทางเดินลับอยู่หลังชั้นหนังสือ ห้องสมุดต้องซ่อนสิ่งเหล่านี้อยู่แน่
นี่แค่เพียงหนึ่งในเรื่องราว ในตอนที่ฉันเป็นเพียงเด็กนักเรียน ม.ต้น
วันที่ 1 : แสงอาทิตย์ส่องผ่านหน้าต่างห้องนอน เพราะใครบางคนเปิดม่านออก ฉันจึงต้องเอาแขนบังแสงสว่างนั้น..
"เอริกะ ตื่นได้แล้ว เดี๋ยวไปสายนะ พี่บอกแล้วใช่มั้ย ว่าอย่าอ่านหนังสือดึกน่ะ"
"ค่าๆ ตื่นแล้ว"
เสียงใสๆของพี่สาวปลุกให้ฉันต้อง งัวเงียตื่น ฉันลุกจากเตียงอย่างอืดอาด ฉันคือ เอริกะ เป็นนักเรียนหญิง ม.ต้น ที่คลั่งไคล้หนังสือและสิ่งลี้ลับ
ฉันเดินจากห้องนอนแสนสุข ตรงไปยังหน้าห้องน้ำที่อยู่ใกล้ๆกัน ค่อยๆถอดเสื้อผ้าทีละชิ้น
"เอริกะ อย่าถอดเสื้อผ้าตรงนี้สิ"
พี่สาวที่เป็นตัวแทนของคุณพ่อ และคุณแม่ ความทรงจำในช่วงตั้งแต่เกิดของฉันมันเลือนลาง จนอายุ 12 ถึง 15 ฉันก็จำได้แค่ว่า อาศัยอยู่กับพี่สาวแค่สองคนแล้ว เรื่องราวก่อนหน้านั้นจึงต้องฟังจากปากของพี่สาวทั้งหมด
ถึงจะถูกพี่สาวเตือน ฉันก็ยังคงเปลือยกายเข้าห้องน้ำ เดี๋ยวสิ ทำใมฉันถึงไม่ฟังพี่ล่ะ..
"เอริกะ!"
อาการแบบนี้อีกแล้ว หลังจากที่เมื่อคืน ฉันใช้สมาธิในการอ่านหนังสือเก่าที่ตัวอักษรมันประหลาด ตอนเช้า ฉันมักจะลืมตัวแล้วสติก็เริ่มเลือนลางจะวูบล้มลง แต่พี่สาวก็เข้ามาประคองไว้เสมอ แล้วก็อาการก็จะหายไป
"เพราะหนังสือเล่มเมื่อคืนที่พี่เอามานั่นแหละค่ะ "
"พี่ก็บอกแล้ว ถึงจะช่วยงานพี่ แต่เอริกะ ก็ควรจะพักบ้างนะ"
พี่สาวพูดด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วง แต่ไม่ได้หรอก ก็หนังสือเล่มนั้นมันดึงดูดฉัน ยิ่งตัวอักษรที่ไม่รู้ว่าคืออะไร มันกลับค่อยๆ แปลในหัวฉัน เหมือนฉันกำลังเข้าไปในหนังสือเล่มนั้น
รู้สึกตัวอีกที ฉันก็อ่านหน้าสุดท้าย รู้ทุกอย่างของมันและรู้กระทั่งว่ามันเป็นของใคร
งานของพี่ก็คือบรรณารักษ์ห้องสมุดของโรงเรียนฉัน พี่สาวเองก็เป็นนักสะสมหนังสือแปลกๆ พี่มีงานพิเศษในการตีความหนังสือประหลาด ดูมีอาถรรภ์ที่ใครก็ไม่รู้เอามาให้
ซึ่งถ้าเจ้าของไม่ต้องการมัน พี่ก็จะเอามันเก็บเข้าห้องสมุดโรงเรียน ดูเหมือนว่าพี่ก็สามารถอ่านอักษรพวกนี้ได้ แต่ไม่หมด พี่ถึงได้เอามาให้ฉันช่วยตีความเสมอ
ถึงพี่สาวจะไม่บอกว่าได้มันมายังไง ฉันก็ไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่
ที่ฉันสนใจ ก็คือ ห้องสมุดของพี่ ที่ยิ่งใส่หนังสือพวกนั้นเข้าไป มันก็ยิ่งส่งกลิ่นอายไม่น่าไว้ใจ ดูลึกลับ และน่าสะพรึง แต่ไม่ว่าจะพยายามเดินหาแค่ไหนมันก็ไม่ปรากฎออกมา
แต่ฉันมั่นใจว่าไม่ได้คิดไปเอง มันกำลังรอฉันอยู่
จบบทนำ ติดตามบทต่อไป ได้ที่
อ่านมาถึงตรงนี้ : ขอบคุณมากที่อ่านนะ
ฝากกดติดตาม : เป็นกำลังใจให้ตอนต่อไป
เราหัดเขียน สามารถแนะนำ ติชม เพื่อผลงานที่ดีขึ้น
- 55
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
