ทะเลรำลึกกับวันระทึกของผม
ตอน1 ปฐมบท
ผมเป็นนักเรียนศิลปะครับ ตอนที่เข้ามาในรั้วแห่งนี้ การเรียนที่นี่มันต่างจากการเรียนก่อนๆสิ้นเชิง วิชาสามัญเช่น คณิตศาสตร์ ลดการเรียนลงไป เรขาคณิตก็เปลี่ยนเป็นเรียน perspective วิชาสังคม ประว้ติศาสตร์ ก็กลายมาเป็นเรียนประวัติศาสตร์ศิลป์แทน วิชาหลักของเราคือ วาดเขียนครับ ......
......ผมอยากจะเล่าประสบการ์ณครั้งที่ผมและเพื่อนๆต้องออกทัศนศึกษาเพื่อไปเขียนทะเล(seascape)....มีเรื่องที่จดจำอยู่หลายเรื่อง ผมจะมาบ่นให้ฟังต่อๆไปนะครับ.....
ครับ...เราต้องไปเขียนภาพทะเล เป็นหลักสูตรบังคับเพื่อจบการศึกษา ซึ่งทำให้เราได้รู้จักแสงเงาที่มีผลกับสีครามของทะเลในเวลาต่างๆ เรียนรู้การหามุมภาพสวยๆเป็นอย่างไร? และเพื่อนๆหลายๆคนกลับสนุกกับองค์ประกอบที่สวยงามของเรือประมงที่จอดเทียบท่า หรือจอดที่ชายหาด....
ความสวยงามเหล่านี้จะเกิดขึ้นในยามกลางวันแหละครับ...แต่ยามค่ำคืนนั้นมันมีหนังอีกม้วนรอฉายอยู่.......
..... สำหรับงบประมาณของโรงเรียนรัฐแล้ว ที่พักของนักเรียนอย่างเรา ก็จะได้รับการสนับสนุนจากหน่วยงานของรัฐด้วยกัน และสถานที่สามารถรองรับเด็กกว่าครึ่งร้อยได้โดยสะดวกก็คือ ... "ค่ายทหาร".....
พวกเราถึงที่พักช่วงเย็นๆ เมื่อเข้าที่พักเก็บของแล้ว อาจารย์ได้นัดเราปฐมนิเทศหลังอาหารเย็น ...เพื่อบอกตารางที่เราจะต้องเขียนงานส่งว่าจะต้องเขียนที่ใดบ้าง และส่งเมื่อไหร่..งานนี้มีคะแนนครึ่งหนึ่งเลย ที่จะนำมาคำนวนรวมกับผลการสอบปลายภาค...คือถ้าคุณทำคะแนนงานนี้ดี การจบปลายภาคก็มีชัยไปกว่าครึ่งล่ะฮะ...และก่อนที่การปฐมนิเทศ จะสิ้นสุดลงอาจารย์ก็ทิ้งเรื่องเล่าหลอนๆของคนแปลกหน้าที่มาปรากฏตัวแบบแปลกๆให้ฟังเป็นนิทานก่อนนอน...แจ่มไหมล่ะ....
ห้องนอนแสนสุข
มันอาจจะไม่เกิดอะไร ถ้าพวกเราไม่ล้อกันเล่นด้วยคึกคะนอง ....
....คุณเคยได้ยินไหมฮะ..ไปแปลกที่ อย่าเล่าเรื่องผี หรือท้าทายสิ่งลี้ลับ..บราๆๆๆ....ครับ.. แน่นอนพวกเราไม่ค่อยสะทกสะท้านกับความเชื่อเหล่านี้ และแผนการร้ายก็ถูกเซ็ทลงในช่วงเวลากลางดึกคืนนี้....เราเล่นหลอกผีเพื่อนครับ ...
.....ไอ้โอ๊ก...ลูกอาจารย์มหาลัย .. เรียนเก่งจินตนาการเลิศล้ำเพราะคาบพู่กันมาจากท้องแม่.....นายนี่เกรดงานไม่ธรรมดาครับ เกรดB และ A นำ นานๆจะได้C.....ดีกรีลูกอาจารย์จึงหอมหวนชวนแกล้งมาก...นายนี่เดินไปอาบน้ำคนเดียว เพราะหลายๆคน เขาสยองกับเรื่องเล่าของอาจารย์จึงรีบอาบน้ำกันหมดแล้ว...
......ห้องอาบน้ำในค่ายทหารนี่เป็นห้องรวม และอยู่ห่างเรือนนอนราว100เมตรน่าจะได้...ไอ้โอ๊กเดินนุ่งผ้าขาวม้าไปเดี่ยวๆ พวกเราเลยวางแผนชั่วแกล้งมัน และได้รับความร่วมมือจาก..อีจ่อย...เพื่อนสาววี๊ดว้ายของเราแต่งหน้าผี งามราวจูออน เลยทีเดียว...
...บรรดาปีศาจร้ายซุ่มดักไอ้โอ๊ก รอมันเดินกลับมาที่เรือนนอน
ไอ้โอ๊กเดินดุ่มๆกลับมาแล้ว...ปีศาจคะนองฤทธิ์กระโจนขวางหน้าไอ้โอ๊กทันที.....คำรามใส่...แฮ่.......(น่ากลัวสลัดเลยนั่น)...ผลลัพธ์ที่หวังว่าโอ๊กจะแต๋วแตกผิดคาดอย่างสิ้นเชิง..โอ๊กยืนนิ่งมองผีร้ายแฮ่ใส่..แล้วมันก็ตวัดกระบอกไฟฉายตีกระบาลผีผั๊วะ ผมสะอึกเข้าไปแฮ่สมทบ...ก็โดนอภินิหารบาทาลูบพักตร์กระเด็น ออกมา... สิ้นฤทธิ์สิครับ ผีร้องครวญครางปางตาย........พอลุกขึ้นได้ยังไม่ทันไร..เสียงสวรรค์ก็ดังสะท้านแหวกม่านแสงจันทร์ดังก้องไปทั่ว.....เสียงหอนรับกันอย่างกับวงประสานเสียง...บรู๋ววววววว............มันช่างเหยือกเย็นแหวกความเงียบมาเลย...
พวกเราเกาะกลุ่มกันโดยอัตโนมัติ..เบียดชิดให้มากที่สุด...แล้วตัดสินใจค่อยๆเดินขึ้นเรือนนอนด้วยอาการกึ่งเดินกึ่งวิ่ง...
เมื่อเท้าเราเหยียบขึ้นบันไดได้สักสอง สามขั้น...ทันใดก็มีหมาดำตัวเขื่องกระโดดมาที่ตีนบันได ไม่รู้ว่ามันมาจากไหน แต่คิวได้ครับ มันยืนจังก้าเห่ากรรโชกสองครั้งจากนั้นมันหอนไล่หลังเรา....เล่นหอนประชิดริงค์ไซด์ขนาดนี้ ใครจะมีสติสตังล่ะครับ พวกเราวิ่งสามก้าวถึงเตียงนอนกันเลย เสียงหอนยังดำเนินต่ออีกสักสามสิบวินาที จึงค่อยเงียบลง.....และนี่คือสัญาณแรกของเหตุการณ์ที่จะตามมาอีกในวันต่อไป.... ประตูมิติอาจถูกเปิดออกจากกระทำห่ามๆของพวกเรา...แล้วผมจะนำมาเล่าให้ฟังในตอนต่อไปนะครับ...สวัสดีครับ
ขอบคุณภาพจบนี้จาก pinterest..นะครับ
- 6
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
