เริ่มสร้างในรัชกาลจักรพรรดิว่านลี่แห่งราชวงศ์หมิง (ปีค.ศ.๑๕๖๕) มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันทหารมองโกลหรือแมนจู ยกทัพโอบตีบุกเลียบมาตามแนวชายฝั่งทะเล บนหัวมังกรโบราณมีแผ่นศิลาจารึกอักษรจีนสี่ตัวเขียนว่า "เทียนไคไห่เยว่" 天开海岳 "ฟ้าเปิด ทะเล ขุนเขา" อันสื่อความหมายว่า "ฟ้า (จักรพรรดิ) รังสรรค์ขุนเขา (ป้อมปราการ) ในทะเล" เป็นสัญลักษณ์สำคัญของหัวมังกรโบราณแห่งนี้