Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
Ordinary Mystery
•
ติดตาม
3 ก.พ. 2021 เวลา 11:31 • นิยาย เรื่องสั้น
มีคนแแสร้งทำตัวว่าเป็นหมาของฉัน. . .
อันนี้เป็นเรื่องราวหลอนๆ ที่ไปเจอมานะครับ ผมอ่านแล้วรู้สึกขนลุกมาก เลยนำมาแปล มีหลายแหล่งจนผมไม่รู้ว่าอันไหนเป็นต้นฉบับ และพิสูจน์ไม่ได้ด้วยว่าเป็นเรื่องจริงหรือแต่ง แต่จากที่อ่านดูแล้วก็น่าจะจริงนะครับ
เป็นประสบการณ์น่ากลัวชวนขนหัวลุกของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ออกมาเล่าผ่านเว็บบอร์ด เกี่ยวกับเหตุการณ์ในตอนกลางคืนที่มีใครคนหนึ่ง แกล้งทำตัวว่าเป็นหมาของเธอ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรลองไปอ่านกันดูครับ
(ปล.รูปหมานี่ เอามาประกอบเฉยๆ ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้นะ)
.
.
.
ก่อนอื่นเลย เพื่อให้เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดได้ดีขึ้น ฉันและสามีอาศัยอยู่ในบ้านสองชั้นเล็กๆ แห่งหนึ่ง ที่มีประตูทางเข้าหลักอยู่สองทาง
ทางเข้าแรกก็คือหน้าบ้าน อีกทางก็คือทางด้านข้างของตัวบ้านที่มันเปิดแล้วเชื่อมไปกับห้องซักผ้าได้ บางวันถ้ายุ่งๆ แล้วไม่ได้พาหมาไปเดินเล่น พวกเราจะเกี่ยวปลอกคอของเจ้าหมาบริเวณท่อที่มันจะเชื่อมไปจนถึงมุมของบ้าน เพื่อให้เจ้าหมาของเราเดินไปเดินมานอกบ้าน และเข้าห้องน้ำได้
เราปล่อยหมาไว้ตรงประตูแถวๆ ห้องซักผ้านี้เป็นประจำ แต่ไม่นานมานี้เราสังเกตุเห็นว่าทางขึ้นของประตูฝั่งนี้มันสูงจนทำให้น้องหมาปวดเอว พวกเราจึงตัดสินใจที่จะให้เจ้าหมาเข้ามาทางประตูหน้าบ้านแทน เพราะว่าทางขึ้นตรงนั้นมันไม่ยกระดับสูงกับพื้นมาก
.
ในคืนหนึ่ง ฉันก็อยู่ในบ้านตามลำพังกับน้องหมาของฉัน ซึ่งมันก็ดึกมากแล้ว ณ ตอนนั้น ฉันเลยตัดสินใจที่จะนำเจ้าหมาไปผูกไว้กับท่อที่ประจำของมัน พอจัดการอะไรเสร็จก็ล็อคประตูเรียบร้อย และกำลังจะนำจานไปแช่ไว้ในห้องครัว นี่เรียกได้ว่าเป็นกิจวัตรประจำวันที่ปกติมาก และปกติหมาของฉันมันจะเดินเล่นไปมาบริเวณรอบบ้านจนถึงหน้าบ้าน แล้วจึงกลับเข้ามาในบ้าน
เมื่อฉันกำลังถือจานไปไว้ในห้องครัว ฉันก็ได้ยินเสียงเกาแกร่กๆ อยู่หน้าประตู ดูเหมือนว่าเจ้าหมาจะส่งสัญญาณบอกว่าเดินเล่นเสร็จแล้ว ขอเข้าบ้านหน่อย ฉันก็เลยเดินไปที่ประตูเพื่อที่จะได้นำเจ้าหมากลับเข้ามาในบ้าน
โดยปกติแล้ว ฉันเป็นคนที่ชอบดูหนังสยองขวัญ มันเลยทำให้ติดนิสัยว่า ก่อนที่จะเปิดประตู ฉันจะมองดูตรงช่องมองก่อนตลอด และปกติฉันก็จะมองดูเพื่อเช็คว่าหมาของฉันมันอยู่หน้าบ้านไหม แต่คราวนี้เมื่อฉันมองผ่านช่องมองของประตูไป ฉันกลับเห็นผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังจ้องมองลูกบิดประตูอยู่หน้าประตู
มือของฉันหยุดกึกอยู่ตรงลูกบิดประตู เหมือนกับเวลามันหยุดลงไป ฉันไม่รู้ว่าฉันยืนอึ้งไปนานแค่ไหน จนมันมีเสียงเกาประตูดังขึ้นอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้มันดังกว่าครั้งแรกจนทำให้ตัวฉันตื่นจากภวังค์ ฉันเลยวิ่งไปคว้าโทรศัพท์มือถือแล้วโทรหาสามีทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น ดูเหมือนว่าสามีฉันยังไม่เข้าใจสถานการณ์เท่าไหร่ อาจจะเป็นเพราะว่าฉันกำลังตกใจและอธิบายไม่ดีพอ แต่สุดท้ายฉันก็บอกให้เขารีบๆ กลับบ้านมาไวๆ
ฉันฉุกคิดขึ้นได้ว่า หมาของฉันอยู่ข้างนอกกับชายแปลกหน้าคนนี้ที่ยืนอยู่หน้าประตูนี่หว่า ด้วยความเป็นห่วงหมา ฉันจึงกลับไปยังประตูหน้าบ้านอีกครั้งโดยทำตัวให้เงียบที่สุด เพื่อเช็คดูด้วยว่าชายแปลกหน้าคนนั้นยังยืนอยู่หน้าบ้านไหม และตามคาด เขายังอยู่ที่เดิม ก้มหัวลงจ้องมองที่ลูกบิดประตูอยู่อย่างนั้น
เห็นดังนั้น ฉันจึงพยายามย่องไปที่ประตูข้างบ้านที่ห้องซักผ้า เพื่อเช็คดูว่าหมาของฉันอยู่ไหม ฉันค่อยๆ เปิดประตูออกให้มันเงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ และมองหาหมาของฉันว่ามันอยู่ที่ไหน แต่ดูเหมือนว่ามันไม่ได้อยู่ตรงข้างบ้าน และตัวฉันจะเดินออกนอกบ้านไปดูก็ไม่ได้เพราะว่าบริเวณนั้นมันมีแต่กรวดหิน ถ้าหากเดินออกไปมันคงมีเสียงดังแน่
แม้หัวใจของฉันตอนนี้เต้นระส่ายระส่ำจนแทบจะหลุดออกมาจากอก แต่ฉันก็ตัดสินใจไปยังหน้าประตูอีกครั้งเพื่อจับตาดูชายคนนี้และคิดว่าควรโทรหาตำรวจ แต่อีกใจก็คิดว่าถ้าแจ้งตำรวจแล้วพวกเขาอาจจะไม่เชื่อก็ได้ ฉันจึงยังไม่ได้โทรไป ฉันก็พยายามถ่ายรูปชายคนนี้ไว้ แต่ไม่มีมุมไหนในบ้านที่สามารถถ่ายชายคนที่ยืนอยู่หน้าบ้านได้เลย
เมื่อฉันมองจ้องเข้าไปที่ช่องมองประตูอีกครั้ง จู่ๆ ชายปริศนาก็หันขวับขึ้นมามองตรงรูประตูเหมือนกัน ฉันสาบานได้เลย ฉันว่าเขารู้ว่าฉันยืนอยู่หลังบานประตู เขาจ้องมองมาที่ฉันแล้วก็ค่อยๆ แสยะยิ้มออกอย่างน่ากลัว เขายืนยิ้มอยู่อย่างนั้นหลายวินาที แล้วเขาก็ค่อยๆ เดินหันหลังแล้วออกจากหน้าประตูบ้านไป
ด้วยความอึ้งกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า ในหัวก็คิดไปด้วยว่าชายคนนั้นอาจจะวิ่งกลับมาแล้วทุบประตูแรงๆ ด้วยซ้่ำ แต่โชคดีมากที่สามีของฉันกลับมาถึงบ้านพอดี สามีพยายามบอกให้ฉันว่าแจ้งตำรวจเถอะ แล้วเราก็ออกไปหาเจ้าหมาของเราว่ามันไปอยู่ที่ไหนกัน กลายเป็นว่าสายจูงหมาที่เรามัดไว้ถูกตัดออกไป ดูเหมือนว่าชายคนนั้นจะเป็นคนตัดมัน แล้วเจ้าหมาของเรามันวิ่งไปเล่นที่สวนหลังบ้านของเพื่อนบ้าน เราเลยเจอมันที่นั่น
แม้ว่าเรื่องนี้มันจะเกิดขึ้นมาหลายปีแล้ว เราได้ย้ายออกจากบ้านหลังนั้น ทางตำรวจเองหลังจากที่เราแจ้งความไป ก็ไม่มีเบาะแสหรือผู้ต้องสงสัยอะไรด้วย ตั้งแต่นั้นมา เราก็พยายามพาน้องหมาไปเดินเล่นด้วยตอนเย็นตลอดจนกว่าตะวันจะตกดิน. . .
.
.
.
เป็นยังไงกันบ้างครับกับเรื่องราวแบบนี้ ถ้าแปลไม่เข้าใจตรงไหน หรือเรื่องราวมันก็เฉยๆ ไม่น่ากลัวอะไร คอมเมนต์พูดคุยกันด้านล่างได้นะครับ ลองหาแนวใหม่ๆ นอกจากคดีฆาตกรรมหรือเรื่องลึกลับบ้าง
ถ้าชอบก็อย่าลืมกด Like กด Share กดติดตาม จะได้ไม่พลาดเรื่องราวใหม่ๆ และคอมเมนต์ไว้ด้วยนะครับ จะได้ประเมินผลตอบรับกับเรื่องราวแนวนี้ไปด้วย
2 บันทึก
2
2
2
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย