ผู้ชายเลี้ยงลูก...ตอนที่ 3 อยู่กับความเป็นจริง
เมื่อลูกเริ่มเคลื่อนที่ได้ หลายคนกลัวลูกได้รับอันตรายจากสิ่งรอบข้าง กลัวลูกเจ็บ และตื่นตระหนกเมื่อเห็นลูกคว้าสิ่งของที่อาจเป็นอันตราย
เมื่อลูกเราเริ่มพลิกคว่ำ และมองหาสิ่งของ เพื่อหยิบฉวย เราเริ่มฝึกให้ลูกแยกแยะสิ่งของด้วยตนเอง เราจะบอกให้ลูกรู้ว่าอะไรเป็นอันตรายพร้อมทั้งให้ลูกได้สำผัส(อยู่ภายใต้การควบคุมของพ่อแม่) เช่นเราอยากให้ลูกรู้ว่าวัตถุชิ้นนี้ร้อน เราจะเอาแก้วน้ำใส่น้ำร้อนแล้วเททิ้ง โดยแก้วน้ำยังคงอุ่นจัด ตั้งไว้ใกล้มือลูกในระยะที่ลูกสามารถเอื้อมถึง แล้วบอกว่า,,อย่าเล่นนะลูกอันนี้ร้อน,, ช่วงแรกเด็กจะคว้าสิ่งของใกล้มือแต่เมื่อมือโดนแก้วอุ่นเด็กจะปล่อย เราทำซ้ำแบบนี้หลายครั้ง เพื่อให้เด็กจดจำ
เราทำแม้แต่ซ๊อตไฟฟ้า (อย่าเพิ่งรีบด่าในใจครับ) อย่าคิดว่าโหด มาดูการทดลองของเรากันครับ มีครั้งหนึ่ง เรานำหม้อแปลงไฟ จาก 220VACเป็น 7 VDC (ซึ่งไม่อันตรายถ้าเอามือแตะจะแค่ตกใจ) ไปตั้งใกล้ๆ ลูกเราขยับหา ,,ระวังนะลูกไฟช๊อตนะ,, พอลูกเอามือแตะก็ตกใจ รีบหดมือ ทำสีหน้าเหมือนให้เราช่วย แต่เราซึ่งนั่งใกล้ ก็พูดต่อว่าไฟช็อต และอีกหลายอย่างที่เราทำในช่วงแรก เมื่อเรารู้ว่าลูกเรียนรู้การสำผัสแล้ว เราเริ่มฝึกให้ลูกแยกสิ่งของที่เล่นได้และสิ่งของที่ไม่ควรเข้าใกล้
เมื่อลูกจะหยิบสิ่งของใดๆ ที่เราไม่ให้เล่นเราก็จะบอก พร้อมทั้งยื่นสิ่งของที่ลูกเล่นได้ให้แทน ทำซ้ำๆ ทุกวัน ส่วนสิ่งของอันตราย แค่ครั้งเดียวลูกจะจำได้ขึ้นใจ เมื่อเราบอกว่าร้อน ลูกจะหดมือทันที และจะไม่เข้าใกล้อีกเลย เราไม่นิยมซื้อของเล่นให้ลูก ของเล่นส่วนใหญ่จะเป็นผ้า หรือของฝากจากป้าและอา
การทดลองนี้ทำให้เรารู้ว่า เด็กเรียนรู้รวดเร็วและสามารถแยกแยะได้ด้วยตนเอง ไม่ต้องกรี๊ดเมื่อลูกจะคว้าสิ่งของอันตราย แค่บอกเบาๆ ลูกจะถอยเอง และเมื่อโตขึ้นจะไม่เล่นของที่ไม่ได้รับอนุญาต จะเลือกเล่นของที่ตนเองมี หรือถ้าหากจะเล่นของในบ้านก็จะถาม หรือขออนุญาตทุกครั้ง
เราระลึกเสมอ ,,ลูกเราไม่ได้น่ารักสำหรับทุกคน,,
ตอนต่อไป เมื่อลูกเราเริ่มหัดเดิน และพูด ยิ่งกังวลว่าลูกจะเป็นอันตราย แต่เรามีวิธีของเรา รอติดตามครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
