"โรงเรียนประจำ"
เมื่อเราพูดถึงโรงเรียนประจำ เพื่อนๆจะคิดถึงโรงเรียนแบบไหนคะ ค่าเทอมคงแพงมากสินะ ต้องเป็นคุณหนูใช่ไหมที่ไปเรียนกัน แต่สำหรับเราไม่ใช่เลย โรงเรียนประจำที่เราไปเรียนคือ "โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์เพชรบุรี" ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็น "โรงเรียน "โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๔๗ จังหวัดเพชรบุรี"
โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์ มีทั้งหมด 51 แห่งทั่วประเทศ
คุณสมบัติของนักเรียน เป็นเด็กด้อยโอกาส ๑๐ ประเภท ซึ่งหมายถึงเด็กและเยาวชนที่มีปัญหาและ มีและอุปสรรต่อการได้รับบริการทางการศึกษาที่เกิดจากความเสียเปรียบ เนื่องจากความแตกต่างในด้าน ต่อเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม เช่น เด็กถูกบังคับให้ขายแรงงาน เด็กเร่ร่อน เด็กที่อยู่ในธุรกิจบริการทางเพศ เด็กที่ถูกทอดทิ้ง เด็กที่ถูกทำร้ายทารุณ เด็กยากจนมากเป็นพิเศษ เด็กในชนกลุ่มน้อย เด็กที่มีปัญหาเกี่ยวกับ ยาเสพติด เด็กที่ได้รับผลกระทบจากโรคเอดส์ เด็กในสถานพินิจและคุ้มครอง แต่ครอบครัวเรายากจน จึงเข้าโรงเรียนนี้ได้
เราเข้าไปเรียนตั้งแต่อายุ 7 ขวบ คือเข้าเรียน พ.ศ. 2520 ข้อมูลหรือรูปภาพในอดีตอยู่ในความทรงจำของเราเสมอ
ไปเที่ยววันเด็ก
ถ้าเพื่อนคนไหนเข้ามาดูแล้วเห็นภาพนี้ช่วยบอกทีว่าพวกเราไปวันเด็กที่ไหนกัน ดูจากภาพถ่ายคงรู้ว่านานมาก ประมาณ พ.ศ. 2526 เราคือคนที่จับเสายืนอยู่ใกล้ คุณครูยุพิน เกตุประสาท เป็นคุณครูประจำชั้นเราและสนิทกับพวกเรามากที่สุด ปัจจุบันเราก็ยังติดต่อกันอยู่แม้จะออกจากโรงเรียนมา 38 ปีแล้ว
เราจะเล่าให้ฟังว่าทำไมจึงไปเรียนที่นี่ อยากรู้แล้วใช่ไหมล่ะ!!!
โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนกินนอน หรือ โรงเรียนประจำ แล้วแต่จะเรียกนะค่ะ เรามาเรียนที่นี่ได้อย่างไร ก็พ่อเราเป็นผู้ใหญ่บ้านงัย พ่อรู้ว่ามีโรงเรียนประจำ ไม่ใช่พ่อไม่มีเวลาเลี้ยงพวกเรา 4 คนหรอกนะ แต่พ่อคงคิดมากกว่านั้น บ้านเราอยู่ในถิ่นกันดาร ไม่มีน้ำไฟ โรงเรียนที่หมู่บ้านก็ยังไม่มี พ่อจึงส่งเรามาเรียนที่นี่ซึ่งไกลจากบ้านมาก มารถยนต์ก็ประมาณ 3-4 ชั่วโมง ถนนหนทางก็ไม่ค่อยดี พวกเราเด็กๆไม่สามารถกลับบ้านเองได้ ต้องให้ผู้ปกครองมารับ เทอมละ 1 ครั้ง หรือมากกว่าถ้ามีเหตุจำเป็น
บ้านเรามีพี่น้อง 4 คน หญิง 3 ชาย 1 คนสุดท้อง เราเป็นพี่สาวคนโต มาอยู่ก่อน เราเป็นหัวหน้าห้อง เรียนเก่ง ทำกิจกรรมทุกอย่าง จำได้ว่าแอบร้องไห้คิดถึงบ้าน พ่อแม่บ่อยๆ แต่มีเพื่อนเยอะและต้องเรียน ทำกิจกรรม จึงหายคิดถึงไปบ้าง และน้องๆก็ตามมาเรียนด้วยกัน ทั้ง 4 คน รวมเป็นตระกูล "พุกคุ่ย" ที่เรียนเก่งกันทุกคน ยกเว้นน้องชายเป็นคนเล็กอยู่ได้แปบเดียวก็กลับบ้านเพราะไม่สบายและเป็นลูกคนเล็กด้วย
ชีวิตประจำวันของเด็กโรงเรียนกินนอนอย่างเรามีรัยบ้าง มาอ่านดูจร้า
05.00 น. ตื่นนอนทำธุระส่วนตัว
05.10 น. ครูหอพักสำรวจความเรียบร้อย
05.20 น. ฝึกกายบริหาร (ทำได้งัยยังเด็กอยู่เลย)
06.00 น พัฒนาหอพักและโรงเรียน
06.40 น นักเรียนอาบน้ำแต่งตัว
07.00 น ครูหอพักสำรวจ อบรมนักเรียน
07.15น รับประทานอาหารเช้า
07.50 น เข้าแถวเคารพธงชาติก่อนเข้าเรียน
08.20 น โฮมรูม
08.30 น เข้าเรียนภาคเช้า
11.30 น พักรับประทานอาหารกลางวัน
12.30 น เข้าเรียนภาคบ่าย
15.30 น เลิกเรียนกลับหอพัก และโรงเรียน
16.00 น พัฒนาหอพัก และโรงเรียน
16.40 น อาบน้ำทำความสะอาดร่างกาย
17.00 น ครูหอพักสำรวจ และอบรมนักเรียน
17.15น รับประทานอาหารเย็น
18.00 น เชิญธงลง ครูเวรสำรวจนักเรียน
19.00น ครูหอพักสำรวจ และอบรมนักเรียน
20.00 น สวดมนต์ แผ่เมตตา นั่งสมาธิ (ชอบตรงนี้ และปัจจุบันก็เริ่มสวดล่ะ)
20.30 น ดูข่าวสาร ทำการบ้าน
22.30น ปิดไฟ เข้านอน
เป็นงัยบ้างกิจวัตรประจำวันของเด็กกินนอน พูดดูดี แต่ตอนนั้นเรารู้สึกเหมือนถูกทอดทิ้ง แต่จริงๆคือความอดทน แข็งแกร่ง เรียนรู้ ทำให้เรามีทุกวันนี้ ทุกอย่างเราได้จากโรงเรียนนี้ทั้งสิ้น เริ่มจาก ตื่นเช้า ออกกำลังกาย ทำความสะอาดหอพัก ซักผ้า เรียนหนังสือ เป็นผู้นำ เล่นกีฬา งานฝีมือ สวดมนต์ ฯลฯ
จากประสบการณ์การอยู่โรงเรียนประจำทำให้เราตัดสินใจให้ลูกชายคนเดียวของเราไปอยู่บ้าง เพื่อลูกจะได้มีความรับผิดชอบตัวเองได้ แต่ที่นั่นเป็นโรงเรียนที่สอนฟุตบอล คือ เล่นบอล กับ เรียนหนังสือ เราต้องการให้ลูกเป็นนักบอลอาชีพ เพราะเห็นแววลูก และลูกชอบ ซึ่งปัจจุบันลูกก็ได้โควต้าเรียน "มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์" ซึ่งเป้นความฝันของแม่อย่างเราที่ไม่มีโอกาสได้เรียนมหาลัยที่มีชื่อเสียง และลูกได้รับราชการทหารจากความสามารถในการเล่นฟุตบอล ขอบคุณลูกชายนะครับ
ยังมีเรื่องราวอีกเยอะแยะมากมายที่อยากมาเล่า แล้วพบกันใหม่นะคะ
- 10
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
