อัลบั้มเพลงไทยในดวงใจ #1
หิน เหล็ก ไฟ (คนยุคเหล็ก พ.ศ. 2538)
หลังจากประสบความสำเร็จทั้งคำวิจารณ์และด้านยอดขายอย่างมากมายในอัลบั้มแรก "หิน เหล็ก ไฟ" เมื่อปี 2536 สองปีต่อมาห้าร็อกเกอร์ผมยาวก็ได้ฤกษ์กลับมาออก
อัลบั้มให้แฟนเพลงเฮฟวี่ เมทัล ได้โยกหัวอีกครั้ง
กับอัลบั้ม "คนยุคเหล็ก"
แม้จะมีการเปลี่ยนสมาชิกในตำแหน่งมือกลองจาก
สมาน ยวนเพ็ง เป็น ซิลเวสเตอร์ เลสเตอร์ ซี. เอสตาบาน แต่ก็ไม่ทำให้แนวเพลงลดความร้อนแรงไปแต่อย่างใด
แต่กลับดุดันขึ้นมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ
เรียกว่าเพลงในอัลบั้ม 10+1 เพลง มาจากปลายปากกา
ของโป่ง ปฐมพงศ์ นักร้องนำแต่เพียงผู้เดียว มีเพลงช้า
ที่เอาไว้ให้จิ๊กโก๋อกหักทั้งหลายฟังแค่ 2 เพลงคือ
"หลงกล" เพลงเปิดตัวและคนธรรมดา นอกนั้นเป็นเพลง
เร็วที่ทางวงให้แฟนเพลงได้ฟังกันหนักแน่นทั้งเนื้อหา
และจังหวะดนตรีอย่าง มั่วนิ่ม, สอยมันลงมา, หวาดระแวง,
คนยุคเหล็ก, เจ็บบ้างก็ดี, โอกาส หรือเพลงจังหวะกลางๆอย่าง คิดไปเอง
รวมไปถึงเพลงที่เนื้อหาหนักแน่นแต่ยังไม่ตกยุคอย่าง พอกันที+ไขว้เขว ที่ทางวงได้นำนักร้องตัวน้อยๆมาร้องประสานในช่วงต้นเพลง แต่เนื้อหาแอบจิกกัดผู้ใหญ่
ได้อย่างเจ็บแสบ
ส่วนตัวผมมองว่าอัลบั้มนี้ครบเครื่องกว่าอัลบั้มแรก
เพลงฟังติดหูมากกว่า ฟังแล้วกลมกล่อมมากกว่า
แม้จะเป็นเพลงเฮฟวี่ เมทัล ก็ตาม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
