คุณเสียเพื่อนหรือคนรู้จักไปกี่คนแล้วกับ คำว่ายืมหน่อยเดี๋ยวพรุ้งนี้คืน
เชื่อว่าหลายคนก็เคยเจอกับตัวเอง มันเป็นอะไรที่คนที่ไม่เคยเจอกับตัวเองไม่มีทางเข้าใจ ในวันที่เราเห็นคนที่รู้จักกันเดือนร้อนแบกหน้ามาหาเราเล่าเรื่องความลำบากต่างๆนาๆ ทำเอาต่อมความสงสารทำงาน ทั้งที่ตัวเองก็จะเอาชีวิตไม่รอด ตัวเองก็ไม่ใช่ว่าจะมีมากมายอะไร แต่ด้วยความเห็นอกเห็นใจกับคำมั่นสัญญาว่า พรุ่งนี้เดี๋ยวจะคืนให้ ผ่านไปหนึ่งวันก็ยังนิ่งเฉย หนึ่งอาทิตย์ผ่านเลยก็เงียบหาย 1เดือนผ่านเข้ามาจนจะวาย 5เดือนจนจะปลายยังไม่ได้คืน
คนแบบนี้เขาไม่คิดว่าเราจะเดือนร้อนบางไหม ทำไมเขาถึงได้เย็นชากับคนที่ช่วยเหลือเขาได้ขนาดนั้น เรื่องที่ตลกมากกว่านั้น คือคนที่เป็นเจ้าของเงินหรือเจ้าหนี้ กลับไม่กล้าทวงเงินเพราะอายที่จะทวง ทั้งที่ความจริงคนที่ควรอายต้องเป็นคนที่มาขอยืมมากกว่า
บางครั้งมันนานเข้าเราเองที่จะเป็นคนปลง คิดเสียว่าทาน แต่ทานในที่นี้ไม่ได้หวังอยากได้บุญ ทานในที่นี้คือทานให้...มันกิน พร้อมกับคิดว่าเป็นค่าซื้อคนไม่ซื่อสัตย์ออกจากชีวิต แต่บางทีก็แอบแพงไปหน่อย
มีคนเคยกล่าวไว้ว่า รักใครอย่าให้ยืมเงิน ตอนแรกเราก็ไม่เข้าใจว่ารักแล้วทำไมต้อง ไม่ให้ยืมด้วย สุดท้ายความเห็นอกเห็นใจคนอื่นมากเกินไปมันก็ต้องกลับมาทำร้ายเราเอง เพราะฉะนั้นเราต้องทำใจให้แข็งไว้เวลามีคนมาขอยืม..มันอาจจะเป็นเส้นบางๆของความใจดำ แต่ถ้าเอ็นดูใครมากเกินไปก็ใช่ว่าจะดี เพราะเอ็นดูเขาเอ็นเราอาจจะขาดก็ได้ และบางทีตนก็ต้องเป็นที่พึ่งแห่งตน ปล่อยให้เขาได้พึ่งตนเองบ้าง. จริงไหม ??
#เรื่องเตื่อนสติตัวเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
