เราชอบมองดูท้องฟ้า บางครั้งเวลาเราไม่สบายใจเรื่องอะไรก็ตาม เราจะดูท้องฟ้าแล้วเราจะทิ้งความไม่สบายใจสิ่งนั้นไปเสีย
ท้องฟ้าเปลี่ยนแปลงไปทุกเมื่อ
รุ้งไม่ได้เกิดแต่เวลาท้องฟ้าสว่างของดวงอาทิตย์เพียงอย่างเดียวหรอก แม้เวลาท้องฟ้ามืดนั้น ก็มีรุ้งได้ถ้าตั้งใจที่จะมองหา
ในความมืดมนต์ ยังมีแสงสว่าง
ถัดมาในวันรุ่งขึ้นในตอนเย็นมากแล้ว เรานั่งหันหลังให้แม่น้ำมองฟ้าอีกด้าน แล้วร้องขอแสงสุดท้ายของท้องฟ้าที่เราไม่ได้เห็นมานานแล้ว แล้วเราก็ได้เห็นและอาบแสงสีทองแสงสุดท้ายของวันนั้นตามคำขออยู่เกือบห้านาทีก่อนดวงอาทิตย์จะลับทิวเมฆที่ขอบฟ้า
ดวงตะวันจะลาลับขอบฟ้า ยังคงมีความงดงาม
บางครั้งก็ก้อนเมฆ ดวงดาว แล้วจินตนาการเป็นรูปนั้นรูปนี้ หรืออาจคิดออกมาเป็นเรื่องเป็นราวเราสนุกับการนั่งมองฟ้า และตื่นเต้นนทุกครั้งที่เห็นรุ้ง ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่หลงลืมความสุขเรียบง่ายนี้ไป อาจเพราะพอโตขึ้นสิ่งที่ต้องรับผิดชอบก็มากขึ้นตามไปด้วย เคยมีคนบอกว่า "ถ้าอยากพัก ให้ไปมองพระอาทิตย์ตก" แม้พระอาทิตย์จะขึ้นและตกเหมือนเดิมทุกวัน แต่อาจไม่ใช่ทุกวันที่เราจะได้พักจากหลายๆ สิ่ง พักความรู้สึก ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไป แล้วนั่งมองฟ้าค่อยๆ เปลี่ยนสี มองดวงอาทิตย์ค่อยๆ จางหายไปที่เส้นขอบฟ้า
สวยงามเสมอ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
