ตี๋ ปลาหมีก ตอนที่ ๑
เต็งโก้ "มังกรดีเดือด"แห่งขอนแก่นจบบทบาทไปแล้ว ทำให้เหลา เหมือนกับถอดเสี้ยนตำใจออกไปจนหมด เงาแห่งอันตรายซึ่งเปรียบได้ดุจเงาตามตัว ไม่จำเป็นต้องระแวดระวังอีกต่อไปแล้ว...พร้เงื้อมอมกันนั้น บารมีของความเป็น"เจ้าพ่อ"ก็เรืองโรจน์ยิ่งกว่าเดิม ความตายของเต็งโก้เป็นบทเรียนที่เห็นๆ กันจะๆอยู่ว่า ศัตรูของเหลาย่อมอายุสั้น!!
ไม่ว่าศัตรูผู้นั้นจะระมัดระวังตัวสักปานได หรือห่มเหล็กหุ้มเกราะหนาสักแค่ไหนก็ตาม หากประกาศเป็นศัตรูกับเหลา จะเจอการเล่นไม่เลิก และเล่นอย่างใจเย็นระดับลบศูนย์องศาหลายสิบเซลเซียสทีเดียว!
ความสุขุมลุ่มลึก บวกกับความเยือกเย็นแบบ "จะนานแค่ไหนก็จะคอย" ของเหลา ทำให้ผู้ที่คิดจะทะยานขึ้นมาตีคู่ หรือหมาล้มบัลลังก์เจ้าพ่อ ต้องคิดกันหนักและคิดกันหลายตลบ
อีกประการหนึ่งที่สูตรสำเร็จในวงการยุทธจักร ปรากฏผลชัดเจนและได้ผลอย่างสมบูรณ์หมดจดก็คือ "ฝ่ายหลบย่อมหนีฝ่ายจ้องไม่พ้น" เป็นสูตรที่ไม่เคยผิดพลาด และสูตรนี้ได้ย้อนกลับมา ลงตัวอีกครั้งกับวาระสุดท้ายของเจ้าพ่อเอง
สิ้นเต็งโก้...ความอึมครึมในยุทธจักรนักเลงนครบาล พลันแจ่มใสเหมือนเดิม เหลาแสดงทีท่าว่าจะวางมือจากวงการ โดยหันไปทุ่มเทให้กับวงการมวยและการกุศลมากยิ่งขึ้น ข่าวคราวการหักล้างในแวดวงชาวยุทธดูเหมือนจะห่างไกลจากความผูกพันที่มีเหลา เข้าไปเกี่ยวข้องด้วย
แต่วงการนี้ไม่เคยปรากฏมีใคร ล้างมือในอ่างทองคำสำเร็จ
และในห้วงเวลานี้เอง ที่มีดาวรุ่งพุ่งแรง เข้ามามีบทบาท ทำบ่อนอย่างโดเด่นอีกคนหนึ่ง เขาคือ ตี๋ ปลาหมึก หรือ นายธนพล บุญเชาวลิต
ตี๋ ปลาหมึกเริ่มต้นมาจากขายปลาหมึกย่างแถวโคลีเซี่ยม แต่อัฉรยะทางทำไพ่ โดยเฉพาะ "ไพ่สามใบ" ของเขานับว่าเป็นเลิศ ฝีมือการสับไพ่ ,ถอดไพ่ และการทำไพ่นิ่มนวล รวดเร็วราวกับมีมือหลายมือทำ จนได้รับสมญาว่า ตี๋ ปลาหมึก...
ตี๋ ปลาหมึก แสดงฝีมือจนย่านโคลีเซี่ยมไม่มีใครตกเป็นเหยื่อ จึงออกอาละวาดตามบ่อนต่างๆ กระทั่งเจ้ามือตามบ่อนต่างๆพากันหนาวเมื่อเจอตี๋ ปลาหมึก กระทั่งไม่มีใครยอมเสี่ยงด้วย จึงต้องตระเวณหาที่เล่นซึ่งไม่มีใครรู้จัก ชื่อของตี๋ ปลาหมึก จึงปรากฏเป็นที่คร้ามเกรง ไม่ว่าจะเป็น มาเก๊า,สิงค์โปร์,มาเลเซีย
เงินที่ได้มาจากฝีมือขั้นอัจฉริยะ ทำให้ตี๋ ปลาหมึกหวังก้าวหน้าต่อไป จึงเรียกหุ้นส่วนมาสมทบทุนเปิดบ่อน แห่งแรกที่ตึกแถวย่านห้วยขวาง ระยะที่เริ่มทำบ่อนใหม่ๆ การเงินสะพัดผ่านมือตี๋ ปลาหมึก เหลือเฟือ และอำนาจเงินนี่แหละ ทำให้มีบริวารติดตามมา
ตอนนี้ ตี๋ ปลาหมึก ไม่ใช่ไอ้ตี๋ธรรมดาเสียแล้ว ไปไหนมาไหนจะมีมือปืนทั้งมีสีและไม่มีสีห้อมล้อมนับสิบ การส่งส่วยให้กับเส้นสายทุกระดับไม่มีปัญหา รวมทั้งการจ่ายค่าคุ้มครองให้กับ เจ้าพ่อ ตามอัตราที่กำหนด
แต่การเป็นนายบ่อน ไม่ใช่มีเพียงคุณสมบัติทำไพ่ได้ฉกาจฉกรรจ์เพียงอย่างเดียว จำเป็นต้องมีความสามารถส่วนบุคคลเป็นพิเศษ เพราะนายบ่อนระดับมือโปรฯต้องกว้างขวางและมีสมรรถภาพในการรับผิดชอบสูง และฐานการเงินต้องแน่นจริงๆ จึงจะยืนหยัดอยู่ได้
เพราะเวลารับ ย่อมรับแทบไม่อยากนับเงิน แต่เวลาจ่าย ต้องจ่ายเละเทะเหมือนกัน ทั้งนี้เนื่องจากจังหวะถูกตำรวจตลุยบ่อน นายบ่อนต้องจ่ายลูกเดียว
ตั้งแต่ ค่าประกันตัว,ค่าปรับเจ้าบ้าน,เจ้ามือ จนถึงคนเล่น ตอนหลังๆนี้ เจ้ามือและเจ้าบ้าน ศาลจะสั่งจำคุก ก็ต้องยื่นประกันอีก เพื่อให้เจ้ามือ เจ้าบ้านหนีประกัน ส่วนเงินประกันนั้นสูญอยู่แล้ว
หรือขณะตำรวจลุยบ่อนแล้วเจอลูกน้องพกปืนหรา ให้จับได้ งานนี้ต้องออกแรงเหนื่ออีกเพื่อช่วยลูกน้อง ที่สำคัญยิ่งกว่าอย่างอื่นก็คือการเรียกหุ้นส่วนประเภทมีอิทธิพลเข้ามาร่วมด้วยนั้น เป็นอันตรายถึงตายได้ง่ายๆ เพราะหุ้นส่วนประเภทนี้ หากเห็นว่ากิจการไปได้สวย เงินเข้ามาก...เพื่อนก็พร้อมที่จะฮุบเอาไว้เสียเอง
ตรงนี้ ตี๋ ปลาหมึก ก็นับว่ามีฝีมือเหมือนกัน เพราะเขาจะใช้ชั้นเชิง ผลักดันหุ้นส่วนประเภท"พร้อมฮุบ" ให้แยกออกไป โดยไม่เสียเลือดเนื้อ หลายครั้งหลายหน
ช่นคราวหนึ่ง ตี๋ ปลาหมึก ดึงเอา "โหงว_ห้าพลัง" มาเป็นหุ้นส่วนทำบ่อน บัคคาร่า ที่สถานอาบ อบ นวด มีชื่อแห่งหนึ่งย่านหัวลำโพง ครั้นบ่อนเริ่มดัง โหงวก็เริ่มออกลายจะยึดกิจการ แต่ตี๋ ปลาหมึกสามารถผลักดัน โหงว ให้คายเนื้อก้อนใหญ่ ออกจากปากจนได้...
นักเล่นถูกคุมตัว
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
