#ภัตตาคารสุดปลายทางจักรวาล
#TheRestaurantAtTheEndOfTheUniverse
ซื้อมาตั้งแต่ 2555 อ่านจบปี 2564
แหมมมมมม
เล่มนี้เป็นเล่มที่ 2 เป็นภาคต่อของ "คู่มือท่องกาแล็กซี่ฉบับนักโบก"
ซีรี่ต้นฉบับเขียนโดย Adams Douglas ตั้งแต่ปี 1979 จนถึง 1992 รวมทั้งหมด 5 เล่ม ฉบับภาษาไทยแปลโดย แทนไท ประเสริฐกุล, สำนักพิมพ์เพิร์ล ที่เจ๊งกะบ๊งไปหลายปีละ สายเดียมาก
ความดีงามของซีรี่ชุดนี้คือ สนุก อย่างที่ยากจะคาดเดา...
อืมมม นอกจากความสนุก เรายังต้องการอะไรจากการอ่านนิยายอีกเหรอ? สาระ? เกร็ดความรู้? ไม่มีอ่ะ
คือคุณจะมาหาสาระอะไรกับนิยายที่เริ่มต้นซีรี่ด้วยการที่โลกถูกทำลายเพื่อเวนคืนไปสร้างทางด่วนอวกาศ และตอนท้ายของเล่มแรกมาบอกว่าอภิมหาซุปเปอร์คอมพิวเตอร์อะไรซักอย่างประมวลผลและสรุปออกมาว่า "คำตอบของชีวิตคือ 42"
42 คุณพระคุณเจ้า...
แต่เหนือสิ่งอื่นใด อ่านเล่มนี้แล้วเหมือนกำลังอ่านแก่นพุทธธรรมในฉบับนิยาย
อ๊ะ จะหาว่าเว่อ ซึ่งจริง ๆ ก็เว่อนิดหน่อย แต่จะบอกว่าเล่ม 2 นี่ ถกกันว่าความจริงคืออะไร ผ่านการรับรู้ด้วยทางทวารทั้ง 6, แถม ท้าย ๆ เล่มนี่ "อิทัปปัจจยตา" กันเลยเชียว เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี
แต่นั่นเป็นเรื่องไร้สาระ เพราะสาระจริง ๆ ที่ได้จากการอ่านนิยายชุดนี้คือ ไม่มี
ก็บอกแล้วว่าเรื่องนี้ไม่มีสาระ
แต่อ่านสนุก อย่างที่ยากจะคาดเดา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
