การเป็นนางในสมัยนั้นแม้ชีวิต อาจจะขาดความรักความอบอุ่น แบบชีวิตคนธรรมดาที่อยู่กันแค่ ๒ สามีภรรยา (หรือมากกว่านั้นแค่ก็ไม่ค่อยจะเกิน ๑๐ - ๒๐ ถ้าสามีรวยและเจ้าชู้) แต่สิ่งหนึ่งที่นางในจะไม่ขาดเลยคือปัจจัยสี่ที่จะมาอย่างถล่มทลาย คล้ายจะเพื่อทดแทนความว่างเปล่าในชีวิต
นางในที่เข้ามาประจำอยู่ในวังนั้นตั้งแต่ยศสูงส่งคือพระ พันปีหลวง ยันต่ำสุดคือนางข้าหลวงตัวน้อย ล้วนแต่ได้รับเงินปีกันโดยทั่วหน้า ยิ่งถ้าบุญพาวาสนาส่งให้อายุยืนกว่าฮ่องเต้ เพื่อเป็นพระสนมในรัชกาลก่อนปุ๊บ เงินปีก็จะเพิ่มขึ้นปั๊บ อาทิ พระสนมชั้นสูงตำแหน่งหวงกุ้ยเฟย เมื่อได้เป็นพระสนมรัชกาลก่อน จากเงินปีที่ได้ปีละ 800 ตำลึงเงิน ก็กลายเป็น 1,800 ตำลึงทองทันที หรือถ้าไม่ได้ขึ้นสองเท่า ก็จะได้เพิ่มจากเดิมประมาณ 200-500 ตำลึงเงิน
นอกจากเงินนี้แล้วของอื่นๆที่ตามมาก็ยังมีอีกมากมาย ได้แก้เสื้อผ้า เครื่องใช้ อาหาร ทั้งหมดนี้ไม่เกี่ยวกับเงินที่ได้รับประจำปี พูดง่ายๆคือ เงินที่ได้ไม่ต้องใช้เพื่อดำรงชีวิต เพราะว่าในวังจะมีปัจจัยสี่ให้อย่างสมบูรณ์ ถือ เป็นสิทธิที่จะได้เมื่อเป็นนางใน อาทิ แต่ละคนจะได้ส่วนแบ่งจำนวนผ้ามาในแต่ละฤดู ผ้ากองพะเนินะจะถูกส่งมาให้เลือก แล้วจะมีช่างตัดให้ เครื่องใช้ในชีวิตก็มีการกำหนดไว้ว่าจะได้เท่าไรต่อคน อาหารก็เช่นกัน กำหนดไว้เลยว่าแต่ละวันจะได้อาหารปริมาณเท่าไร และมีการปรุงให้เสร็จ นางในมีหน้าที่นั่งกินอย่างเดียวเท่านั้นไม่ต้องจ่าย ไม่ต้องสั่ง นั่งรอเป็นพอ
ใน 1 วันราชสำนักแมนจูจะรับประทานอาหาร 3 มื้อ ถ้านับตามธรรมเนียมปฏิบัติของฮ่องเต้ มื้อเช้าประมาณ 6.00 นาฬิกา 1 มื้อ มื้อเที่ยงตอน 14.00 1มื้อ และมื้อเย็นตอน 17.00 นาฬิกาจะเป็นเครื่องว่าง ที่ไม่ค่อยจะเบานัก อาทิ ไก่ทอด หมูทอด ซาลาเปา จากธรรมเนียมปฏิบัติดังกล่าว อาจจะสันนิษฐานว่าเหล่านางในแต่ละวันกินกี่มื้อ และมื้อหนึ่งกินกี่โมงคงไม่ได้แตกต่างไปจากฮ่องเต้เท่าใดนัก
ทางด้านชนิดของอาหารที่จะทำให้นางในกินนั้นไม่ได้กำหนดชนิด ตายตัว ขึ้นอยู่กับห้องเครื่องหลวงจะทำถวาย อันนี้อย่าได้คิดว่าอาหารในวังจีนนั้นจะเป็นหนวดเต่าเขากระต่ายเป็นพื้น จริงๆก็ใช้เนื้อหมู เนื้อไก่ เนื้อเป็ด เนื้อแพะธรรมดาๆนี้เอง ของแปลกๆก็มีมาเรื่อยๆตามแต่ว่ามีใครส่งมาเป็นบรรณาการประจำปี ที่ผิดจากอาหารคนธรรมดาคือของนั้นแม้จะเป็นของธรรมดาๆ แต่ว่าจะเป็นของชั้นเลิศ อาทิ แป้งที่ใช้ประกอบอาหารในวังจะโม่ถึง 5 ครั้ง ขณะที่บ้านชาวบ้านจะโม่แค่ 2 ครั้งเท่านั้น
ห้องเครื่องสำหรับปรุงอาหารถวายพระสนมจะแยกเป็นเอกเทศไม่ ยุ่งเกี่ยวกับห้องเครื่องของฮ่องเต้ และฮ่องไทเฮา ห้องเครื่องจะทำอะไรมาถวายแก่นางในนั้นเป็นสิ่งที่นางในเลือกไม่ได้ แต่อาจจะสั่งได้ว่าไม่กินอะไร หรือไม่ก็ถ้าทำมาแล้วไม่ถูกใจจะสั่งออกไปว่าให้ทำอะไรเพิ่มมาก็ได้เช่นกัน หรือไม่ก็สั่งนางข้าหลวงและขันทีออกไปซื้อจากนอกวังมาให้กิน ไม่ก็ทำกินเองเพิ่มเติมก็ได้ แต่ปรกติแล้วอาหารปริมาณมากขนาดนั้น มันคงมีอะไรถูกใจสักอย่าง
ปริมาณมากนี้มากแค่ไหนลองมาดูกัน
ปริมาณอาหารที่จะทำให้นางในแต่ละคน จะแบ่งจำนวนตำลำดับศักดิ์ของนางในยิ่งสูงมากปริมาณยิ่งมาก ต่อไปนี้คือปริมาณเนื้อสัตว์ที่ใช้ปรุงอาหารถวายนางในแต่ละลำดับในวันๆหนึ่ง แต่ก่อนที่จะกล่าว ทั้งนี้ ขออธิบายเล็กน้อยเกี่ยวกับอัตราชั่งตัววัดของจีนโบราณกล่าวคือ
1 ถาด หรือเรียกว่า "ผาน" เท่ากับ 16จิน
1จิน เท่ากับ 596.92 กรัม และ1 จิน เท่ากับ 16 เหลี่ยง โดย 1 เหลี่ยงเท่ากับ 31.25 กรัม
ต่อไปนี้คือปริมาณเนื้อสัตว์ที่เป็นส่วนแบ่งให้นางในแต่ละลำดับศักดิ์ในแต่ละวัน
1.) ฮองไทเฮา - หมู 1 ตัว แพะ 1 ตัว ไก่เป็ด อย่างละ 1 ตัว
2.) ฮองเฮา - หมู 1 ถาด (9.6 กิโลกรัม) แพะ 1 ถาด (9.6กิโลกรัม)ไก่เป็ด อย่างละ 1 ตัว
3. )หวงกุ้ยเฟย - หมู 12 จิน (7.2 กิโลกรัม) แพะ 1 ถาด (9.6 กิโลกรัม) ไก่ หรือเป็ด อย่างละ 1 ตัว
4). กุ้ยเฟย - หมู 9 จิน 2 เหลี่ยง (5.94 กิโลกรัม) เป็ดไก่รวมแล้วเดือนละ 15 ตัว แพะเดือนละ 15 ถาด(143.28 กิโลกรัม)
5.) เฟย์ - หมู 9จิน (5.4กิโลกรัม) เป็ดไก่รวมแล้วเดือนละ 10 ตัว แพะเดือนละ 15 ถาด(143.28กิโลกรัม)
6.) ผิน - หมู 6 จิน (3.56 กิโลกรัม) เป็ดไก่รวมแล้วเดือนละ 10 ตัว แพะเดือนละ 14 ถาด(143.28กิโลกรัม)
7.) กุ้ยเหริน - หมู 6 จิน (3.56 กิโลกรัม) เป็ดไก่รวมแล้วเดือนละ 8 ตัว แพะเดือนละ 15 ถาด(143.28 กิโลกรัม)
8.)ฉางจ้าย - หมู 5 จิน (2.98กิโลกรัม) เป็ดไก่รวมแล้วเดือนละ 5 ตัว แพะเดือนละ 15 ถาด(143.28กิโลกรัม)
9.)ตาอิ้ง - หมู 1จิน2 เหลี่ยง (659.42 กรัม) เนื้อสัตว์อื่นๆและผักในแต่ละวัน รวมแล้ว 2 จิน (1.20กิโลกรัม)
10.)กวนนู่ (นางในถวยตัว) - หมู 1 จิน (596.92 กรัม) เนื้อสัตว์อื่นๆและผักในแต่ละวัน 12 เหลี่ยง (375กรัม)
11.)กงนู่ (นางข้าหลวง) - หมู 1 จิน (596.92 กรัม) เนื้อสัตว์อื่นๆและผักในแต่ละวัน 19เหลี่ยง (312.5 กรัม)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
