20 ก.พ. 2021 เวลา 21:13 • ไลฟ์สไตล์
PIRCH 98 ความตื่นเต้นของการได้รู้จักใครสักคน
PIRCH 98 (เพิช 98) โปรแกรมแชทสมัยยุค 90 ที่ได้รับความนิยมสูง อยู่เหมือนกัน สมัยนั้นเวลาเข้าร้านอินเตอร์เน็ต แน่นอนคือต้องเข้าไปเล่นโปรแกรมนี้ การใช้งานของมันก็คือ เราสามารถเลือกที่จะเข้าไปคุยตามห้องที่มีให้เลือก เช่น ห้องคนโสด หนุ่มสาวน่ารัก ห้องของ มหาวิทยาลัย นั้นนี้ อะไรก็ตามที่รวมคนหมู่มากที่ชอบเรื่องเดียวกัน หรือมาจากที่เดียวกันไว้
ความท้าทายของการเล่น PIRCH 98 นี้คือ เราไม่รู้ว่าคนที่เราแชทด้วยนั้นเป็นใคร ถ้าเราไม่ได้นัดเพื่อนเรามาออนเพื่อคุยกัน บางคนคุยกันไปนานๆ ถูกคอถูกใจอาจจะขอเบอร์เพจ เบอร์โทรไปสานต่อ กันภายหลังก็แล้วแต่ บางคนอาจได้แฟนจากการเล่น PIRCH ไปเลยก็มี แต่.. ก็มีบางคนที่อาจจะจบกันไปหลังนัดเจอกัน
อย่างเรื่องของเรากับเพื่อนสนิทคนนึง สมัยเรียนปีหนึ่ง แน่นอนเป็นช่วงที่เปลี่ยนที่เรียนมาใหม่อยู่ไกลบ้านและสังคมเดิมๆที่ที่เรามักจะไปหลังเลิกเรียนคือ ร้านอินเตอร์เน็ต เพื่อ ไป เล่น PIRCH พูดคุยทำความรู้จัก กับเพื่อนใหม่ หรือ ผู้ชาย ใน ห้อง สนทนา คำถามยอดฮิต เพื่อทักทายกันคือ
ดี (สวัสดี)
อายุ
นน.
สส.
ทำไรอยู่ เรียน ทำงาน ก็ว่ากันไป ...
เพื่อนเราคนนี้ ได้คุยกับผู้ชายคนนึงเป็นเวลาประมาณ 1 เดือน แล้วก็นัด เจอกัน โดยชวนเราไปด้วย (ใครจะกล้าไปคนเดียวล่ะ) เพื่อนกับคู่สนทนานัดแนะกันว่า จะใส่เสื้อสีส้ม ไปเจอกัน จะได้หากันง่าย แต่... ถึงเวลานัดจริงๆ เพื่อนเราใส่เสื้อสีขาว ส่วนเราก็ใส่สีขาวเหมือนกัน นัดกันที่ท่ารถ หรือ บขส.สมัยนั้น คนพลุกพล่านน่าดู
เรากับเพื่อนไปถึงก่อนเวลานัด ประมาณ ครึ่งชั่วโมงนั่งอยู่ในมุม ที่สามารถสังเกตุคนอื่นๆได้ .. เพื่อนบอกว่าถ้า ผู้ชายไม่หล่อ ไม่สเปค เพื่อนจะชิ่งทันที (ร้ายน่าดู) พอถึงเวลานัด เรา 2 คนตื่นเต้นกันมาก แต่ ผู้ชายคนนั้นก็ยังไม่มา ... เราก็รอต่อไป ประมาณ ครึ่งชั่วโมงมีผู้ชาย ตัวสูง ผิวสองสี ใส่เสื้อสีส้ม แต่มีเสื้อยีนส์คลุมทับเดินมาบริเวณที่นัดกันไว้ เดินไปมาเดินมา เหมือน มองหาใคร ?? เรากับเพื่อนมองหน้ากัน.. และ คิดตรงกันว่าใช่คนนี้แน่ๆ แต่... เพื่อนเรา ไม่โอเค ... เรา 2 คนเลยคิดว่าต้องชิ่งละ ...
เราลุกขึ้นเดินเพื่อ..ชิ่ง และหนีไปจาก จุดนัดพบ นั้น .. เสียงเพจเพื่อน เราสั่น ตื้ดๆๆๆๆ ที่เราได้ยินหัวใจก็ยังสั่นตาม 😖ใช่ผู้ชายคนนั้น เข้าไปที่ตู้โทรศัพท์ คงส่งข้อความหาเพื่อนเราแน่ๆ เค้ามองมาที่เราสองคนด้วย เพราะท่าทีคงดูมีพิรุธว่ะ ... แต่ก็สบายใจไปอย่างเราไม่ได้ใส่เสื้อสีส้มตามนัด😂 เราบอกเพิ่อนว่า “มึงอย่าพึ่งอ่านเพจ ออกไปจากตรงนี้ก่อน” เรารีบขึ้นรถเมล์เพื่อที่จะหนี ไปจากตรงนั้น ใจเต้นรัวมากกก ผู้ชายคนนั้นยังคงรออยู่หน้าตู้โทรศัพท์ และยังมองมาที่เราสองคน จนรถเมล์แล่นออกไป .. ไม่รู้ว่าเพื่อนเข็ดไหม?? ไม่กล้าถาม แต่เหมือนว่าเราก็จะหยุดเล่น PIRCH และนัดพบใครกันไปพักใหญ่เลยทีเดียว
โฆษณา