'โควิด-19' สำหรับวงการอุดมศึกษา ได้ช่วยตั้งคำถามถึง "คุณค่าแท้จริง" ของมหาวิทยาลัย
โควิด-19 คือ มรสุมทำให้มหาวิทยาลัยต้องตื่นตัว ปรับตัวเร็วขึ้น . . . แต่โควิด-19 ยังเป็นเพียงมรสุมเล็ก เมื่อเทียบกับมรสุมใหญ่อีกหลายลูก ที่กำลังรออยู่ข้างหน้า เป็นความท้าทายใหม่ว่า มหาวิทยาลัยจะยัง "คุณค่า" ไว้ได้อย่างไร?
อุดมศึกษาไทยกำลังเจอมรสุมทั้งเล็กทั้งใหญ่...
มรสุมเล็ก คือ โควิด-19 ที่เร่งให้มหาวิทยาลัยต้องปรับตัวสอนออนไลน์
แต่ อีกไม่นาน โควิด-19 จะบรรเทาลดผลกระทบลง จึงต้องมองไปอนาคตข้างหน้าที่ มรสุมใหญ่กำลังตามมา คือ ค่านิยมในใบปริญญากำลังหมดไป บวกกับจำนวนนักศึกษาในมหาวิทยาลัยมีน้อยลง
ที่ผ่านมา แม้ไม่มีโควิด-19 การศึกษาไทยก็ถูกท้าทายด้วยเทคโนโลยีพลิกผัน (disruptive technology) ให้ต้องปรับตัว ปรับหลักสูตรให้ทัน
เมื่อยิ่งเจอกับโควิด-19 ได้เพิ่มปัญหาด้านการเงิน ทำให้งบประมาณของรัฐที่ต้องจัดสรรเพื่อการศึกษาลดลง รวมทั้งกองทุนเงินกู้ยืมเพื่อการศึกษาจะลดน้อยลงไปด้วย
ปัญหานี้ถูกซ้ำเติมด้วย จำนวนเด็กเกิดมีลดลงเรื่อยๆ จำนวนผู้เข้าเรียนมหาวิทยาลัยก็ลดลงอีก
ดังนั้นในอนาคต (อีกไม่นาน) การมีอยู่ของมหาวิทยาลัย จะยังจำเป็น? และจะยังมีคุณค่าอะไรเหลืออยู่?
จะตอบคำถามนี้ หรือทำให้มหาวิทยาลัยยังมีคุณค่า ต้องกลับไปทบทวนว่ามหาวิทยาลัยเคยมีคุณค่าอะไรต่อผู้เรียน
คุณค่าของมหาวิทยาลัย มีอย่างน้อย 3 เรื่อง
1. ใบปริญญา คือ สิ่งที่จับต้องง่ายที่สุด ที่ผู้เรียน/นายจ้าง ต้องการ
2. ประสบการณ์ ทั้งได้ความรู้ ได้มิตรภาพรู้จักเพื่อน ครู อาจารย์
3. ทักษะต่างๆ
การมาของ โควิด-19 ได้ตั้งคำถามถึงคุณค่าทั้ง 3 นี้ คือ ความจำเป็นของใบปริญญา ที่แม้มีก็ยังหางานทำได้ยาก
ประสบการณ์ที่จะได้จากการรู้จักเพื่อน ซึ่งได้พบปะ แลกเปลี่ยน ภายในสภาพแวดล้อมของมหาวิทยาลัยก็เป็นไปได้ยากเมื่อมหาวิทยาลัยจำเป็นต้องสอนออนไลน์
การสอนออนไลน์ ยังส่งผลให้การสอนทักษะบางอย่าง โดยเฉพาะหากต้องปฏิบัติ มีประสิทธิภาพน้อยลง ไม่เท่าการสอนในห้องเรียนจริง
ดังนั้นแล้ว มหาวิทยาลัยจะยังเหลือคุณค่าอะไร?
อีก 10 ปีข้างหน้า มรสุมใหญ่คือ โครงสร้างประชากรของไทย จำนวนเด็กเกิดใหม่จะลดลงอีกจำนวนมาก
มหาวิทยาลัยจะได้รับผลกระทบอย่างมากจากเรื่องนี้ การประมานการณ์ของ ทีดีอาร์ไอ พบว่าจะกระทบมหาวิทยาลัยไทยแต่ละกลุ่มไม่เหมือนกัน
มหาวิทยาลัยวิจัย (มหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ ที่จำกัดจำนวนผู้เรียน) จะยังรักษาจำนวนนักศึกษาได้
มหาวิทยาลัยเอกชน กำลังปรับตัวรับเรื่องนี้ จะยังทรงๆ พอรับมือกับจำนวนนักศึกษาที่น้อยลงได้
แต่มหาวิทยาลัยราชภัฏในหลายจังหวัด และมหาวิทยาลัยเปิด จะถูกกระทบอย่างมาก
ปัญหานี้อาจทำให้มหาวิทยาลัยที่ยังคงไปรอด พยายามเปิดรับนักศึกษามากขึ้น และอาจส่งผลต่อคุณภาพการคัดเลือก จนถึงการศึกษา และการทำงานจริง
ดังนั้น ภายใน 10 ปีนี้ มหาวิทยาลัยจะต้องทบบวนคุณค่าที่เคยมี โดยต้องสร้างทักษะ ให้ใช้ได้จริง (ดูเพิ่มเติมที่ https://tdri.or.th/2021/02/thinkx_384/)
เมื่อสถานการณ์โควิด-19 ดีขึ้น มหาวิทยาลัยกลับมาเปิดได้ ต้องมีกิจกรรมเพิ่มประสบการณ์ให้นักศึกษา เพื่อเพิ่มคุณค่าให้ใบปริญญา
ภายใน 10 ปี หากมหาวิทยาลัยปรับตัวได้ทัน คุณค่าของมหาวิทยาลัยจะยังอยู่ และยังเป็นที่ต้องการของผู้เรียน ทักษะที่ได้จะสามารถนำไปใช้งาน ตอบโจทย์นายจ้าง การแข่งขันและพัฒนาประเทศ
เพิ่มเติมใน https://tdri.or.th/2021/02/thinkx_385/ โดย ดร.สมเกียรติ ตั้งกิจวานิชย์
- 77
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
