ป่วยเพราะไม่รู้ EP.35 (เรื่องสั้น) | เดินบนทราย ?
เดิมเป็นคนนราธิวาส ด้วยเศรษฐกิจไม่ค่อยดีจึงตัดสินใจไปทำอาชีพกรีดยางที่จังหวัดสุราษฎร์ธานี 2 คนสามี-ภรรยา ในทุก ๆ วันจะต้องกรีดยางวันละ 2 ครั้ง ในพื้นที่หลายไร่ ซึ่งเป็นงานหนักและต้องเดินทางไกลพอสมควร โดยทำงานทุกวัน นาน ๆ ทีจะกลับนราธิวาส
จากการทำงานหนักหักโหมจนลืมดูแลสุขภาพของตัวเอง รับประทานอาหารไม่ตรงเวลา บางมื้อทานบ้างไม่ทานบ้าง ด้วยความเร่งรีบที่จะไปกรีดยาง บางทีกลับจากกรีดยางถึงที่พักเหนื่อยจนหลับไปทำให้ผ่านมื้ออาหารไป ใช้ชีวิตแบบนี้อยู่หลายปี จนเช้าวันหนึ่งรู้สึกอ่อนแรง ทำให้ลุกขึ้นไปกรีดยางไม่ไหว รู้สึกชาตามมือข้างซ้าย และขาข้างซ้าย ไม่มีแรง พยายามยกขาข้างซ้ายและมือข้างซ้ายขึ้นแต่ก็ไม่สามารถยกขึ้นได้ จึงให้สามีพาไปโรงพยาบาลที่ใกล้กับที่พัก
หมอบอกว่าอาการแบบนี้อาจจะเป็นอัมพฤกษ์ครึ่งซีก แต่หมอแค่สันนิษฐาน ยังมีโอกาสหายได้ เพราะเป็นระยะเริ่มแรก หมอจึงให้ยาไปทานและฉีดยา 2 เข็ม แต่อาการก็ไม่ดีขึ้นจึงตัดสินใจกลับมานราธิวาส มานวดกับหมอบ้านก็ช่วยได้บ้าง แต่ก็ยังไม่มีแรง
ในทุก ๆ วัน จะพยายามยกแขนซ้ายขึ้นโดยใช้มือขวาช่วยและ ยกขาซ้ายขึ้น โดยให้สามีใช้เชือกผูกขาข้างซ้าย แล้วใช้มือข้างขวาเดินเพื่อให้สามารถยกขาซ้ายขึ้นได้ และในทุก ๆ วันสามีจะพาไปทะเล เพราะกลัวว่าจะเครียด เลยพยุงเดินบนทรายที่ชายหาด ทำแบบนี้ทุกวันผ่านไป 1 อาทิตย์ รู้สึกได้ว่ามือและขาเริ่มมีแรงมากขึ้น
อาจเป็นเพราะความเค็มของทะเลที่ซึมเข้าสู่เท้า จึงทำแบบนี้ต่อไปเรื่อย ๆ จนครบ 1 เดือน สามารถมีแรงกลับมาเดินได้อีกครั้ง อาการชาก็หายไป จนปัจจุบันสามารถใช้ชีวิตได้อย่างปกติ ไม่ทำงานหักโหมเหมือนที่ผ่านมาอีก และทานอาหารให้ครบ 5 หมู่ มีผักเป็นองค์ประกอบในทุกมื้อ
อย่างไรก็ดี เนื่องจากทั้งหมดเป็นเรื่องเล่าจากปากของผู้ป่วยเอง บางเรื่องอาจไม่ตรงกับข้อเท็จจริงทางการแพทย์ ท่านผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณ
เนื้อหาทั้งหมดมาจากหนังสือ "ป่วยเพราะไม่รู้" โดย มูลนิธิสร้างสุขมุสลิมไทย (สสม.)
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
