#OnceUponSometimes #ทรงศีลทิวสมบุญ
Once Upon Sometimes โดย ทรงศีล ทิวสมบุญ
เล่มที่ผมมีเป็นฉบับพิมพ์ครั้งที่ 6 ตั้งแต่ปี 2554 แต่ผมเพิ่งได้มือสองมาเมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง เห็นประกาศขายทางเฟสบุ๊ค เลยลองสั่งไปแบบไม่รู้เนื้อหา ไม่รู้จักคนเขียน คือซื้อเพราะรูปหน้าปกเลย ปกสวย ชอบ ปกแบบนี้น่าจะเป็นหนังสือภาพ ข้างในน่าจะมีภาพสวย ๆ (คิดเองเออเองทั้งนั้น) แต่พอได้หนังสือมาแล้ว เปิดดู มันก็เป็นหนังสือภาพจริง ๆ นะ
…
จำได้ว่าสมัยเด็กผมมีหนังสือภาพอยู่หลายเล่ม น่าจะเป็นมรดกตกทอดมาจากพี่อีกที ผมชอบเปิดดูตั้งแต่ยังอ่านไม่ออก จนเขียนได้แล้วก็ยังหยิบมาอ่านอยู่ แต่พอเริ่มโตขึ้นมาหน่อย เริ่มอ่านพ็อกเก็ตบุ๊คที่ส่วนใหญ่เป็นวรรณกรรมเยาวชนแปลไทย ผมก็ไม่เคยได้อ่านหนังสือภาพอีกเลย
เพราะงั้น ก็น่าจะเรียกได้ว่า Once Upon Simetimes เป็นหนังสือภาพเล่มแรกที่ผมได้อ่านนับตั้งแต่เริ่มโต
…
เอาจริง ๆ สาเหตุที่ Once Upon Simetimes เป็นหนังสือภาพเล่มแรกที่ผมได้อ่านนับตั้งแต่เริ่มโตผม ก็คือตั้งแต่เริ่มอ่านวรรณกรรมเยาวชน ผมไม่ค่อย ‘อิน’ กับหนังสือภาพที่เล่าเรื่องแบบนิทานสักเท่าไหร่ ผมจะชอบอ่านแบบที่เป็นการ์ตูนมากกว่า แต่เมื่อไม่กี่เดือนก่อนหน้านี้ เป็นเพราะผู้หญิงคนนึง ทำให้ผมเริ่มสนใจหนังสือภาพแบบนี้อีกครั้ง ผู้หญิงคนนั้นชื่อ 고문영 (โกมุนยอง) - คือว่า ถ้าใครเป็นคอซีรี่ย์เกาหลีน่าจะรู้จักนะ
…
เข้าเรื่องสักที สำหรับผม Once Upon Simetimes เป็นเกร็ดความคิด ความรู้สึก ที่นักเขียนอยากเล่าให้เรา ๆ ที่เป็นคนอ่านได้รู้ หรือรู้สึก ผ่านภาพเขียนและตัวหนังสือ ทั้งหมด 22 เรื่องเล่า ใช้เวลาอ่านไม่นาน เพราะไม่ค่อยมีอะไรให้อ่าน (ก็เพราะนี่คือหนังสือภาพไง)
พูดถึงความสนุกบ้าง คือผมอ่านเล่มนี้ไม่ค่อยสนุก แต่ถึงจะไม่รู้สึกสนุก ผมก็อ่านจนจบ เพราะผมรู้สึกอยากรู้ ว่าคนเขียนจะเล่าเรื่องอะไรต่อ มันเลยกลายเป็นวงเวียนชีวิตที่พออ่านจบแต่ละตอนแล้ว ก็จะมีความอยากรู้เป็นแรงผลักดัน มีความสงสัยว่าตอนต่อไปจะเล่าเรื่องอะไรอีกนะ ทำให้อ่านต่อไป ต่อไป จนจบเล่ม
เรื่องที่เล่าก็เป็นประเด็นที่เราพบเจอได้ทั่วไปในชีวิตแต่ละวันนั่นแหละ แต่พอมันถูกถ่ายทอดออกมาด้วยกลิ่นแบบนิทานญี่ปุ่น ผมว่ามันก็น่าสนใจไปอีกแบบ เหมือนกับเราเอาข้าวน้ำพริกปลาทู มานำเสนอด้วยรูปแบบซูชิคอร์ส 22 คำ ที่พอหมดไปแต่ละคำ เราก็จะอยากรู้ว่าคำต่อไป เชฟจะทำอะไรมาให้กินต่อ (แน่ะ! MasterChef ก็มา)
เอาว่าถ้าใครชอบกินซูชิ ไม่สิ ๆ ไม่ใช่สิ คือถ้าใครชอบอ่านนิทาน ก็น่าจะชอบอ่านเล่มนี้หล่ะ หรือถึงแม้จะไม่ชอบอ่านนิทาน ก็มีเล่มนี้ไว้อ่านเปลี่ยนบรรยากาศก็ดีนะ
…
22 คำ ผมอิ่มละ สวัสดี.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
