ข้าพเจ้าสนใจมาก
เมื่อเห็นน้องตั้งคำถามเกี่ยวกับอุปสงค์และอุปทาน. ของการผลิตในฟาร์มว่าเมื่อใดจะผลิตได้ตามอุปสงค์ทางการตลาด
ชอบมากการชวนคิด
ส่วนตัวเลย (อาจจะผิดในสายตาคนอื่น เพราะเป็นความคิดเห็นส่วนตัว) ฟาร์มหาจุดสมดุลได้ยากมากระหว่าง2อย่าง แต่จุดที่เราผลิตไม่พอกับความต้องการทางตลาด ข้าพเจ้าคิดว่าดี มันดีกับราคา และเหตุแห่งการไม่พอ อาจมาจากปัจจัยที่ต้องฝ่าฟันคือ ราคาอาหารที่สูงขึ้น. โรคสัตว์ การเปลี่ยนแปลงที่ไม่อำนวยทำให้หลายฟาร์มเลิกผลิต
คิดเล่นๆอยู่เมื่อเย็น ถ้าไม่มีคนเลี้ยงสัตว์ ผลิตอาหาร โลกนี้ขายcontent ขายออนไลน์ ชอปปิ้งกันทั้งโลกไหวไหม
ภาคการผลิตที่เหนื่อยยาก ภาคการขายตัวกลางที่กำไรมากกว่าการผลิตเอง. ภาคการเมืองที่ดึงเงินไปจากภาษีไปใช้จ่าย. ภาคราชการที่เฉื่อยชามาก(ในบางส่วน) เราจะไปกันไหวอีกกี่ปี
ดังนั้นภาคฟาร์ม ถ้าจะพาสมดุล ของอุปสงค์ อุปทาน มีปัจจัยภายนอก แต่สนใจสมดุลฟาร์มดีกว่า ข้าพเจ้าแอบเรียกสมดุลฟาร์มว่าสมดุลพอเพียง หรือสมดุลพอแล้วที่ฟาร์มตัดสินใจแล้วว่าเราจะผลิตแบบนี้ด้วยศักยภาพเท่านี้ และจะมีความสุขตรงนี้
อยากยืนหยัดให้คงมั่น
อยากขยันทดแทนวันที่อ่อนล้า
อยากทำเพื่ออนาคตวันข้างหน้า
จงตีค่าให้เราบ้างอย่างเป็นธรรม
รักพวกเราบ้างเถอะนะ #ภาคการผลิต#