รีวิว "You Make Me Dance" Ep.2
มาแล้วครับ ... มาต่อกันกับตอนที่สองของเรื่องนี้ กำลังเริ่มเข้มข้นเลย ตอนแรกผมก็กะว่าจะรีวิวแค่ฉากฟินๆเท่านั้น แต่ทำไปทำมามันมีประเด็นอื่นๆด้วย อย่างอีพีนี้จะบอกเรื่องราวปูมหลังที่เป็นปมของเรื่องพอสมควรครับ ก็เลยตัดสินใจทำเป็นรีวิวเนื้อเรื่องกันไปเลยก็แล้วกัน เผื่อให้คนที่ยังไม่ได้ดูหรือไม่มีเวลาดู มาอ่านตรงนี้แล้วเข้าใจเนื้อเรื่องกันไปเลยครับ
CR.@WSTORY_0501
"เดี๋ยวผมจะเต้นให้ดู"
ต่อเนื่องจาก Ep. แรก หลังจากที่พ่อพระเอกของเราจับน้องแบกไปแล้ว ก็นำตัวน้องมาที่บนดาดฟ้าตึก ตอนแรกลูกน้องของคุณผู้จัดการก็ขู่ให้จัดการอย่างเดียวเลย แต่น้องชิอนผู้น่ารักของเราก็ใช้วิชาหน้าแบ๊วๆ (ซึ่งจริงๆก็ทำหน้าธรรมดานี่แหละครับ แต่พอสาวกวายมานั่งดูเราก็มองว่ามันแบ๊วได้) อ้อนวอนขอต่อรองกับพ่อพระเอกขอผ่อนผันอีกหนึ่งเดือน เพราะกำลังจะมีการคัดเลือกนักเต้น ซึ่งถ้าหนูชิอนของเราได้รับเลือกในบทนำก็จะมีเงินมาใช้หนี้ให้ได้ ซึ่งคุณผู้จัดการของเราก็เหมือนจะใจอ่อนครับ ... ก็ไม่รู้ว่าสงสารหรือแพ้ความแบ๊วกันแน่ จึงยอมรับฟังข้อต่อรองของน้อง แต่ก็ถามน้องว่า "เธอจะมีอะไรเป็นหลักประกันว่าจะสามารถหาเงินมาใช้หนี้ได้" น้องชีอนก็เลยตอบด้วยความมุ่งมั่นเลยว่า "เดี๋ยวผมจะเต้นให้ดู!!!"
อันที่จริงแล้วฉากนี้ไม่มีอะไรให้ได้จิ้นๆฟินกันหรอกครับ แต่มันเป็นฉากที่เป็นสาเหตุทำให้พระเอกกับนายเอกได้รู้จักกันมากขึ้นนอกเหนือจากเป็นคนทวงหนี้กับลูกหนี้ และที่สำคัญฉากนี้คนน้องทำหน้าแบ๊วน่ารักมากไม่ไหวแล้วครับ!!!
ใจเย็นน่ะ ขอดูคนทำหน้าแบ๊วอ้อนวอนก่อน!!
ผมต้องแบ๊วขนาดไหน พี่จะใจอ่อนฟังข้อต่อรองผมได้
นะ นะๆๆ .... เค้าขอร้อง
เดี๋ยวมีให้มากกว่าเต้นให้ดูอีก รับรองเด็ดมาก!!!
"เหตุเกิดในห้องซ้อมเต้น"
ฉากต่อไปน้องชีอนก็พาคุณผู้จัดการมาที่ห้องซ้อมเต้น จากนั้นก็เริ่มเต้นให้ดูครับ ก่อนอื่นต้องบอกเลยครับว่า มีความความคาดหวังเรื่องฉากเต้นของเรื่องนี้ว่าจะทำออกมาดีแค่ไหน ก็ต้องบอกเลยว่า "ทำได้ดีมาก ฉากเต้นโครตสวย ท่าเต้นดี ถ่ายได้แบบเนียนมาก แม้จะเป็นภาพเคลื่อนไหวไปมาแต่ไม่รู้สึกเวียนหัวเลย" และอีกอย่างฉากนี้จะมีเนื้อเรื่องของทั้งคู่ซ้อนทับกันอยู่น่ะครับ ผมขออธิบายฉากเป็น 2 ส่วนนะครับ
CR.@WSTORY_0501
ฝั่งของน้อง :
ตอนที่เต้นอยู่นั้น ชีอนก็นึกถึงความหลังของการเต้นของเขาว่าอยากเป็นนักเต้นเพราะอะไร ซึ่งตรงนี้จะเป็นปมของเรื่องอันหนึ่งแน่ๆครับ โดยในขณะที่น้องเต้นนั้นก็เกิดภาพ Flashback ถึงเรื่องตั้งแต่สมัยเด็ก ที่เขาอยากเป็นนักเต้นก็เพราะแม่ของน้องก็เป็นนักเต้นด้วยเหมือนกันครับ น้องเลยมีความฝันที่อยากเป็นคนเต้นสวยเหมือนที่แม่น้องเป็น ทุกครั้งที่เต้นนั้นน้องก็จะนึกถึงแม่เสมอ แต่แล้วเมื่อตอนวันเกิดครบ 20 ปีของน้อง คุณแม่ที่อยู่ในสายตาของน้องมาตลอดก็ได้แต่งงานใหม่ และนั่นก็ทำให้น้องกับแม่คงไม่ได้อยู่ด้วยกันตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
นอกจากเต้นสวยแล้ว หนูยังสวยเหมือนแม่อีกรู้ตัวมั๊ย!!
น้องหน้ายิ้ม แต่แววตาเศร้ามาก
ฝั่งของคุณผู้จัดการ :
เข้ามานั่งอยู่ตรงกลางห้องเลยครับเพื่อมาดูการเต้นของน้อง ซึ่งในฉากนั้นพ่อพระเอกของเราก็มองน้องแบบตาไม่กระพริบเลยครับ สายตานี้แบบหลงใหลมาก ซึ่งพระเอกของเราบอกได้เลยว่าแสดงออกทางสายตาเก่งมาก คือดูแล้วแบบเชื่อเลยว่าพี่กำลังจ้องน้องแบบไม่คลาดสายตาเลยสักวินาทีเดียว แถมท่าจบน้องก็ยื่นมือมาให้ พ่อผู้จัดการเราที่กำลังเคลิ้มอยู่ก็คว้าหมับเข้าไป ... โอ๊ยๆๆๆ เค้าสตั๊นกันอีกแล้วครับ พระเอกของเราพอรู้สึกตัวเท่านั้นก็ดึงมือออกแทบไม่ทัน แต่ก็ไม่ทันจริงๆนั่นแหละพ่อ!! แอบแตะอั๋งมือน้องไปซะแล้ว 5555
คอนเฟิร์มว่าเรื่องนี้มีคนคลั่งรักแน่นอน ดูตาผมซิครับ
อ่ะเก่งมาก!! ... ขอมือหน่อย ... ฮึ๊บๆๆๆ
หมับ ... ผมเปล่านะครับ มือมันไปเองฮับ!!
จากนั้นเมื่อเต้นจบพระเอกของเราก็ไม่รู้ว่าแอบร้องไห้ตอนไหน (เชื่อว่ามันต้องมีอะไรเป็นปมในใจพระเอกเกี่ยวกับการเต้นแน่ๆ) ซึ่งคนน้องก็ตาไวน่ะแอบเห็นซะด้วย ก็เลยถามว่า "ร้องไห้หรือ" คุณผู้จัดก็ปฏิเสธ แต่น้องไม่ยอมครับ ... ทันใดนั้นน้องก็ยื่นมือออกไปใช้นิ้วปาดน้ำตาคุณผู้จัดการครับ แล้วก็แลบลิ้นแผล่บ!!! ชิมว่าเป็นน้ำตาใช่ไหม ..... ไม่พอครับน้องชีอนผู้น่ารักของเราก็แหกตาพระเอกดูอีกรอบเพื่อความแน่ใจ ... ตายสนิทเลือดหมดตัวเลยครับทีมหน้าจอ!!!!
เป็นไรเหรอ แอบเห็นแว่บๆๆ
ขอปาดทีนึงน่ะ!!
แผล่บ!!! คือถ้าอยู่ต่อหน้านี้คิดดีไม่ได้เลย
ขอเช็คอีกรอบ ร้องจริงเปล่าเมื่อกี๊??
"คนพี่เค้าจำด้ายแดงของเขาได้"
ยังไม่ทันให้พ่อยกแม่ยกได้หายใจหายคอกันเลย น้องชีอนเราก็รุกต่ออีกแล้ว (หนูเป็นเด็กใสแบ๊วนะลูก!!!) คือคนน้องบอกว่า "ผมเต้นให้ดูแล้ว ตกลงน่ะที่ขอต่อรองเอาไว้" ปรากฏว่าคุณผู้จัดการก็ยังนิ่งอยู่ ไม่ตอบอะไร ... สงสัยว่าโดนรุกไปหลายช็อตมากคงยังอึนๆอยู่ๆ น้องชีอนผู้ใสๆของเราก็เลยปั้นหน้า แล้วยกนิ้วก้อยให้พระเอกประมาณว่าสัญญาน่ะ .... ซึ่งเท่านั้นแหละครับ Flashback เมื่อตอนนั่งรถเมล์เมื่อสามปีก่อนในหัวพระเอกลอยมาเลยครับ ... เค้าจำด้ายแดงของเขาได้!!! ออโต้เมติกเลยครับ นิ้วก้อยคุณผู้จัดการเด้งขึ้นมาทันที .... โอยๆๆอิทธิฤทธิ์ด้ายแดงชัดๆ ซึ่งพอคนน้องเห็นนิ้วก้อยกะเด้งขึ้นมาก็คว้าหมับเอามาเกี่ยวก้อยสัญญากับนิ้วตัวเองทันที ....
ไม่ต้องเดาน่ะครับว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อพระเอก แค่อยากถามว่าวันนี้พระเอกเราสตั๊นไปกี่รอบ!!!
ขอนิ้วก้อยหน่อยครับ คุณผู้จัดการ
แป้นแล้นแบบนี้??
นิ้วก้อยกระดกแบบนี้??
เป๊ะเลย!!!
และแล้วด้ายแดงทั้งสองฝั่งก็หากันจนเจอ .... ฟินนนนน!!
"ผมจะรับผิดชอบแน่นอนครับ"
หลังจากเหตุการณ์ในห้องซ้อมเต้นผ่านไป ฝ่ายพระเอกของเราก็กลับไปที่บริษัท ซึ่งก็โดน CEO ของบริษัทตำหนิอย่างรุนแรงในเรื่องที่ผ่อนผันลูกหนี้โดยพละการ ก็ทำไงได้ละครับ เค้าคือด้ายแดงของคุณผู้จัดการเอง จะปล่อยให้เจอปัญหาตกระกำลำบากได้ยังไง ซึ่งที่จริง CEO ก็โกรธจัดเลยครับที่พระเอกทำแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้ลงโทษอะไร ด้วยเพราะฉากนี้ได้เฉลยความสัมพันธ์ของตัวละครออกมาว่า CEO ชาซาจาง นั้นหลงรักพระเอกของเราอยู่ (เอาแล้วความสัมพันธ์ยุ่งเหยิงตามมาแน่ๆ) แต่อย่างไรก็ตามก็บังคับให้พระเอกหาคนมาเซ็นต์ค้ำประกันการเลื่อนชำระหนี้มาให้ได้ ซึ่งผลมันจะเป็นอย่างไรนั้นไม่รู้น่ะครับ แต่พระเอกของเราพูดออกมาว่า "ไม่ต้องห่วง ผมจะรับผิดชอบแน่นอนครับ" ... โอ้ว้าวๆๆๆ บทป๋าจะมาเปล่าเนี่ย ยังไงก็ต้องรอลุ้นกันต่อครับ
ถึงเจ๊อยากตบก็ตบไม่ลงค่ะ ... งานดี
เอิ่ม ... นี่ซีรีส์วายครับ คุณจะคิดกับผมแบบนั้นไม่ได้นะ
รับบทป๋าไปอีกหนึ่ง!!
"แอบคิดถึงเค้า ... เค้าก็โผล่มาหา"
ตัดกลับมาที่ฝั่งน้องบ้าง หลังจากกลับมาจากห้องซ้อมเต้น น้องก็มายืดร่างกายบริเวณดาดฟ้าของที่พัก เช่นเดิมครับน้องก็เข้าไปฟังรายการโปรดขณะออกกำลังกาย (น่าจะรายการเดิมครับที่เคยฟังตอนเรื่องด้ายแดง) ก็มีอยู่ช็อตหนึ่งที่ในรายการพูดถึงเรื่องความลับของความรักว่า "ใครก็ตามถ้าเจอกันครั้งแรกแล้วย่ำแย่ จะมีโอกาสตกหลุมรักคนนั้นสูง" เอาแล้วๆๆๆๆๆ ภาพของคุณผู้จัดการโผล่มาในหัวน้องเลยครับ น้องชีอนแอบคิดถึงจริงๆผู้จัดการจริงๆด้วย แต่ดูท่าทางว่ายังไม่รู้ตัวน่ะครับว่าคิดถึงเค้า ....
อืมๆๆๆ เหมือนเพิ่งเกิดเหตุการณ์นี้น่ะ??
เริ่มคุ้นแล้ว ...
ม่ายๆๆๆๆ ใช่ ใช่ มั๊ย!!!
ในคืนนั้นน้องเค้าได้ฝากข้อความบอกรายการว่าให้ช่วยอวยพรวันเกิดให้หน่อย แต่จนรายการจบก็ไม่ได้อวยพรให้ น้องก็เลยแอบโวยวายเล็กๆจนเสียสมาธิ เลยทำให้จังหวะนั้นที่กำลังเอาขาพาดราวอยู่ เกิดเสียหลักหน้าคะมำ (อีกแล้ว) ขณะที่กำลังจะล้มเกือบหล่นดาดฟ้าอยู่แล้ว อยู่ดีๆพระเอกของเราก็โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ คว้าตัวน้องของเราไว้ได้ทัน พร้อมช็อตสโลว์ในจังหวะที่น้องหันหน้ามาเห็นคนที่ช่วยเค้าเอาไว้ แล้วทั้งคู่ก็ยืนมองหน้ากันเป็นครั้งที่เท่าไหรแล้วก็ไม่รู้ครับ ...... แต่แทนที่จะปิดไปแบบซึ้งๆโรแมนติก ที่ไหนได้น้องชีอนคนน่ารักก็ตัดโหมดความฟินด้วยคำว่า "(มาได้ไง) คุณลุงปล่อยกู้ " ... ผ่าม ผ่าม ๆๆๆๆ เป็นอันปิดจบของ Ep. นี้ ให้รอลุ้นกันต่อไปตอนหน้าครับ
คือแบบท่าน้องก็น่าล้มอยู่น่ะ ... หวาดเสียวเกิ๊น!!
สโลว์อยู่จ้า กำลังเคลิ้ม
เรียกพี่ได้ไหม ... อ่ะๆ ป๋าก็ยังดี
นี้ถ้าไม่มีลุงเมื่อกี๊น่ะ จบแบบนี้จะฟินมาก
พบกันใหม่ EP หน้านะครับ หวังว่าคงจะชอบการรีวิวแบบนี้กัน ตั้งใจทำเลยครับ
แต่อยากบอกว่า ตอนเขียนนี้ไม่เท่าไหร่ครับ มันไหลได้เรื่อยๆ แต่ตอนหารูปประกอบนี้ซิ ... เหนื่อยมากๆๆ เป็นอันว่าถ้าลงช้าไปหลายวันอย่าว่ากันนะครับ!! ^^
เครดิตภาพประกอบ : WeTV
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
