เมย์ฟลาย (Mayfly) หรือแมลงชีปะขาว เป็นสัตว์ที่มีอายุสั้นที่สุดชนิดหนึ่งในโลก จัดอยู่ในกลุ่มแมลง Ephemeroptera (มาจากคำกรีก ephemeros แปลว่าอายุสั้น, pteron แปลว่าปีก) สายพันธุ์นี้มีบรรพบุรุษร่วมกับตระกูลแมลงปอ ในโลกมีราว 2,500 สปีชีส์
เราพบเมย์ฟลายตามแหล่งน้ำทั่วไป เช่น หนอง บึง ลำธาร ทะเลสาบ แม่น้ำ เป็นแมลงที่มีคุณสมบัติไวต่อการสัมผัสรู้สารพิษ จึงใช้เป็นดัชนีวัดคุณภาพของแหล่งน้ำได้
เมย์ฟลายชอบอาศัยอยู่ตามก้อนหินกลางน้ำที่ไหลแรง มันมีแผ่นเหงือกที่ประกอบด้วยหนามแหลมขนาดเล็กจำนวนมาก ช่วยให้เกาะก้อนหินตามลำธารได้ดี ไม่ถูกกระแสน้ำพัดหลุดลอยไป
ที่ว่าอายุสั้น สั้นแค่ไหน?
พวกมันเกิด อยู่ สืบพันธุ์ และตายในวันเดียว!
ก่อนลืมตาดูโลก พวกมันเป็นตัวอ่อนในน้ำ เมื่อถึง ‘วันเกิด’ พวกมันจะลอกคราบบินโผล่จากผิวน้ำสู่โลกเป็นวันแรกและวันสุดท้าย ในวันเดียวของชีวิตบนโลกใบนี้ พวกมันไม่กินอะไร ทุกตัวเกิดมาทำงานแล้วตายไป ทำทุกอย่างจบในวันสั้น ๆ หนึ่งวัน
หนึ่งวันน่ะหรือสั้น?
ทฤษฎีกำเนิดจักรวาลที่เรียกว่า บิ๊ก แบง บอกว่า ก่อนหน้าจะกลายเป็นจักรวาลที่เรา (และเมย์ฟลาย) อยู่อาศัย ทุกอย่างอัดรวมศูนย์เป็นจุดเดียว จนเมื่อได้ฤกษ์งามยามดี จุดนั้นก็ ‘ระเบิด’ ออก ภายในเวลาน้อยกว่าหนึ่งวินาที จักรวาลขนาดย่อม ๆ ก็ถือกำเนิด เกิดอนุภาคต่าง ๆ เร็วกว่าการสร้างศูนย์การค้าในกรุงเทพฯล้านล้านล้านเท่า ฯลฯ
ฟังดูเหลือเชื่อเกินไป!
นั่นเพราะเราใช้ความเคยชินของเรามองทุกอย่าง มองว่าหนึ่งวินาทีคือพริบตาเดียว เราทำอะไรไม่ได้นอกจากกะพริบตา! เพราะแค่พลิกฝ่ามือยังกินเวลาไปสองวินาที หายใจเข้าก็หมดไปแล้วสามวินาที ดังนั้นการเกิดจักรวาลขนาดย่อม ๆ ในเวลาน้อยกว่าวินาทีจึง ‘เป็นไปไม่ได้’ แต่ความจริงที่พิสูจน์ได้คือ ณ วินาทีที่คุณอ่านบรรทัดนี้ จักรวาลกำลังขยายตัวด้วยความเร็วมหาศาล
ความสั้นหรือความยาวของเวลาเป็นสัมพัทธ์ ไม่ใช่ค่าสัมบูรณ์ ขณะที่เรามองว่าความเร็วในการวิ่งของเสือชีตาร์ที่ 120 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (เร็วกว่าเรา 2.6 เท่า) เป็นความเร็วสุดยอด พวกเต่าอาจมองว่าความเร็วของนักวิ่งราวหนีตำรวจในซอยเป็นความเร็วสุดยอดเช่นกัน!
ความเคยชินทำให้เราคิดว่าเวลาหนึ่งวินาทีคือยาวเท่านี้ ทำอะไรต่ออะไรได้แค่นี้ ส่วนหนึ่งเป็นความจริง เพราะโครงสร้างชีวิตเรามีข้อจำกัด เราใช้เวลาเดินวิ่งทำงานในระยะเวลาที่สรีระเรากำหนด
ทว่าหากในเวลาน้อยกว่าวินาทีเกิดอะไรมากมายในจักรวาล และหากแมลงซึ่งไม่มีสติปัญญาเหมือนมนุษย์ทำกิจกรรมหน้าที่ของมันจบในวันเดียว นั่นแสดงว่า เวลาหนึ่งวันยาวพอทำอะไรต่ออะไรแน่ ๆ และเวลา 60-70 ปีของมนุษย์ก็น่าจะยาวพอให้ทำอะไรได้มากมาย
บางทีปัญหาของเราไม่ใช่อยู่ที่เราทำอะไรได้มากน้อยแค่ไหนในหนึ่งวินาที แต่ประเด็นอยู่ที่เราใช้ทุก ๆ วินาทีได้เต็มที่หรือเปล่า
ทุกชีวิตมนุษย์ในโลกเกิดมาพร้อม ‘กล่องสีน้ำ’ บางคนได้รับกล่องใหญ่ บางคนได้กล่องเล็ก บางคนได้รับสีเต็มกล่อง บางคนได้ค่อนกล่อง บางคนเกิดมาพร้อมสีเพียงหลอดสองหลอด
แต่จำนวนหลอดสีอาจไม่ใช่เรื่องสำคัญที่สุด เพราะหลายคนที่เกิดมาได้สีครบแต่ไม่ใช้สีทุกหลอด ขณะที่บางคนเกิดมาพร้อมสีไม่กี่หลอด กลับสามารถใช้สีน้อยหลอดเหล่านั้นระบายภาพชีวิตสวยงาม
ขณะที่เราทุกคนได้รับจำนวนหลอดสีไม่เท่ากัน เวลาหนึ่งวันของเราทุกคนกลับเท่ากันอย่างยุติธรรม คือ 24 ชั่วโมง หรือเท่ากับ 86,400 วินาที
86,400 วินาทียาวพอสร้างได้ตั้งหลาย ๆ หมื่นจักรวาลแน่ะ!
หนึ่งวันของเมย์ฟลายก็เป็นหนึ่งวันเดียวกันของคน เป็นหนึ่งวันเดียวกันของต้นไม้ เต่า เสือชีตาร์ และสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ในโลก ไม่ว่าจะเป็นขอทาน แม่ค้าขายส้มตำ คนขายโรเล็กซ์ปลอม นักร้อง หรือนายกรัฐมนตรี ก็มีเวลาหนึ่งวันยาวเท่ากัน
แต่สำหรับมนุษย์ที่มีแต่ข้ออ้าง กลับทำอะไรไม่ได้มากนักในหนึ่งวัน สามารถกินข้าวหนึ่งจานเสร็จในครึ่งชั่วโมง กลับนั่งแช่นานครึ่งวัน
บางคนสามารถทำงานหนึ่งชิ้นจบในหนึ่งชั่วโมง แต่ตั้งใจลากยาวเป็นวันสองวัน เพื่อสร้างภาพให้เจ้านายเห็นว่ากำลังทำงานยาก ๆ ผลเสียไม่ได้ตกที่บริษัทเท่านั้น ยังเสียเวลาตัวเองไปเปล่า ๆ เหมือนมีน้ำเต็มถัง จะใช้อาบน้ำ ล้างหน้า ดื่มกิน ก็ได้ทั้งนั้น แต่กลับเทมันทิ้งเปล่า ๆ
น่าเสียดาย... คนจำนวนมากใช้หลอดสีแห่งชีวิตไม่ครบ
การใช้เวลาอย่างสุรุ่ยสุร่ายทำให้คนหลายคนผ่านชีวิตถึงวันสุดท้ายแล้วพบว่าตนเองยังไม่ได้ทำอะไรที่มีคุณค่าเลยสักอย่าง แคนวาสแห่งชีวิตยังว่างเปล่า บางคนนอกจากไม่เคยทำเรื่องดีแล้ว ยังทำแต่เรื่องชั่ว ๆ
คนที่ผ่านการทำงานในวงการที่ให้เวลาทำงานน้อยมานานพอ มักพบสัจธรรมว่าเวลาน้อยไม่เป็นอุปสรรคในการสร้างสรรค์งานดี ๆ งานสร้างสรรค์ดี ๆ จำนวนมากในโลกเกิดขึ้นในเวลาสั้นแสนสั้น
ดังนั้นเมื่อได้รับงานสักชิ้น ก่อนเอ่ยประโยค “เวลาไม่พอ” ลองนึกถึงเจ้าเมย์ฟลาย เรามีสมอง อย่าให้อายแมลง หากผ่านไปหนึ่งวันโดยไม่ได้ทำอะไร
ลองนึกดูว่า หากเรามีชีวิตเพียงวันเดียวอย่างเจ้าเมย์ฟลาย เราจะทำอะไรบ้าง ทำอะไรก่อน ทำอะไรทีหลัง
การรู้ว่ามีเวลาน้อยยังทำให้เราไม่เสียเวลาไปกับการวิตกกังวล ทะเลาะกัน อิจฉากัน นินทากัน เพราะรู้ว่าเหลือเวลาน้อย ทำเรื่องใหญ่กว่านั้นดีกว่า
บางทีมีเวลาน้อยก็ดีเหมือนกันนะ!
จากหนังสือ #ท้องฟ้าไม่ปิดทุกวัน / https://bit.ly/3spz91T
- 45
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
