บันทึกการเดินทางหลังจากโดนจ้างออก ปี 63 ตกงานอย่างเป็นทางการจ้า
เราโดนจ้างออกเมื่อปลายปี 62 เนื่องจากบริษัทอยุ่ในช่วงปรับโครงสร้างองค์กรใหม่ เรารู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่โดนจ้างออก เพราะเหมือนเราอยู่ผิดที่อยู่10ปีก็ไม่เจริญ คำนี้ใช้ได้ทีเดียวเชียวล่ะ
ความบังเอิญบังเกิดสิงานนี้ เป็นปีที่โควิด 19 ระบาดหนักด้วย รัฐบาลสั่งล็อคดาวน์ทั้งประเทศสองเดือน หางานก็ไม่ได้สักที ความรู้สึกโชคดีที่โดนจ้างออกก็ยังคงอยู่นะ ยังๆๆยังไม่สำนึก
1 พค 63 ตัดสินใจเปิดร้านกาแฟสด เสริมด้วยมะพร้าวปั่นนมสด โดยไปอาศัยแอ้มแปะร้านกับรุ่นพี่หารค่าเช่ากัน เมนูยอดฮิตดันเป็นมะพร้าวปั่นนมสด รอดตายล่ะ
สิงหาคม 63 ได้ขยับขยายออกไปขายตลาดนัดบ้าง และเช่าหน้าร้านคนอื่นเพื่อหวังต้องการเพิ่มยอดขาย กำลังไปได้ด้วยดีก็ต้องมาโดนเขาเอาที่คืน กรมทางหลางหาว่าเรากินพื้นที่ ทั้งๆที่ร้านอื่นๆก็ไม่ต่างจากเราเท่าไหร่ สุดท้ายเราก็ไม่มีที่ทำมาหากินสิ้นปี 63 พอดีเป๊ะ
สรุป : เราล้มเหลวเรื่องทำเล แต่เราสำเร็จเรื่องสูตรการขาย
เราเลยบอกตัวเองว่าพักก่อนก็ได้นะ เรารู้สึกได้ว่าการค้าขายมันเหนื่อยมากๆ มันต้องใจสู้จริงๆนะค่ะ
1 มค 64 เราตัดสินใจเราคิดว่าเราคงต้องหางานทำยืนพื้นดีกว่า ค้าขายเป็นอาชีพเสริมพอ เข้าสู่เดือนมีนาคมแล้ววันนี้เรายังไร้วี่แววอยู่เลยว่าจะได้งาน เราควรให้กำลังใจตัวเองไงต่อไปดีนะ
ปล. ยังคงต้องหางานทำต่อไปให้ได้ โชคลาภด้านหวยก็ไม่มีกับเขา ทำเลค้าขายก็ยังไม่มีต่อไป มีใครหนักเท่านี้อีกไหม
ดอกไม้บานที่ ตจว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
