"หนูไม่อยากให้แม่คุยกับลูกค้าแล้ว หนูอยากให้แม่กอดหนู"
ปกติ ทุกคืนก่อนนอน หลังจากกินนม และอ่านนิทานเสร็จ เราจะพาลูกเข้านอนก่อนสามทุ่ม ซึ่ง เป็นเวลาที่เราจะเอาคอมมานั่งทำงานข้างๆเตียง ตอบไลน์ลูกค้า
ทำคอนเท้นของวันรุ่ง ซึ่งบางครั้ง เราแค่พาลูกขึ้นเตียง
แต่ยังไม่ได้นอนไปกับเค้า
วันนี้ก็ดูเหมือนปกติ เหมือนเค้าจะใกล้หลับ แต่การที่พลิกตัวไปมาของลูก มันทำให้เรารู้สึกหงุดหงิดแปลกๆ
หันไปบอกให้เค้านอนหลับหลายครั้ง แต่นั่นไม่เป็นผล
จนกระทั่ง ลูกพูดขึ้นมาว่า
"หนูไม่อยากให้แม่คุยกับลูกค้าแล้ว
หนูอยากให้แม่มานอนกอดหนูมากกว่า"
เราละสายตาจากคอม และหันมามองลูก
ตอนนั้นแอบตกใจกับคำพูดลูกนิดนึง แต่มันก็ดึงสติเราได้ดี บางที เราแค่คิดว่า รีบๆทำงานให้เสร็จ เดี๋ยวลูกก็คงนอนหลับไปเองได้ แต่ในมุมของลูก การนอนหนุนแขนแม่ มันทำให้หลับสบาย และรู้สึกปลอดภัยกว่านอนคนเดียว
หลายครั้งที่เราละเลยเรื่องเล็กๆน้อยๆ บางคำพูดที่เราพูดปัดความรำคาญไป แต่ไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกของลูกเลย วันนี้เรายังเป็นโลกทั้งใบของเค้า เรายังมีเวลา เพราะเราไม่รู้เลยว่าอีกกี่ปีข้างหน้า เค้าจะสามารถนอนหลับคนเดียวได้
ป่ะ... นอนกอดกันนะคะคนดี แม่อยู่ตรงนี้ละ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
