หลังจากที่ห่างไกลบ้านมาหลายเดือน ในที่สุดอิทธิกรณ์ก็ได้วันพักร้อนเป็นเวลา 30 วัน เพื่อได้พักผ่อนเสียที เด็กหนุ่มมองสำรวจรอบๆบ้านตนเอง ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ซึ่งทั้งหมดต้องขอบคุณ "น้าเจน" ที่คอยช่วยดูแลบ้านระหว่างที่เขาไม่อยู่ ร่วมทั้งเปียโนของเขาด้วย อิทธิกรณ์ตัดสินใจเดินมาที่เปียโน แล้วลองบรรเลงเพลงที่คุ้นเคย ซึ่งปรากฏว่ามือไม้เขาเเข็งกว่าที่คิด ทำให้บรรเลงเพลงได้ไม่ดีนัก
เขาตัดสินใจลองบีบนวดมือทั้งสองข้าง แล้วจัดท่าวางลงที่แป้นเปียโน และทำการบรรเลงเพลงอีกครั้ง ดูเหมือนว่าการบีบนวดจะได้ผล มือเขาไม่เล่นแข็งเหมือนรอบแรก ทว่าไม่รู้ทำไมใจเขากลับรู้สึกไม่ค่อยสงบเท่าที่ควร ทั้งที่เปียโนน่าจะช่วยให้เขาสงบใจมิใช่หรือ แต่ตอนนี้มันกลับไม่สามารถช่วยอิทธิกรณ์ในตอนนี้ได้เลย..... เพราะการได้พบกับ "เธอ" คนนั้นอย่างนั้นหรือ
ระหว่างที่อิทธิกรณ์กำลังจมอยู่กับความคิดของตนเองอยู่นั้น จู่ๆเสียงแป้นเปียโนก็ดังขึ้นทั้งที่มือเขายังไม่ขยับไปไหน แต่คำถามก็ได้รับคำเฉลยด้วยเสียงร้องของ "เจ้าสีสวาท" แมวที่เขาเลี้ยงไว้นั้นเอง เด็กหนุ่มหันมามองหน้ามัน ก่อนจะเอามือลูบหัวมันอย่างเอ็นดู
"ว่าไงเจ้าตัวยุ่ง หิวแล้วละสิ"
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
