9 มี.ค. 2021 เวลา 12:19 • นิยาย เรื่องสั้น
EPISODE: ทาร์ค หว่อง
ในวันนี้ผมต้องไปที่โรงรับจำนำเพื่อเอาสร้อยที่ผมเอามาจากเจนนิเฟอร์ไปขายและเอาเงินมาใช้ ในขณะที่ผมกำลังกำลังจัดการเรื่องสร้อยสายตาของผมก็ไปสะดุดกับเด็กชายคนหนึ่งที่กำลังวิ่งเล่นอยู่แถว ๆ หน้าโรงรับจำนำ เด็กคนนั้นน่าจะอายุราว ๆ 10 ปี เขามีหน้าตาที่ดูจิ้มลิ้มน่ารักมากกว่าเด็กในวัยเดียวกับเขา สายตาของผมไม่สามารถที่จะหยุดมองเด็กคนนั้นได้ ผมรู้สึกอยากได้เด็กคนนั้นมาครอบครอง และผมต้องทำมัน
พอกลับมาบ้านผมก็เอาแต่นึกถึงหน้าของเด็กคนนั้นอยู่ในหัว ผมจินตนาการว่าถ้าเกิดจับเด็กคนนั้นมาเปลื้องผ้าและสำเร็จความใคร่มันจะรู้สึกดีขนาดไหน ถ้าผมทารุนเขามันจะสนุกขนาดไหนเชียวนะ ตอนนี้ในหัวของผมเต็มไปด้วยใบหน้าของเด็กคนนั้น ตอนนี้ผมไม่สามารถนั่งเขียนนิยายเล่มนี้ได้อย่างสงบสุข ผมลุกจากเก้าอี้และดิ่งตรงไปที่รถ อย่างแรกผมต้องสืบให้ได้ก่อนว่าเด็กคนนั้นอยู่ที่ไหน แต่ถ้าจำไม่ผิดตอนที่ผมไปที่โรงรับจำนำผมเห็นเด็กคนนั้นกำลังวิ่งเล่นอยู่แถวบริเวณนั้น คาดว่าบ้านของเขาน่าจะอยู่ไม่ไกลจากตรงนั้น ผมขับรถจากบ้านถึงโรงรับจำนำใช้เวลาประมาณ 10 นาที ผมจอดรถอยู่บริเวณซุปเปอร์มาร์เก็ตที่อยู่ฝั่งตรงข้ามโรงรับจำนำเพื่อสังเกตการณ์ ผมรออยู่ที่เดิมประมาณครึ่งชั่วโมงเด็กคนนั้นก็โผล่มา เขาเดินเข้าไปในซอยที่อยู่ติดกับโรงรับจำนำด้านหน้า ผมขับรถตามเขาไปอย่างช้า ๆ เพื่อไม่ให้ผิดสังเกต เด็กคนนั้นเดินเข้าซอยไปจนไปหยุดที่บ้านหลังหนึ่งที่อยู่ท้ายซอย ผมสังเกตเข้าไปในตัวบ้านดูเหมือนว่าเด็กคนนี้จะไม่ได้อาศัยอยู่พ่อแม่ เพราะเท่าที่เห็นมีเพียงแค่คนแก่ที่กำลังนอนป่วยติดเตียงเพียงแค่คนเดียว หลังจากผมได้รู้ที่อยู่แล้วผมก็ขับรถออกจากที่นี่ ผมจะกลับมาอีกครั้งเพื่อมาเอาเด็กคนนี้ไปอยู่กับผม
ในที่สุดเวลานี้ก็มาถึง เวลาที่ผมจะไปพาเด็กน้อยคนนั้นมาอยู่กับผม ผมออกจากบ้านช่วงเวลาตีสองก่อนจะตรงดิ่งไปยังบ้านเป้าหมายโดยใช้เวลาเพียงแค่ 10 นาที ผมขับรถเข้าไปในซอยอย่างช้า ๆ เพื่อไม่ให้เกิดเสียงดัง ทันทีที่มาถึงผมลงจากรถและปีนรั้วเข้าไปในบ้านอย่างชำนาญ พอเข้าไปในตัวบ้าน ผมใช้สายตาสำรวจภายในบ้าน ไฟถูกปิดทุกดวงยกเว้นบริเวณหลังบ้าน บนฟูกที่นอนหน้าทีวีมีคนชราหนึ่งคนและข้าง ๆ ที่นอนอยู่ด้วยกันก็คือเด็กน้อยคนนั้นที่ผมหมายตาเอาไว้ ผมหยิบท่อนเหล็กที่พับใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อออกมาแล้วทำการทุบไปที่ศรีษะของหญิงชราหนึ่งครั้ง เธอสะดุ้งตื่นขึ้นก่อนจะกรีดร้องออกมาจนเด็กขายที่นอนอยู่ข้าง ๆ สะดุ้งตื่น เขาเห็นว่ายายของเขากำลังถูกตี เขาจึงเข้ามากอดผมและเอาแต่ร้องไห ้เขาขอร้องผมให้ไว้ชีวิตของเธอ ผมเสมองเขาด้วยใบหน้านิ่งเฉย ก่อนจะทำการทุบเข้าไปที่ศรีษะของเธออีกครั้ง และอีกครั้ง จนเธอแน่นิ่งไป
ผมหันไปมองเด็กชายที่กำลังร้องไห้ตัวสั่นพร้อมกับยกมือไหว้เพื่อร้องขอชีวิต แต่ผมก็ไม่ได้สนใจคำขอของเขาแม้แต่น้อย ผมค่อย ๆ ย่างก้าวเข้าไปหาผมแต่ดูเหมือนเขาจะพยายามถอยหนีผม ผมเข้าไปฉุดกระชากเขาก่อนจะทำการทุบที่ศรีษะเพื่อให้เขาสลบและทำการอุ้มขึ้นรถไป
พอถึงบ้านผมได้ทำการอุ้มเด็กชายขึ้นไปไว้ในห้องนอนของผม ผมจัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขาและทำการสำเร็จความใคร่บนตัวของเขา หลังจากที่ผมสำเร็จความใคร่ไปได้ไม่นานเด็กชายก็ตื่นขึ้น เขาทำหน้าหวาดกลัวผมก่อนจะร้องไห้ออกมาอีกครั้ง ผมรู้สึกรำคาญเสียงร้องไห้นั่นจนผมทนไม่ไหว มือของผมเอื้อมไปคว้าท่อนเหล็กที่เคยใช้ตียายของเขาฟาดลงบนทีศรีษะและลำตัวของเขา ผมกระหน่ำฟาดมันไม่ยั้ง จนใบหน้าของเด็กคนนั้นไม่เหลือเค้าโครงเดิม เตียงของผมจากสีขาวตอนนี้มันกลับกลายเป็นสีแดงฉาน กลิ่นเลือดคละคลุ้งไปทั่วห้องนอนจนรู้สึกอึดอัด ผมยืนมองร่างของเด็กชายด้วยสายตาาว่างเปล่าก่อนจะนำร่างของเขาและที่นอนเปื้อนเลือดไปเผาในเตาผิงไฟที่อยู่ชั้นล่าง ผมนั่งมองร่างของเด็กชายในกองเพลิงที่กำลังถูกแผดเผาไปอย่างช้า ๆ พลางหยิบสมุดที่จดนิยายไว้เอามาเขียนไปพลางเพื่อรอให้ร่างของเขามอดไหม้จนเป็นเถ้าธุลี
#นิยายฆาตกรรม #crims
โฆษณา