"ผู้ใดพูดบทใด"
ข้าเพียงเชื่อ ในวิถี ปฏิบัติ
สิ่งบัญญัติ ในเมื่อกาล เก่าก่อนนั้น
เวทย์คาถา กำบังกาย พรายจังงัง
เนื่องด้วยชัง จึงเพียรสร้าง กุมารทอง
.
ความคิดตรึก หวังให้ศึก นั้นสงบ
ในบ้านจบ อยู่ร่วมกัน ได้ฤาไม่
ข้าคิดแต่ จะแบ่งรัก แบ่งหัวใจ
จักแบ่งให้ เทียมเท่ากัน ที่เรียกเมีย
.
ม้าสีหมอก ดาบฟ้าฟื้น ท้าให้ลอง
แต่มิอาจ สร้างปรองดอง ในหมู่หญิง
ข้าพียงแค่ คิดหวังไป ไม่ประวิง
ว่าทุกสิ่ง จะนำสู่ คนรักตาย
อัปลักษณ์ ข้าเจ็บปวด แสนยิ่งนัก
แม้มีนัก ซึ่งสมบัติ พัสถาน
ข้าใช้กล หลายร้อยเล่ห์ อาจสามานย์
ดั่งคนพาล หลงรักแม่ จ๋าผู้เดียว
.
ข้าแค่อยาก ได้ครอบครอง คนที่รัก
แต่นานนัก นางไม่เคย มอบรักข้า
ได้เพียงตัว มิเคยได้ หัวใจมา
รู้ไหมข้า ต้องปวดร้าว มากเพียงใด
.
คราสุดท้าย ที่บอกลา ดวงฤทัย
นางอยู่ใน เงื้อมือของ มัจจุราช
ข้ามีส่วน ทำให้นาง ชะตาขาด
แต่มิอาจ ฝืนยอมรับ โทษตนเอง
ส่วนข้านั้น คือนังหญิง สองหัวใจ
แต่ว่าใคร เคยมองข้า มุมอื่นบ้าง
เหตุใดข้า จึงต้องเลือก เพียงหนึ่งข้าง
ด้วยเหตุสร้าง ทุกคนมี ทั้งดีเลว
.
คนที่รัก ทำให้ข้า ต้องเจ็บปวด
คนที่สวด ภาวนา ให้รักเขา
แต่ข้านั้น มิอาจรัก หักใจเรา
ข้าคงเขลา ที่ยังรัก คนหลายเมีย
.
ให้ข้าเลือก อย่างไรได้ เข้าใจไหม
ทุกคนมี สายแห่งใย แต่วัยเยาว์
ไม่มีใคร ดีสมบูรณ์ ทั้งเขาเรา
แววตาเจ้า ของทั้งสอง ล้วนผูกพัน
.
ข้ายอมตาย เหตุเนื่องด้วย มิอาจเลือก
เมตตาเลือก ข้าขอมุ่ง ทางเส้นนี้
ข้ารู้ดี ทุกคนต่าง เจ็บอยู่ดี
ข้ายอมพลี ชีวาวาย หญิงสองใจ.
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
