ทุกครั้งที่แกเหน็ดเหนื่อยหรืออ่อนล้า
และทุกวันเวลาที่แกรู้สึกว่าตัวเองสับสน
หากพยายามมองหารอบกายแล้วไม่เจอใครสักคน
ให้รู้ไว้ ยังมีเราทุกข์ทนอยู่ตรงนี้เป็นเพื่อนแก
"อยากกลับไปชาร์จแบตชีวิตว่ะ"
มันสงบได้หมดเลยนะ ขอแค่มีที่เงียบๆ ลมพัดเอื่อยๆ
จะว่าไปเราก็ไม่รู้ ว่าอนาคตเราจะลืมเรื่องปล่อยวางไปบ้างหรือเปล่า พอคนเราโดนสิ่งเร้าใหม่ๆ เราก็เปลี่ยน
โชคชะตามักเล่นตลก ทดสอบให้เธอต้องเติบโตเป็นผู้ใหญ่ในเร็ววัน
ไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางใด ขอเธอทำปัจจุบันให้ดีที่สุดเถอะนะ
คุณค่าของเวลามันสำคัญมากเลย
มันสำคัญมากๆ มากจริงๆ
ฉันเคยพลั้งพลาดสิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตและพบว่าทำไมถึงไม่เต็มที่กับวันเวลา ไม่เต็มที่กับทุกๆสิ่งที่เข้ามาเลยสักครั้งกันนะ
เมื่อใครต่างก็อยากได้ในสิ่งที่เสาะแสวงถวิลหา เมื่อได้มากลับละทิ้ง ละสายตา ละหน้าที่ตัวเอง
กว่าจะรู้ใจตัวเอง..ก็หมดเวลาลงเสียแล้ว
ฉันเคยคิดว่าคนที่ไม่มีเป้าหมายในอนาคต เหมือนกับคนไร้อนาคต ฝากชีวิตไว้ด้วยไม่ได้
แต่ก็ต้องหยุดชะงักกับความคิดชั่ววูบที่มักจะหล่อหลอมให้ฉันห้ามความก้าวร้าวของตัวเองไว้ไม่อยู่
"เคยสูญเสียสิ่งที่รักโดยไม่ทันได้ร่ำลาไหม?"
เขาค่อยๆบรรจง ร้อยเรียงลำดับเหตุการณ์ที่ประสบมาพร้อมฝากสิ่งที่ล้ำค่าเกินจะอธิบาย
"เธอเชื่อไหม คนเรามีโอกาสตั้งมากมายที่จะทำในสิ่งที่ตัวเองรัก ละทิ้งในสิ่งที่ควรจะละ รักษาในสิ่งที่ควรจะรักษาเอาไว้ แต่กลับมองข้ามสิ่งเหล่านี้ไปโดยปริยาย
คงเพราะเราต่างก็คิดว่า ยังไงมันจะยังมีโอกาสอยู่ มันจะยังเป็นของเราอยู่ มันจะยังอยู่ มันจะไม่หายไปหรือหลงไปอยู่ที่ไหน...
หากแต่รีบมองเห็นคุณค่า
ก่อนจะช้า จนสายเกินจะแก้
ในตอนที่ยังมีอยู่ เราทำได้ทำดีต่อเขา เพราะถึงเวลาที่ต้องห่างหายกันไป ไม่ว่าเราจะมีทรัพย์สินหรืออำนาจใดก็ไม่อาจเรียกกลับคืนมาได้
แน่นอนว่ามันอาจไม่แย่เหมือนที่ผ่านๆมา
มันอาจจะดีกว่าครั้งก่อนๆ
เธอรู้ไหม การที่คนอื่นไม่ให้โอกาสเรา
ยังไม่น่าเศร้าเท่ากับเราไม่ให้โอกาสตัวเองนะ
#ป่ะไปแต่งนิยาย
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
