Fly away | นิทานก่อนนอน๒
"ถ้าชาติหน้ามีจริง จะเกิดเป็นอะไร"
ส่วนตัวฉันไม่ใช่คนที่มีความเชื่อในโลกหลังความตายอยู่แล้ว ยิ่งการเกิดใหม่คงเป็นไปไม่ได้ คงเพราะอคติกับการมีชีวิต จึงอคติกับเรื่องพวกนี้ด้วยกระมัง
คำถามแสนน่าเบื่อนี้ ได้ยินมาแทบทุกช่วงชีวิตที่เติบโตมา จะให้ตอบปัดเหมือนปรกติก็คงได้ แต่ดูเหมือนเป็นตัวเลือกที่ไม่ดีเท่าไหร่ หากว่าคนถามเป็นเธอคนนั้น
"เป็นนกก็แล้วกัน"
"อยากจะบินได้หรอ"
"เปล่า แค่อยากเป็นอิสระ"
บทสนทนาสั้นๆ ระหว่างฉันกับเพื่อนรักจอมตื้อ ถึงจะน่ารำคาญที่เธอชอบถามนู่นนี่ไปบ้าง แต่เธอก็เป็นคนจริงใจ
ฉันปิดบังเพื่อนรักของฉันเรื่องที่ฉันเป็นโรคร้าย เป็นโรคที่รักษาไม่หาย ได้แต่รอคอยวันตาย เกรงว่าหากพูดออกไป เธอคงรู้สึกไม่ดีเอาแน่
"งั้นไปเป็นอิสระกัน!"
"ห้ะ"
ฉันมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง เธอเป็นโรคร้ายที่ไม่มีวันรักษาได้ และได้แต่รอคอยวันตายมาถึง
ฉันรู้ว่าเพื่อนของฉันสิ้นหวังและท้อแท้ เธอไม่มีทั้งครอบครัวหรือคนรักให้ปลอบประโลมใจ
เธอพูดอยู่บ่อยครั้งว่าอยากให้มันจบๆไปสักที
และวันนี้ฉันตัดสินใจนัดเพื่อนของฉันมาที่สนามเด็กเล่นร้าง เป็นที่ตั้งของฐานทัพเก่าของเราในตอนเด็กๆ ฉันเปิดประเด็นถามคำถามนั้น และชวนเธอคุยไปเรื่อย
"งั้นไปเป็นอิสระกัน!"
"ห้ะ"
ความจริง คนที่เป็นโรคร้ายไม่ได้มีแค่เพื่อนรักของฉัน ก่อนจะยื่นใบผลตรวจโรคให้เธอดู
แน่นอนว่าเธอตกใจจนทำอะไรไม่ถูกและได้แต่พ่นคำถามว่า ทำไม ทำไม
"ไม่เป็นไรหรอก"
ฉันกอดเธอ
ทุกอย่างเป็นไปตามแผน โรคนี้สามารถติดต่อได้ ทุกคนที่เข้าหาเธอ หรือการหายตัวไปของครอบครัวเธอ ก็อยู่ในการควบคุม
ฉันนอนกุมมือคนรักของฉันท่ามกลางทุ่งดอกไม้หลากสี
โรคนี้จะทำปฏิกิริยาอย่างรุนแรงกับเกสรดอกไม้ ไม่ใช่แค่ภูมิแพ้ธรรมดา แต่จะไปสร้างสารที่ทำลายเยื่อในปอด จนไม่สามารถหายใจได้
"ส่วนฉัน ชาติหน้าอยากเกิดเป็นอะไรก็ได้ แต่ต้องได้อยู่กับเธอ"
#นอนหลับฝันดีนะคะ🌙
เป็นโรคที่ดัดแปลง/ไม่มีอยู่จริงนะคะ
เรื่องนี้เหมาะกับคุกกี้ดาร์กช็อกโกแลต🍪
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
