"ยะสุโอะ ทะคะมัตสึ" ผู้ไม่เคยหยุดค้นหาภรรยาตลอด 10 ปี
หลังสึนามิถล่มญี่ปุ่นเมื่อปี 2011 ได้พรากเธอไปจากเขา
ความสูญเสียจากเหตุการณ์คลื่นยักสึนามิพัดถล่มทางตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะฮอนชู ประเทศญี่ปุ่น จากแผ่นดินไหวความรุ่นแรงขนาด 9.0 แมกนิจูด เมื่อวันที่ 11 มีนาคม 2011 หรือ 10 ปีที่แล้ว ซึ่งเป็นธรณีพิบัติครั้งที่รุนแรงที่สุดสุดในประวัติศาสตร์แดนอาทิตย์อุทัย และเป็น 1 ใน 5 แผ่นดินไหวครั้งรุนแรงที่สุดของโลกเท่าที่มีการบันทึกสมัยใหม่ ทำลายเมืองน้อยใหญ่ตามแนวชายฝั่งจนราบเป็นหน้ากลอง ทั้งฟูกุชิมะ มิยางิ อิวาเตะ และอิบาระกิ เป็นพื้นที่รับแรงปะทะจากคลื่นยักษ์โดยตรง โดยเฉพาะจังหวัดมิยางิ ซึ่งได้รับความเสียหายหนักและเผชิญคลื่นยักษ์ที่วัดความสูงมากที่สุดได้ถึง 40.5 เมตร มีผู้เสียชีวิตถึง 18,000 ราย และทำให้เกิดเหตุการณ์โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ฟูกุชิมะไดอิจิ ระเบิดปล่อยสารกัมมันตรังสี จนประชาชนไม่สามารถกลับเข้าไปอยู่อาศัยในพื้นที่เดิมได้ แม้จะผ่านมานับสิบปีก็ตาม
คลื่นยักษ์ได้ทำลายเมืองโอนากาวะ ในจังหวัดมิยางิ จนราบคาบ
การที่ต้องพรากจากผู้เป็นที่รักไปโดยที่ไม่อาจล่วงรู้ชะตากรรมเลยว่าเขาหรือเธอจะเป็นอย่างไร แม้หากต้องตายไปก็ไม่อาจหาร่างพบนั้น เป็นสิ่งที่ทรมานหัวใจผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ ตลอดระยะเวลา 10 ปีที่ผ่านมาชายที่ชื่อว่า “ยะสุโอะ ทะคะมัตสึ” วัย 64 ปี ออกตามหาภรรยาผู้เป็นที่รักที่ชื่อว่า “ยูโกะ” ซึ่งเวลานั้นอายุ 47 ปี ที่ต้องพลัดพรากจากเหตุการณ์คลื่นยักษ์ในครั้งนั้น
ยะสุโอะ ทะคะมัตสึ และยูโกะ ภรรยา
ทั้งสองอาศัยอยู่ที่เมืองโอนากาวะ ในจังหวัดมิยางิ จุดปะทะกับคลื่นสึนามิที่รุนแรงโดยตรง เวลานั้นภรรยาของเขาขึ้นไปบนดาดฟ้าของอาคารแห่งหนึ่ง แต่ก็ไม่รอดพ้นคลื่นยักษ์ความสูงถึง 20 เมตรได้ เธอได้หายสาปสูญไปพร้อมกับกระแสน้ำ และไม่มีใครรู้ว่าร่างของเธอนั้นไปอยู่ที่ใด
ยะสุโอะผู้ที่ไม่เคยดำน้ำเลยมาตลอดชีวิต เขาได้เข้าคอร์สเรียนดำน้ำลึกในปี 2013 และนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ทุกสัปดาห์เขาจะดำน้ำลัดเลาะตามแนวชายฝั่งของมหาสมุทรเพื่อตามหาร่างหรืออะไรก็ตามที่บ่งบอกว่าเป็นภรรยาอันเป็นที่รักของเขา แม้ว่ามันจะเหมือนกับการงมเข็มในมหาสมุทรที่อาจไม่มีวันได้เจอเลยตลอดชีวิตของเขาก็ตาม
(บน) อาคารของธนาคารที่ยูโกะและพนักงานธนาคารขึ้นไปบนดาดฟ้าเพื่อหนีคลื่นยักษ์ (ล่าง) อาคารที่ไม่สามารถต้านทางความแรงของคลื่นได้และถล่มลง
ไม่เพียงเท่านั้นยะสุโอะยังเข้าร่วมกับทีมนักประดาน้ำท้องถิ่นเพื่อช่วยเหลือภารกิจการค้นหาร่างผู้สูญหาย ที่เวลานี้ยังมีบุคคลที่ยังหาไม่พบอีกราว 3,000 คน จากเหตุการณ์ครั้งนั้นมาตลอดหลายปี
“ผมดำดิ่งราวกับว่าผมจะได้พบเธอที่ไหนสักแห่ง และผมมักจะคิดว่าเธออาจจะอยู่ใกล้ๆ"
ในวันนั้นเมื่อ 10 ปีที่แล้วข้อความสุดท้ายที่ยะสุโอะได้รับจากยูโกะคือ "คุณโอเคไหมฉันอยากกลับบ้าน"
และเช่นเดียวกับผู้เป็นสามีเขายังคงมุ่งมั่นที่จะทำตามความปรารถนาของภรรยาให้ได้
ยะสุโอะและทีมนักประดาน้ำท้องถิ่นที่ยังคงภารกิจค้นหาผู้สูยหายต่อไป
"ผมแน่ใจว่าเธอยังอยากกลับบ้าน ตราบเท่าที่ร่างกายของผมยังไหว แม้ว่าโอกาสที่จะได้พบเธอจะมีน้อยมาก ผมรู้ว่าเธอได้จากไปแล้ว แต่ผมไม่อยากให้เธอถูกทิ้งให้อยู่ใต้ทะเลเพียงลำพัง ผมจะหาเธอต่อไปจนกว่าจะพบ"
ต่อให้วันเวลาจะผ่านพ้นไปนานสักเพียงใด ความรักที่ชายคนหนึ่งซึ่งมีต่อภรรยาของเขาไม่เคยลดลง แม้เธอจะจากไปแล้ว แต่อย่างน้อยขอให้เขาได้พาเธอกลับมาสู่พื้นดิน แม้เป็นเพียงโครงกระดูกที่ไร้เนื้อหนังห่อหุ้ม แต่อย่างน้อยเขาก็จะทำเพื่อพาคนรักกลับมาให้ได้ และหวังว่าเขาจะทำตามความปรารถนาของเธอได้สำเร็จ
ต่อให้ต้องพลิกมหาสมุทรเพื่อตามหา เขาก็ยอมตราบใดที่ร่างกายยังไหว
- 132
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
