อินเดียในใจฉัน
วันที่เจ็ด Jaipur
นั่งรถไฟออกจากกรุงนิวเดลีด้วยหัวใจที่เบิกบาน เพราะจุดหมายใหม่ที่จะไปวันนี้คือ Jaipur ที่ๆ ใครๆ ต่างรู้กันว่าที่นี่มีเมืองสีชมพู จากนิวเดลีมาที่นี่นั้นใช้เวลาประมาณ 5 ชม. เป็นการนั่งรถไฟที่สั้นที่สุดในทริปนี้
พอได้เห็นตัวเมือง Pink city เอาเข้าจริงๆ แล้วมันก็ไม่ได้ดูชมพูจ๋า สีของอาคารในเมืองนี้ถูกทาแต้มด้วยสีออกน้ำตาลแดง ซึ่งเกิดขึ้นในช่วงที่ต้อนรับเจ้าชายเอ็ดเวิร์ดแห่งราชวงศ์อังกฤษ ทุกอาคารถูกบังคับใ้ห้ทาสีเดียวกันหมด ฉันว่ามันมีเสน่ห์มากๆ เลยนะ
ที่อยู่ด้านหลังเด็กขายลูกโป่งคือพระราชวังแห่งสายลม (Hawa Mahal)
นอกจากได้เห็น Hawa Mahal หรือพระราชวังแห่งสายลมแล้ว ก็ยังได้ไปเยี่ยมชม Amber Fort ซึ่งบอกได้เลยว่าใครที่มา Jaipur ต้องมาที่นี่แน่นอน ระหว่างทางก็ยังได้เห็นพระราชวังกลางน้ำด้วย แต่ว่าฉันอยู่บนรถประจำทางเลยไม่ได้ลงไปถ่ายรูป
Amber Fort
ภายใน Amber fort นั้นใหญ่มาก จริงๆ แล้วภายนอกก็ดูยิ่งใหญ่มากๆ ที่นี่สามารถใช้บัตรนักศึกษาลดค่าเข้าได้ด้วยนะ
ส่วนภายในตกแต่งสวยมากๆ
ไม่อยากจินตนาการเลยว่าในอดีตที่มีกษัตริย์จะเว่อร์วังขนาดไหน
เป็นดินแดนที่ดูแห้งแล้งมาก
ฉันใช้เวลาเดินไปเดินมาหลายชั่วโมงอยู่ที่นี่ คนท้องถิ่นก็มาเที่ยวกันเยอะมาก ได้พออาศัยให้ถ่ายรูปก็พอได้อยู่ แต่รูปที่ออกมาจะใช้ได้ 1ใน 10 รูป บางทีการเซลฟี่นั้นดีกว่ามากๆ
รถประจำทางตอนขากลับเข้าเมือง INR10 แต่ต้องไปต่ออีกคัน
การใช้รถโดยสารในอินเดียถือว่าสะดวกอยู่ บางคันก็โก่งค่าตั๋วเราบ้างเมื่อเห็นว่าเราเป็นนักท่องเที่ยว แต่ฉันก็ว่าช่างมันเถอะ ดีกว่าไปโหวกเหวกโวยวาย ไปคนเดียวด้วย เรื่องนี้ฉันก็ศึกษาและรู้มาเหมือนกัน
ขากลับเย็นนี้ฉันนัดเจอไกด์ท้องถิ่น เขามารับด้วยรถตุ๊กตุ๊กและพาไปดูเมืองยามค่ำคืน
อาคารนี้เปลี่ยนสีได้หลายสีเลย
หลังจากนั่งรถเที่ยวชมเมือง ไกด์แซมก็พาฉันไปกินข้าว ฉันดีใจมากๆ ที่จะได้กินอาหารที่มีผักเยอะๆ คนอินเดียมีผักกินไม่ค่อยหลากหลาย ถ้าฉันสั่งสลัดผัก ในนั้นจะมี หัวหอม แตงกวา และมะเขือเทศ มันน่าเศร้าใจที่ฉันเกลียดกลิ่นหัวหอมและมะเขือเทศ ทุกๆ มื้อฉันพยายามสั่งอาหารที่เป็นเมนูผัก แต่ที่เขาเอามาเสิร์ฟนั้นมันคือวิญญาณผักชัดๆ
สั่งเมนูผักทุกอย่าง แต่ที่ได้มาทำเอาผิดหวังตลอดเลย ฉันอยากกินผักๆ
อาหารที่กินไม่หมด เราสามารถขอให้ร้านเอาใส่ถุงแล้วไปยื่นให้คนไร้บ้่านหรือขอทานได้
หลังจากกินอิ่มแล้ว เขาพาฉันไปกินสมูทตี้ต่ออยากบอกว่าฉันชอบเครื่องดื่มของคนอินเดียมากๆ มันดีต่อใจจริงๆ
ส่วนอาหารที่เหลือไกด์พาฉันขับรถไปต่ออีกนิด เพื่อให้ฉันได้ยื่นอาหารที่เหลือให้คนยากไร้ มื้อนี้ฉันสั่งมาเยอะมากแล้วก็กินไม่หมด แต่ก็รู้สึกว่าคุ้มค่าที่จ่ายไป ไกด์บอกว่าช่วงเวลามื้ออาหารจะเห็นขอทานหรือคนไร้บ้านมายืนอยู่หน้าร้านอาหารพวกเขารอให้คนเมตตาแบ่งอาหารที่เหลือให้พวกเขาได้กินบ้าง
Hawa Mahal นั้นมีหน้าต่างพันกว่าบาน เพื่อให้นางสนม คนรับใช้ได้เห็นโลกภายนอก
ไกด์พาฉันกลับมาที่ Hawa Mahal อีกครั้งในช่วงเวลาค่ำคืน มันก็สวยงามอย่างที่เห็น นอกจากนี้เขายังพาไปดูแหล่ง Night light ของที่นี่ด้วย แต่ฉันค่อยสนใจเท่าไหร่ อยากกลับไปนอนมากกว่าเพราะอากาศเย็น
พรุ่งนี้ฉันนัดกับไกด์ท้องถิ่นอีกครั้ง คอยดูกันว่าเขาจะพาไปที่ไหนบ้าง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
