"ของผมก่อนละกันครับ" five กล่าวและเดินมาที่เตียงพร้อมวางเจ้าสีนวลที่เริ่มมีท่าทีดื้อดึงมากขึ้น มันไม่ยอมอยู่นิ่งๆอย่างว่าง่ายตามที่ five ต้องการ สุดท้ายพยาบาลจึงต้องมาช่วยเด็กหนุ่มจับเจ้าสีนวลเอาไว้
"จับน้องนิ่งๆไว้นะคะ" หมอพูดกับ five ซึ่งเขาจำเป็นต้องจับหลังคอที่เป็นจุดอ่อนของแมว เพื่อให้เจ้าสีนวลดิ้นไม่ได้แต่ก็ยังส่งเสียงขู่ไม่หยุด
หมอสาวคนนั้นเอาสำลีที่ชุบแอลกอฮอล์ทาที่ตัวของเจ้าสีนวลและเอาเข็มฉีคยาฉีคเข้าไป ระหว่างนั้นเสียงขู่ก็ดังไม่หยุดเช่นกัน ผ่านไปสักพักหมอก็ทำการดึงเข็มออก five จึงลูบหัวมันเบาๆแต่มันไม่เอาหัวถูมือเขาอย่างเคย เด็กหนุ่มจึงอุ้มมันขึ้นมาเพื่อให้ซีโร่นำเจ้างาดำมาฉีควัคชีน
สภาพของเจ้างาดำไม่ต่างอะไรกับเจ้าสีนวล มันทั้งดิ้นและขู่พยาบาลกับซีโร่ด้วยความกลัว ซึ่งซีโร่ก็ทำแบบเดียวกับ five คือจับหลังคอเจ้างาดำเพื่อไม่ให้ดิ้น และหมอก็ทำการฉีควัคชีนทันที เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว เจ้างาดำก็ง่อยไม่ร่าเริงเหมือนทุกที ซีโร่จึงเอามือลูบหัวมันเบาๆ
หลังจากที่จ่ายเงินกันแล้วซีโร่พบว่าแมวทั้งสองเงียบซึมไปจึงตัดสินใจติดต่อหา "นายอั้ม" คนขับรถอีกคนให้มารับเจ้างาดำกับเจ้าสีนวลกลับบ้าน ส่วนเขากับ five ตั้งใจจะไปหาอะไรกินสักหน่อยก่อนกลับบ้านซึ่งสองพี่น้องตัดสินใจว่า จะไปร้านแฮมเบอเกอร์ที่อยู่ไม่ไกลมากนัก
ระหว่างที่รอนายอั้มเสียงข้อความก็ดังขึ้นที่โทรศัพท์ของทั้งคู่ ซึ่งเป็นข้อความจากแม่รุ้งส่งเข้ามาในแชทครอบครัวว่าตอนนี้มารดาพวกเขาเสร็จงานแล้วกำลังจะกลับ ซึ่งต่อมาข้อความของ two โต้ตอบว่าตอนนี้อยู่ที่ร้านแฮมเบอเกอร์ Kitten Candy ซึ่งเหมาะเจาะที่ซีโร่กับ five จะไปที่นั้นพอดี