จิ๋นซีฮ่องเต้...ตอนที่ ๑๔
...ในที่ประชุมครม. ทุกคนพร้อมหน้ารวมทั้งหลี่ปู้เว่ยด้วย...ในใจหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ท่านอ๋องคงมีคำสั่งลงโทษเล่าไหวออกมาอย่างสาสม ค่าที่เผยอตัวจะขึ้นมาเป็นมหาอุปราช...
แต่คำสั่งที่ออกมาจากปากฉินอ๋องเจิ้งคือ...แต่งตั้งเล่าไหวเป็นเจ้าเมืองไท่หยวน...ซะงั้น...
รมต.ทั้งหลายก็เป็นงง แต่ไม่กล้าคัดค้านเพราะคิดว่านี่เป็นเรื่องที่อ๋องกับมหาอุปราชคุยกันเรียบร้อยแล้ว...
...หลี่ปู้เว่ยก็พูดไม่ออก...นี่มันไม่ตรงกับที่คุยกันไว้นี่หว่า...
ไงล่ะ ฉินอ๋องเจิ้งชักแสบขึ้นทุกวัน...เพราะถ้ากำจัดเล่าไหวออกไป ก็เหลือหลี่ปู้เว่ยยืนค้ำหัวอยู่คนเดียว...งั้นใช้วิธีเลี้ยงไว้เป็นหอกข้างแคร่หลี่ปู้เว่ยยังงี้แหละ...แถมยังไม่ขัดใจแม่ตนเองด้วย...
...หลี่ปู้เว่ยหยุดซดน้ำใบบัวบกแก้ช้ำใจอยู่พักนึง ก็คิดแผนโต้ตอบออก...ลอบไปติดต่อม่งเถียน...
ม่งเถียนคนนี้เป็นหลานปู่ของแม่ทัพม่งอ้าว ที่เสียชีวิตเพราะแคว้นจ้าว...และม่งเถียนก็เป็นคนคู่ใจของฉินอ๋องเจิ้งด้วย...
...หลี่ปู้เว่ยบอกว่า สำนึกถึงบุญคุณของปู่ม่งอ้าว ก็เลยจะแต่งตั้งม่งเถียนเป็นแม่ทัพใหญ่แทน...ม่งเถียนก็ไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ก็อึกอักอยู่...
หลี่ปู้เว่ยก็วางแผนรวบหัวรวบหางซะเลย บอกว่าจะจัดพิธีแต่งตั้งเป็นแม่ทัพใหญ่ พร้อมทำพิธีเซ่นสรวงดวงวิญญาณแม่ทัพม่งอ้าว...
ม่งเถียนจะดิ้นก็ยากแล้ว เพราะถ้าไม่ไปร่วมพิธีก็กลายเป็นอกตัญญู ไม่ร่วมพิธีของปู่ตนเอง...แต่ถ้าไปร่วม ก็ต้องถูกแต่งตั้งเป็นแม่ทัพใหญ่อย่างปฏิเสธไม่ได้...แล้วจะกลายเป็นคนของหลี่ปู้เว่ยไปโดยปริยาย...
ด้วยความจริงใจ ม่งเถียนเอาเรื่องนี้ไปหารือฉินอ๋องเจิ้ง...อ๋องเจิ้งที่ เดี๋ยวนี้ฉลาดลึกล้ำขึ้นเยอะบอกเลย...เดี๋ยวเฮียจัดการเองน้องชาย เดินตามหลังเฮียให้ดีๆแล้วกัน...
...เมื่อถึงวันที่กำหนด หลี่ปู้เว่ยเรียกขุนนางกลุ่มใหญ่เข้าร่วมพิธีระลึกถึงแม่ทัพม่งอ้าว...ที่ลานพิธีเต็มไปด้วยเครื่องเซ่นสรวงมากมาย แต่ม่งเถียนยังไม่ปรากฏตัว...
กลัวจะเลยฤกษ์ดีไป หลี่ปู้เว่ยก็จำใจต้องให้ประกอบพิธีไปก่อน...ส่วนไอ้ม่งเถียน เดี๋ยวกูจะไปเฉ่งแม่งทีหลัง...
กำลังจะเริ่มพิธี โฆษกก็ประกาศ...”ท่านอ๋องเสด็จ”...หลี่ปู้เว่ยก็ชะงัก อ้าวเฮ้ย ไม่ได้เชิญนี่หว่า แล้วอ๋องมาได้ไงเนี่ย...
พิธีก็ต้องหยุดชั่วคราว ขุนนางต่างคุกเข่าถวายความเคารพ...ฉินอ๋องเจิ้งเสด็จมาด้วยชุดเต็มยศ มีม่งเถียนติดตามอยู่ด้านหลัง...
อ๋องหนุ่มเดินอาดๆขึ้นไปบนลานพิธี ประกาศเสียงดัง...”ท่านแม่ทัพม่งอ้าวผู้ห้าวหาญ ต้องมาเสียชีวิตเพราะแคว้นจ้าว เมื่อคราวถอยทัพอย่างฉุกละหุก”...
พูดพลางกวาดตามองหลี่ปู้เว่ย...ถึงไม่บอกทุกคนก็รู้ว่า ที่ทัพของม่งอ้าวเสียท่าทัพแคว้นจ้าว เพราะหลี่ปู้เว่ยสั่งการให้ถอยทัพอย่างด่วนเพื่อไปปราบกบฏเฉิงเฉียว...ก็แปลว่า หลี่ปู้เว่ยมีส่วนในการตายของแม่ทัพม่งอ้าวไม่น้อย...
แล้วฉินอ๋องเจิ้งก็ทำสิ่งที่ทุกคนคิดไม่ถึง...เอามือกวาดเครื่องเซ่นสรวงทั้งหมดลงจากโต๊ะแตกกระจาย แล้วประกาศต่อ...
...”เราจะมัวมาทำพิธีเซ่นสรวงบ้าบอยังงี้เพื่ออะไร...ทุกคนรู้มั้ยว่าการปลอบประโลมวิญญาณท่านม่งอ้าวที่ดีที่สุดคืออะไร”...ผู้กุมอำนาจสูงสุดของแคว้นฉิน กวาดตามองขุนนางน้อยใหญ่...
...”เราจะยกทัพบุกแคว้นจ้าว แก้แค้นให้แม่ทัพม่ง”...สิ้นเสียงประกาศ ขุนนางทุกคนต่างเปล่งเสียงตามอย่างฮึกเหิมกึกก้อง...
...วินาทีนั้น หลี่ปู้เว่ยดูไร้สาระและกระจอกไปทันที...ทุกคนในแคว้นฉินล้วนเทใจให้อ๋องหนุ่ม ที่มีความกร้าวแกร่งกล้าตัดสินใจ...คะแนนนิยมในตัวฉินอ๋องเจิ้งพุ่งพรวดทีเดียวเลยล่ะ
แต่การใช้กำลังบุกแคว้นจ้าว ก็ไม่ได้ราบรื่น...ไม่ใช่ว่าแคว้นจ้าวเก่งกล้าแต่อย่างใด แต่เป็นเพราะหลี่ปู้เว่ยยังต้องการให้ตัวเองมีความสำคัญอยู่ ก็เลยใช้อำนาจทุกอย่างยับยั้งกำลังทหาร...ยอมเอาหัวเป็นประกัน ขอส่งทูตไปข่มขู่แคว้นจ้าวแทน...
การส่งทูตไปข่มขู่ได้ผล แคว้นจ้าวยอมยกหัวเมืองห้าแห่งให้แคว้นฉิน แลกกับการที่ฉินต้องไม่ส่งทหารไปรุกราน...
ก็นับว่ายกนี้ ฉินอ๋องเจิ้งยังกินหลี่ปู้เว่ยไม่ลง...อ๋องเจิ้งก็ดำเนินการแผนต่อไป
คราวนี้ฉินอ๋องเจิ้งย่องไปหาแม่ถึงเมืองไท่หยวน...เจอหน้ากันไม่มีการต่อว่าหรือโกรธแม่ซักคำ ถามถึงน้องที่เพิ่งเกิดกับเล่าไหว แล้วก็ได้รู้ว่าแม่กำลังท้องที่สองกับเล่าไหว...ก็ยังไม่ว่าอะไร...
...เพราะฉินอ๋องเจิ้งต้องการความช่วยเหลือจากแม่...อ๋องหนุ่มร่างราชโองการ จัดพิธีประดับมงกุฎขึ้นมา ขอให้แม่ประทับราชลัญจกรส่วนตัว...เรื่องแค่นี้แม่ไม่มีขัดอยู่แล้ว...
ฉินอ๋องเจิ้งได้ราชโองการประทับโดยราชลัญจกรส่วนพระองค์ของฮองไทเฮา...ถือว่าไม่มีใครขัดขวางได้แล้ว ก็รีบกลับเมืองหลวงประกาศวันทำพิธีประดับมงกุฏ ซึ่งหมายความว่า ฉินอ๋องเจิ้งจะมีอำนาจในการบริหารบ้านเมืองเต็มตัวแล้ว...
หลี่ปู้เว่ยถึงกับสตั๊นท์ เพราะนึกไม่ถึงว่าฉินอ๋องเจิ้งจะลอบไปขอความช่วยเหลือจากฮองไทเฮา...และยังไม่ทันตั้งตัว ฉินอ๋องเจิ้งก็ชิงประกาศระเบียบการปกครองแคว้นใหม่ ในแบบฉบับของตัวเอง...
ยังไม่พอ...ยังสั่งเปลี่ยนคนแวดล้อมรอบตัวหลี่ปู้เว่ยใหม่ทั้งหมด...คนเก่าที่เคยเป็นใกล้ชิดใช้สอย ถูกโยกย้ายออกไปหมด...
หลี่ปู้เว่ยก็เลยตกอยู่ในสภาพเหมือนนักโทษ...ไปไหนมาไหนก็มีคนคุมอยู่ทุกฝีก้าว...
สถานการณ์ตอนนี้...ฉินอ๋องเจิ้งมีเปรียบหลี่ปู้เว่ยเยอะเลยล่ะ...
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
