“แท็กซี่เทวดา” – เพราะความสุขของผมคือการได้ทำสิ่งตอบแทนแก่สังคม
หลายคนคงเคยมีความทรงจำที่ไม่ค่อยดีนักเกี่ยวกับ “แท็กซี่” ไม่ว่าจะเป็นการไม่รับผู้โดยสาร หรือความหงุดหงิดที่เยอะแยะมากมาย จนทำให้หลายคนมองเหมารวมถึงแท็กซี่ว่าไม่น่านั่งอีกแล้ว แต่ในความโชคร้ายนั้นก็มีแท็กซี่อีกจำนวนหนึ่งที่ตั้งใจทำงาน เพื่อตนเองและสังคมพร้อมๆ กัน ไม่ว่าจะเป็นการให้ความช่วยเหลือเกี่ยวกับพระสงฆ์ แม่ชี ผู้สูงอายุ ตลอดไปจนถึงผู้ป่วยติดเตียงด้วย วันนี้เราจะมาคุยสั้นๆ กับ “พลิศ วีรสอน” ที่ทุกคนรู้จักในนาม “แท็กซี่เทวดา” ผู้ที่ตั้งใจทำหน้าที่ที่ดีและแบ่งปันเวลาคืนสู่สังคมอีกด้วย เรามาทำความรู้จักเขาสั้นๆ เพื่อเป็นแรงบันดาลใจกันครับ
ทำไมถึงเลือกที่จะทำแท็กซี่เทวดาขึ้นมา
แรงบันดาลใจมาจากครอบครัวของเรา และก็ในหลวงรัชกาลที่ 9 ที่ทรงเป็นแบบอย่าง ผลักดันให้เราทำ ผมเชื่อเลยว่าทุกท่านที่เคยเข้าไปดูยูทูบ หรือเรื่องเกี่ยวกับแท็กซี่เทวดา ก็จะเห็นกิจกรรมของผม และรถแบบนี้ ผมเชื่อเลยว่า ใครจะไปทำ ไม่มีใครทำหรอก มันต้องเริ่มจากตัวเราเอง การเป็นผู้ให้นั้นได้ ยิ่งให้ก็ยิ่งได้ แต่ถ้ายิ่งหวงก็ยิ่งหาย
น้องผมเป็นอัมพฤกษ์ครับ เดี๋ยวผมเล่าเหตุการณ์ให้ฟัง ก็คือน้องผมเป็นอัมพฤกษ์ แล้วแท็กซี่ไม่พาไปส่ง ทำให้ในวันนั้นน้องผมต้องเข้าโรงพยาบาลล่าช้า ผมจะไปโทษแท็กซี่ไม่ได้หรอก ก็เลยต้องเริ่มต้นจากตัวเราเอง ที่รู้เห็นก็คือใจของเราเองว่าเราทำอะไร สวรรค์มีตานะครับ ทุกอย่างมีตา วันนี้ถ้าคุณทำแล้วมีความสุข คุณรีบทำเลย เพราะโอกาสที่เราจะอยู่บนโลกมนุษย์ใบนี้อีกไม่นานหรอก เราก็ต้องจากไป แต่สิ่งที่เราได้คือความสุขจากสิ่งที่เราทำ
ในฐานะที่คุณเป็นที่รู้จักในสื่อต่างๆ แล้ว รู้สึกอย่างไรบ้างครับ
อันนั้นคือผลพลอยได้ครับจากสื่อที่ให้สัมภาษณ์เรา แต่สิ่งที่เรายื่นออกไปคือการหงายมือกับคว่ำมือ ถ้าคุณเลือกที่จะหงายมือ นั่นคือการทำแบบมีผลประโยชน์ คุณจะมีความสุขกับความว่างเปล่า และความสุขตรงนั้นมันไม่มีอะไรที่เป็นกฎเกณฑ์ในการทำ ยิ่งคุณทำ คุณก็ยิ่งสุข เหมือนเดินไปหนึ่งก้าวแล้วมีความสุข ก้าวต่อไปข้างหน้าจะทำอีกมั้ย เชื่อว่าทุกคนจะตอบว่าอยากทำอีก จงทำทุกกเวลาถ้าคุณมีโอกาส
ทำไมถึงเลือกที่จะทำแท็กซี่ที่แตกต่างจากผู้อื่น โดยมีสิ่งของให้บริการและอำนวยความสะดวก
ตอบง่ายๆ เลย ถ้าคุณทำแล้วมีความสุข หรือเห็นคนที่ได้รับแล้วมีความสุข คุณจะมีความสุขมากกว่าคนที่ได้รับนะ เพราะคุณเป็นคนให้ ตอนที่เรายังมีโอกาส พยายามทำทุกทางให้ผู้โดยสารประทับใจในการนั่งรถของเรา ผมเชื่อเลยว่า คุณที่สัมภาษณ์ผมอยู่ ขึ้นมาในรถคันนี้ คุณจะจำไปตลอดชีวิตเลยว่าคุณได้มานั่งแท็กซี่เทวดา นี่แหละความประทับใจครั้งแรก คุณจะจำไว้ตลอดเวลา
ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของ COVID-19 ที่ยังอยู่จนถึงปีนี้ มีวิธีการปรับตัวอย่างไรบ้าง?
เราก็ดูจากสื่อ จากทางโทรทัศน์ครับ ง่ายๆ เราก็ต้องมีมาตรการกับตัวเองนิดนึง โดยเฉพาะตัวคนขับเอง สำคัญที่สุดก็คือ หนึ่ง ขึ้นรถมาแล้ว ก็ต้องฉีดแอลกอฮอลก่อน สอง เรามีแมสก์แจก มันไม่ได้ขาดทุนอะไรหรอก ยิ่งให้เรายิ่งได้ เราได้เรายิ้ม และเราให้เขาปลอดภัย แต่ถ้าวันหนึ่งเขาเกิดติดโควิดจากผม ผมจะเป็นบาปไปตลอดชีวิต และขอให้พี่น้องที่รับชมอยู่นะครับ โควิดมันยังไม่ออกไปจากโลกนี้หรอก มันจะอยู่กับเราไปตลอด แต่วันนี้เราจะต้องทำอย่างไรเพื่อให้อยู่ได้ในสังคมต่อไปได้ครับ
ในฐานะที่เป็นแท็กซี่ที่ช่วยเหลือพระสงฆ์ แม่ชี ผู้ป่วยติดเตียง ผู้สูงอายุ โดยที่ไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ มีความรู้สึกอย่างไรบ้างที่ได้รับการพูดถึงและชื่นชม
การที่จะให้สิ่งใดก็ตาม เราไม่ควรสร้างกฎเกณฑ์ของตัวเอง ไม่ต้องมีหนึ่งสองสามหรืออะไร เมื่อคุณเห็นแล้วคุณให้เขาเลย ไม่ต้องแบบว่าต้องมีอะไรอย่างนั้น ถ้าคุณเห็นคุณให้ ผมเชื่อว่า รถผมไม่ต้องโทรจองเลย ถ้าผมเห็นที่ไหน ผมก็ให้ ถ้าบอกว่าคุณเป็นมะเร็ง ต้องไปฟอกไต พระสงฆ์ แม่ชี คนแก่ติดเตียง หรือหมอ หรือพยาบาล ผมให้เลย ที่ผมให้เพราะผมไม่มีกฎไง และเมื่อผมไม่มีกฎ ใครก็มาว่าผมไม่ได้ ไม่ใช่ว่าแค่โทรมาจองแล้วไปรับ เจอที่ไหนรับเลยดีกว่า มันไม่อึดอัด แต่ถ้าโทรมาแล้วผมต้องไปตามนัดเขา ไปนัดเสร็จ แล้วมีลูกค้าอยู่บนรถผม ผมไม่กล้าไล่ลูกค้าผมลงหรอก นี่คือผมไม่มีกฎของตัวเองไง ก็เลยอยู่ได้ สนุกกับการบริการครับ
รู้สึกอย่างไรที่ได้รับรางวัลประกาศเกียรติคุณจาก การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย เมื่อเดือนธันวาคม 2562
มันเป็นอะไรที่… ประทับใจนะ ที่สังคมยังเห็นเราอยู่ แต่มันไม่ได้จบลงที่โล่ แต่มันคือการเริ่มต้นต่อไป ถามว่าจะหยุดการรับส่งตอนไหน ก็คือวันที่ผมขับรถไม่ได้ วันที่ผมป่วย ไม่สามารถขับรถได้ หรือผมไปประกอบอาชีพอื่น ผมก็จะมีสิ่งที่เรียกว่าความประทับใจก็คือ ยูทูบ และก็โล่ประกาศเกียรติคุณ และอยู่ในใจของประชาชนทุกคนครับ
มีอะไรจะฝากทิ้งท้ายหรือไม่?
ช่วงนี้ปัญหาเศรฐกิจและปัญหาโควิดยังไม่จบนะครับ ก็ขอให้ทุกคนอย่าประมาทนะครับ ไปไหนมาไหนก็ใส่แมสก์ ฉีดแอลกอฮอลบ่อยๆ ไม่ต้องไปกลัวมือเปื่อย อนาคตมันคือความฝัน ปัจจุบันทำให้มันดีที่สุด อย่างที่บอกว่า
“จะบิ่นบ้ามัวแต่อ้างช่างหัวมัน ถ้าเรื่องนั้นเกี่ยวกับเพื่อนมนุษย์หนา ต้องเอื้อเฟื้อปฏิบัติเต็มอัตรา โดยถือว่าเป็นเพื่อนเกิดแก่เจ็บตาย การช่วยเพื่อนเหมือนช่วยตัวเราเอง เมื่อจิตเพ่งเล็งด้วยทวยสหาย ย่อมลดความเห็นแก่ตัวลงมากมาย ทุกทุกรายอย่าเคว้งคว้างช่างหัวมัน”
เขียนและเรียบเรียงโดย : Yoshinoii
#MODERNIST - The Magazine on Life.
ติดต่อโฆษณา ad@modernistthai.com
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
