รีวิว: One Night in Miami... (2020)
ภาพจาก The Upcoming
ก่อนหน้านี้ไม่เคยรู้จักและได้ยินเรื่องนี้มาก่อน แต่เห็นว่าได้เข้าชิงออสการ์ไปสองสาขา ก็ลองเปิดดูแบบไม่รู้เนื้อเรื่องใด ๆ ทั้งสิ้น
ถ้าให้เล่าสั้น ๆ ภาพยนตร์เรื่องนี้เกิดขึ้นในคืนวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 1964 ที่ไมอามี (ตามชื่อเรื่องเลย) เป็นคืนเดียวกับที่ Cassius Clay (Muhammad Ali) ชนะเป็นแชมป์มวยโลก จึงมีการจัดแจงปาร์ตี้ในโรงแรมเล็ก ๆ แห่งหนึ่งโดย Malcolm X (นักเคลื่อนไหวสิทธิมนุษยชน) นอกจาก Clay และ Malcolm แล้ว ก็มี Jim Brown นักอเมริกันฟุตบอล และ Sam Cooke นักร้องชื่อดัง
สิ่งที่จะได้เห็นในเรื่องนี้หลัก ๆ คือบทสนทนา ระหว่างทั้ง 4 แสดงให้เห็นความคิดของแต่ละคน แต่จะเป็นอย่างไรต้องไปลองดูเอง
เป็นภาพยนตร์อีกเรื่องหนึ่งที่สะท้อนเรื่องราวปัญหาผิวสีในอเมริกา ชวนนึกถึง Ma Rainey's Black Bottom ของ NETFLIX ที่ได้ฟีลคล้าย ๆ กัน
บทสนทนาหลัก ๆ ในห้องโรงแรมจะเป็นการถกเถียงกันระหว่าง Malcolm และ Sam ที่สองคนนี้ดูเหมือนจะต่างกันคนละขั้ว คนหนึ่งที่ดูนิ่ง ๆ เนิร์ด ๆ กับอีกคนที่ดูลุย ๆ สายปาร์ตี้สุด ๆ
เราจะได้เห็นการพูดคุยสุดดุเดือด เพราะ Malcolm อยากให้ Sam ใช้ชื่อเพลงของตัวเองเพื่อเรียกร้องสิทธิให้คนผิวสี แทนที่จะใช้เพลงเหล่านั้นปรนเปรอคนขาวอย่างที่เขาทำอยู่
จนมาถึงจุดหนึ่งของเรื่องที่ Malcolm เปิดเพลง Blowin' in the wind ของ Bob Dylan เพื่อจะบอก Sam ว่า ทั้ง ๆ ที่คนผิวสีต้องเผชิญกับความลำบากมากมาย ทำไมไม่ถ่ายทอดเรื่องราวเหล่านั้นผ่านเนื้อเพลงแบบ Bob Dylan บ้าง (เราอาจตีความผิด แต่ก็ไม่น่าไกลจากนี้มากนัก) เป็นซีนที่เราชอบมาสุดของเรื่องแล้ว
นับเป็นภาพยนตร์อีกเรื่องหนึ่งที่สะท้อนปัญหาความไม่เท่าเทียมได้เป็นอย่างดี ถึงแม้ภาพที่เราเห็นจะเป็นเพียงการพูดคุยของกลุ่มเพื่อนก็ตาม
สุดท้ายแล้วปัญหานี้ก็คงเป็นเรื่องยากที่จะแก้ไข ไม่ใช่เพียงแค่คนผิวสี แต่ชาวเอเชียอย่างเราก็หนีไม่พ้นเช่นกัน ก็หวังว่าในอนาคตทุกคนจะได้เท่าเทียมกันอย่างแท้จริง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
