[มาบอกเล่า งานศิลป์] "แบบไหนที่ฉันเป็น" โดย กลุ่มละอ่อนฮักดี
เมื่อโตขึ้นคำถามสำคัญที่ได้พบกันในสมัยยังวัยเยาว์ นั้นคือ "การต้องเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่แบบใด" หากยังไร้ซึ่งหนทางที่จะไปต่อ ก็ไม่ใช่ปัญหาที่หนักหนาอะไรมาก เพราะ หน้าที่ที่สังคมนั้นได้กำหนดให้เราเลือกมีมากมาย แต่จะเป็นเช่นไร หากเด็กอยากเป็นหรืออยากสร้างในสิ่งที่สังคมไม่ได้กำหนดไว้ล่ะ!?
โดยกลุ่มละอ่อนฮักดีได้เปลี่ยนบ้านทึกให้กลายเป็นที่อยู่รูปปั้นทั้งคนและสิ่งมีชีวิตที่แปลกตาออกไป ได้มาอยู่รวมกัน เพื่อแสดงเจตนารมณ์ถึงการมีอยู่จริงของพวกเขา แม้สังคมจะไม่ได้นิยามให้มันเป็นอะไรก็ตาม
แต่เมื่อโตขึ้นความจริงก็ปรากฏขึ้น เมื่อสังคมนั้นเริ่มถามถึงความมั่นคงในแนวคิดที่ตนเชื่อถือมาตั้งแต่เด็ก ก็ปล่อยวางและเก็บมันไว้ในก้นบึ้งของหัวใจ และเลือกหนทางหรือหน้าที่ที่คนรุ่นก่อนหน้านั้นได้กำหนดเอาไว้แล้ว
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะสูญเสียมันไปทั้งหมด จิตสำนึกยังคงโหยหาหนทางที่ตัวเราและสังคมสามารถไปพร้อมกันได้ นั้นคือการเป็นคนธรรมดาที่ปรารถนาจะพบสิ่งใหม่และนิยามมันให้สังคมได้ยอมรับการมีอยู่ของสิ่งที่ตนค้นพบ หรือ สิ่งที่ตนได้สร้างขึ้นสักที
เขียนโดย มงคล พิกุลน้อย จาก ตอนเด็กอยากเป็นนักบิน โตมาขอไม่เป็นอะไรได้ไหมT_T ราวของศิลปะในเชียงใหม่ได้ที่ :
#กลุ่มละอ่อนฮักดี
#แบบไหนที่ฉันเป็น
#BaanTuekArtCenter
#งานนิทรรศการศิลปะในเชียงใหม่
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
