วันนี้ไลน์กลุ่มของคุณแม่ที่มีลูกวัยเดียวกัน เด้งรัวถี่ ๆ เกี่ยวกับดราม่าเสื้อคลุมดาบพิฆาตอสูร จากที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งเสื้อ ตอนนี้รู้ไปถึงว่าตัวเอกของเรื่องชื่อทันจิโร่ ที่ครอบครัวถูกอสูรฆ่า ทำให้เขาต้องผันตัวเองมาเป็นนักล่าอสูร
เข้าใจว่าการ์ตูนเรื่องนี้คงกำลังดังที่ประเทศไทย และเด็ก ๆ ก็น่าจะชื่นชอบกันเป็นวงกว้าง ทำให้มีการแต่งตัวเลียนแบบฮีโร่ที่ตนเองชื่นชอบ
เรื่องคงจะไม่มีปัญหาอะไรมาก ถ้าไม่ได้มีการแชร์ข้อความในไลน์ของครูท่านนึงที่ส่งถึงผู้ปกครองว่า ห้ามเด็กใส่เสื้อนี้มาโรงเรียน และได้มีเด็กประถมสามบางคนถูกยึดไปเรียบร้อยแล้ว
ส่วนตัวเข้าใจในคุณครูว่าต้องการให้นักเรียนแต่งกายใส่เครื่องแบบให้เป็นระเบียบเรียบร้อย อีกทั้งเสื้อคลุมดาบพิฆาตอสูรอะไรนี่ ก็ไม่ใช่เสื้อกันหนาว (และตอนนี้ประเทศไทยก็ร้อนตับแล่บ) พูดง่าย ๆ ว่ามันคือแฟชั่นนั่นแหละ หากยึดถือตามกฎระเบียบของโรงเรียน ว่าต้องใส่เครื่องแบบนักเรียนให้เหมือนกันทุกคน การใส่เสื้อคลุมทับมาโรงเรียนมันก็ผิดกฎระเบียบของโรงเรียนเห็น ๆ
แต่ .... ก็ต้องกลับมายังคำถามเดิม ๆ ที่เราถามวนเวียนกันมาอยู่หลายปีแล้วว่า เครื่องแบบนักเรียนนั้นจำเป็นหรือไม่อย่างไรอีกครั้ง จากที่มีสองเสียงจากสังคมชัดเจนไปเลยว่า ต้องคงไว้ซึ่งเรื่องแบบนักเรียน กับอีกเสียงที่เห็นว่า เครื่องแบบนั้นไม่จำเป็น ตอนนี้ก็มีอีกกลุ่มส่งเสียงขึ้นมาว่า อนุโลมกันบ้างได้มั้ย มาเจอกันตรงกลางได้รึเปล่า
ในกรณีของเด็กประถมที่กำลังเห่อการ์ตูนที่เป็นฮีโร่ของเขา ซึ่งจากที่ตามหาข้อมูลมา ไม่ใช่มีเพียงชุดของเด็กผู้ชายเท่านั้น ยังมีชุดของเด็กผู้หญิงด้วย ซึ่งเป็นน้องสาวของตัวเอกในเรื่องชื่อว่าเนซึโกะ นั่นแสดงว่าการ์ตูนนี้เข้าไปจับใจของเด็ก ๆ ทั้งชายและหญิงพอ ๆ กัน (นึกไปถึงสมัยตัวเองเป็นเด็กแล้วขอจองเป็นยอดมนุษย์ไฟฟ้าสีชมพู)
ตัวผู้เขียนเองมีลูกสาวอายุ 8 ขวบย่าง 9 ขวบ ซึ่งอาศัยอยู่ที่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ มองเห็นข้อดีมากมายในการที่ไม่ต้องมีเครื่องแบบนักเรียน แต่เราจะละเรื่องนี้ไว้ก็แล้วกัน เพราะพูดกันมามากแล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่อยากมาแชร์กันก็คือ เด็กในวัยนี้จินตนาการยังไม่ถูกปิดกั้น และเริ่มคิดอะไรเป็นเหตุเป็นผลมากขึ้นจนผู้ใหญ่อาจจะแปลกใจได้
การที่มีความหลากหลายในโรงเรียนในเรื่องเสื้อผ้า แม้บางคนจะมองว่าเป็นความเหลื่อมล้ำ แต่ส่วนตัวมองว่า เป็นการเรียนรู้ที่เด็ก ๆ จะได้เห็นและเข้าใจว่า โลกของเรานั้น ทุกคนไม่เท่ากัน ไม่มีใครเหมือนกัน และไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน
ไม่ใช่เรื่องแปลกที่วันหนึ่งลูกสาวจะกลับบ้านมาแล้วบอกว่าอยากได้เสื้อแบบนั้น กางเกงแบบนี้ เพราะเห็นเพื่อนคนนั้นใส่แล้วมันเท่ดี ซึ่งนั่นคือโอกาสอันดีงามของพ่อแม่ที่จะถึงเวลาชวนคุย ชี้แนะ ชี้นำ พร้อมทั้งตั้งคำถามกลับในเวลาที่เหมาะสม แล้วจะแปลกใจว่าเด็กอายุ 8 ขวบ สามารถร่วมออกความคิดเห็น และแสดงความคิดเห็นได้อย่างเป็นเหตุเป็นผลแล้ว
ส่วนตัวมองว่าคุณครูที่เข้าใจในตัวเด็ก สามารถใช้ความนิยมของการ์ตูนดาบพิฆาตอสูรนี้ให้เป็นประโยชน์ ไม่ว่าจะเป็นการสร้างกิจกรรมต่าง ๆ และพาเด็ก ๆ เรียนรู้ได้มากมายจากเรื่องนี้
ถ้ากลัวจะเกิดการเหลื่อมล้ำสำหรับเด็กอาจจะไม่มีปัจจัยซื้อหาเสื้อคลุม ก็จัด Work shop แต่งคอสเพลย์จากอุปกรณ์ที่มี หรือชวนกันเย็บและออกแบบเสื้อคลุมเองเลย โรงเรียนของลูกสาวสอนเย็บผ้ากันตั้งแต่ประถมหนึ่งแล้ว เสื้อคลุมง่าย ๆ แบบที่ไม่ซับซ้อนแบบนี้ เด็กประถมสามารถทำได้แล้ว
น้องมายู ลูกสาวคุณหนุ่มและคุณเมย์ แต่งคอสเพลย์ เป็นตัวละครเนซึโกะ โดยใช้อุปกรณ์ที่มีในบ้าน (ภาพจาก IG : @mayfuang)
ซึ่งเรื่องพวกนี้คุณครูจะคิดได้ ต้องอาศัยจินตนาการไม่มากก็น้อย แต่ก็พอจะเข้าใจได้หากคุณครูจะคิดไม่ออก เพราะคุณครูเองก็เป็นผลผลิตจากระบบการศึกษาที่ตัดทอนจินตนาการเช่นกัน และในตอนนี้ก็กำลังไล่ตัดทอนจินตนาการเด็ก ๆ และพยายามส่งต่อระบบที่ทำให้เมล็ดพันธุ์ของจินตนาการลีบฝ่อ ผู้เขียนอยู่ทางนี้ก็ได้แต่ส่งกำลังใจให้ผู้ปกครองและเด็ก ๆ สามารถปกป้องเมล็ดพันธุ์จินตนาการให้แข็งแรงไปจนเขาโต
โชคดีไปเจอเฟสของครูคนหนึ่ง ที่สามารถทำให้รู้สึกถึงแสงสว่างในอุโมงค์ได้บ้าง
ภาพจาก Facebook
ภาพจาก Facebook
กรุณาฝากคอมเม้นด้วยความสุภาพและสร้างสรรค์ค่ะ
🙏❤️
- 9
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
