..กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
มีแมวน้อยตัวหนึ่ง
กำลังคลืบคลานขึ้นจากชายหาด
ตัวของมันเป็นสีดำสนิท สองขาเล็กๆ พยายามตะกุยทราย ต้านแรงคลื่นเล็กๆ เพื่อที่จะขึ้นสู่ฝั่ง
ความเย็นของสายน้ำ ช่างตรงข้ามกับแสงแดดที่แผดเผาตน ทันทีที่ศีรษะโผล่ขึ้นเหนือผิวน้ำ ความร้อนระอุก็ได้แผ่เข้ามายังใบหน้านั้น
ทันทีที่ดวงตาเล็กๆ หรี่ลงเพื่อปรับแสง สุนัขริมชายหาดตัวหนึ่ง ก็เดินเข้ามาพูดคุยกับแมวน้ำนั้น
“ นั่นเจ้าจะทำอะไรกัน
เป็นแมวน้ำ เหตุใดจึงขึ้นมาบนฝั่ง “
แมวน้ำเอียงศีรษะเล็กน้อย
และเอ่ยตอบกลับไป
“ ข้าเพียงแต่ต้องการอาบแดด มนุษย์เล่าว่า แดดริมฝั่งทะเล มันทั้งอบอุ่นและสดชื่น “
เอ่ยไป ส่วนคอก็ค่อยๆ โผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ สองมือยังตะกุยอยู่อย่างนั้น
สุนัขผู้อาบแดดมาทั้งชีวิต ก็ไม่เข้าใจการกระทำนี้
มันแต่ก็ได้เพียงนอนหมอบอยู่ข้างๆ เฝ้ามองการกระทำของแมวน้ำนั้นด้วยความฉงนใจ
“ แดดน่ะเหรอ มันร้อนเกินไป
สำหรับข้า ข้าอยากจะลงเล่นว่ายน้ำ
รับความเย็นของคลื่นน้ำนั้น
และไม่ขึ้นมารับแดดอีกเลยยังดีเสียกว่า “
แมวน้ำได้ยินดังนั้น ก็ได้แต่เพียงส่ายศีรษะ
มันขยับตัวขึ้นมาจนได้เกือบครึ่งตัว
เสียงเล็กๆ ก็พูดต่อ โดยไม่สนใจแสงแดดที่แผดเผาตน
“ เย็นมาตลอดชีวิต ข้าก็อยากได้รับความอบอุ่นบ้าง “
กายนั้นค่อยๆ ขยับขึ้นมาเหนือน้ำเรื่อยๆ จนเหลือเพียงหางที่ยังสะบัดไปมา
สุนัขตัวนั้นเอียงศีรษะเล็กน้อย และเฝ้ามองการกระทำอีกฝ่าย พยายามที่จะเข้าใจการกระทำนั้น
ท้ายที่สุด ร่างทั้งร่างของแมวน้ำทะเล ก็ขึ้นมาอยู่บนชายหาด มันนอนแผ่อยู่อย่างนั้น ไม่ขยับไปไหน
ผ่านไปหนึ่งนาที เจ้าแมวน้ำรู้สึกอบอุ่น
ผ่านไปห้านาที
สิบนาที
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง
เจ้าแมวน้ำตัวนั้น เริ่มที่จะกระสับกระส่ายเล็กน้อย
สุนัขตัวเดิม ก็ยังคงอยู่เคียงข้าง แต่ก็ไม่ได้ทำอะไร เพียงแค่เงยหน้าขึ้น เอียงศีรษะเล็กน้อยอีกครั้ง
“ เจ้าเป็นอะไรไป ไม่อบอุ่นหรอกหรือ “
“ มันเริ่มร้อน “
แมวน้ำกล่าวตอบ
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง
เจ้าแมวน้ำเริ่มพยายามตะกุยตัวเองให้กลับลงฝั่ง แต่ด้วยแขนที่สั้นและลำตัวที่ไม่อำนวย ทำให้การขยับแต่ละครั้ง ยากลำบากเกินบรรยาย
สุนัขตนนั้นเริ่มลุกขึ้น ใช้อุ้งเท้าแปะลงบนมือเล็กๆนั่น กระดิกหางไปมาเล็กน้อย
“ เจ้าเป็นอะไรไป อยากกลับลงไปในน้ำงั้นหรือ มีอะไรให้ข้าช่วยไหม “
แมวน้ำพยายามตะกุย แม้รู้ดีว่าไม่ไหว แต่ตนก็ไม่อยากให้ผู้อื่นมาช่วยเหลือ
มันไม่ตอบอะไร ตะกุยทรายอยู่อย่างนั้น
สุนัขตัวนั้น
ก็ได้แต่เฝ้ามองการกระทำของแมวน้ำอย่างไม่เข้าใจ
ผ่านไปสองชั่วโมง
แมวน้ำเริ่มรู้ตัวดี ว่าตนไม่สามารถกลับลงไปในน้ำได้
และหากไม่ได้สัมผัสน้ำในเร็วนี้ อาจได้แห้งตายจริงๆ แน่
แสงแดด ก็ยังคงร้อนระอุ
สุดท้าย แมวน้ำตัวนั้น ก็ร้องขอความช่วยเหลือจากเจ้าสุนัขที่เฝ้ามองตนมาตลอด
“ ได้สิ ให้ข้าผลักเจ้าลงไปในน้ำใช่ไหม “
สุนัขตัวนั้นออกแรงดันไม่นาน ก็ดันร่างทั้งร่างของแมวน้ำ กลับลงไปสัมผัสน้ำทะเล
ความเย็นของน้ำกระทบกาย เจ้าแมวน้ำไม่เคยรู้สึกดีต่อความเย็นเช่นนี้มาก่อน
เหตุใดเมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว ตนจึงอยากขึ้นมาสัมผัสความร้อนที่แผดเผาเช่นนั้นได้
ไม่ทันที่ตนจะได้คำตอบ
สุนัขผู้ช่วยเหลือก็ได้กระโดดลงมาเล่นน้ำข้างๆ
“ น้ำทะเลเย็นดี ว่าไหม “
สุนัขเอ่ย อุ้งมือของตน แปะลงบนใบหน้าแมวน้ำนั้น หัวเราะออกมาอย่างร่าเริง
“ เย็น แต่อยู่นานๆ ก็เย็นเกินไป “
แมวน้ำตอบพร้อมถอนหายใจออกมา
“ แต่แดดร้อนๆ อยู่นานๆ ก็ร้อนเกินไป ข้าอยู่มาชั่วชีวิต ข้ารู้จักมันดีเท่าที่เจ้ารู้จักน้ำทะเล “
“ แดดก็ร้อนเกินไป น้ำทะเลก็เย็นเกินไป แล้วที่ไหน ถึงจะพอดี “
“ อาจจะไม่มีคำว่าพอดี อาจจะต้องสลับเปลี่ยนไปมา “
สุนัขเอ่ย พลางเข้าไปสัมผัสแมวน้ำ แนบกายเข้าหา ให้ความอบอุ่นของร่างตน แผ่เข้าที่ร่างเย็นนั้น
“ อุ่นขึ้นไหม นี่พอดีหรือยัง “
สุนัขถาม
แมวน้ำคิดอยู่ชั่วครู่ และตอบ
“ อืม อุ่นแล้ว พอดีแล้ว “
- 6
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
