18 มิ.ย. 2021 เวลา 10:00 • ศิลปะ & ออกแบบ
ตลาดเช้า หลวงพระบาง กับอาคารสไตล์นีโอคลาสสิก
เมื่อยามเช้า ตลาดคึกคัก สินค้านานาประเภททั้งสำเร็จรูปและวัตถุดิบจากดงมุ่งตรงสู่เมืองเก่าแห่งนี้
การมัดรัดร้อย ภาชนะหรือเครื่องยึดจากงานฝีมือและภูมิปัญญาพื้นบ้าน
สินค้าบางประเภทต้องนำเข้า เพราะภูมิประเทศของเมืองนี้ถูกโอบล้อมด้วยเทือกเขา ทำให้การผลิตสินค้าเองเป็นไปได้ยาก สินค้าอุปโภคบริโภคทั้งหลายจากการสอบถามผู้ขาย ได้ความว่าส่วนมากมาจากไทย ราคาจึงสูงต่อค่าครองชีพ พร้อมเป็นเมืองท่องเที่ยวต่างชาติ โดยเฉพาะชาวตะวันตกอีกด้วยประการหนึ่ง
ผักพื้นบ้านแปลกตา
แต่สินค้าสดอีกหลายชนิด สมารถหาได้ในละแวกใกล้เคียง ซึ่งคนส่วนมากที่นี่นิยมซื้อไปประกอบอาหารกินเองที่บ้านมากกว่าการกินจากร้านค้า
การร้อยหมากเป็นพวง
บรรยากาศตลาดสดยามเช้าจึงตื่นตาตื่นใจสำหนับคนเมืองต่างถิ่น ซึ่งคงะม้ายตลาดสดพื้นถิ่นของหลายที่ในไทย
ลูกกลมๆ เดาว่าหากไม่ใช่ผำ พืชน้ำแสนคุณค่าสูง คงเป็นผักพื้นบ้านทำเป็นก้อน(หากมีท่านที่รู้ วานบอก)
กราฟิกของการก่อ ร้อยรัด จัดการสินค้าสดและแห้ง จึงน่าดูชม เป็นงานฝีมือพื้นถิ่นและภูมิปัญญาชาวบ้านด้วยวัสดุจากธรรมชาติ
กรงนกและกระบอกใส่สินค้าจากไผ่
พูดถึงของอร่อย ได้ลองชิม ข้าวจี่ชุบไข่ ปิ้งร้อนๆทาเคลือบด้วยไข่สีเหลืองทอง เคยพยายามซื้อมากินที่ที่พัก แต่ไม่อร่อยเท่ากินสดแถวร้านที่ทำใหม่ๆ แม้จะร้อนแต่หอม ทิ้งไว้นานจะไม่กรอบและเหนียวเย็นชืด
ข้าวจี่ที่รัก
ร้านขายข้าว คนที่นี่นิยมข้าวเหนียว มีหลายพันธุ์ให้เลือก คุยกับคนขายแล้วสนุกดี
เมล็ดป้อมสั้น
ถนนแคบแต่สนุก เราเดินไหลไปตามฝูงชนวนไปมา
ตอนกลางวัน ต้องลิ้มลองตำหลวงพระบางเจ๊ติ๋ม
เส้นมะละกอใหญ่ ใส่พริกเผ็ดจนเหงื่อไหล ปลาร้าและผงชูรสคนที่นี่กินรสจัดจ้าน
อาคารนีโอคลาสสิกสมัยอาณานิคมยังคงอยู่ ปรับปรุงเป็นสถานที่ราชการ หรือร้านค้า
อาคารปิดมุมถนน ร้านอาหารดัง เราได้ลิ้มลอวเพียงมื้อเดียวด้วยงบน้อยเท่าที่มี
ถนนเส้นหลักจะคึกคักตอนตะวันลับฟ้า
บรรยากาศยามเย็นมุ่งตรงไปเป็นตลาดเต้นท์สีแดง
ยามค่ำหลายร้านระยับไปด้วยแสงไฟ เสียงเพลง กลิ่น แอลกอฮอล์เคล้าคลอผู้คนที่หลับยาก นับว่าสนุกสนานข้ามยาวจนตะวันทักทาย(แต่มีกฎเวลาร้านปิดจากรัฐ ที่ต้องปฏิบัติเคร่งครัด)
ร้านใต้ตลาดโต้รุ่ง ของแกล้มสารพัด คนเดินเบียดเสียจากอากาศเย็นต้นฤดูหนาวทำให้อุ่นด้วยคนและควัน
แสงไฟตามร้านของถนนคนเดิน
ทดลองถ่ายแบบเบลอ เป็นช่อโบเก้
อาคารที่เปิดรับนักเดินทาง พาหนะรายเรียง
แต่ละร้านตกแต่งไม่ซ้ำ บ้างมีชาวต่างชาติเป็นเจ้าของ รสนิยมที่หลากหลายมีให้เลือกทุกแบบ
อาคารสามคูหา ด้านบนมีที่นั่งชมถนนเบื้องล่าง
ชอบร้านนี้ที่ต้นไม้ จำง่าย
บางร้านสงบเงียบ แม้แค่เดินจากกลุ่มร้านอึกทึก คล้ายกับอยู่คนละที่คนละเวลา
หากมาที่นี่ กิจกรรมยามเช้าตรู่ที่เราต้องรีบมาร่วมคือ ตักบาตรข้าวเหนียวร้อยรูป ต้องซื้อคิวและนั่งรอตามจุด เมื่อถึงเวลาจากที่โล่งๆจะเต็มไปด้วยคนทุกสารทิศ และพระจะเดินผ่านเป็นสายยาวตลอดทาง
ขนมและข้าวเหนียวในกระติ๊บ ราคาค่อนข้างสูงในความคิดของผู้เขียน
เป็นธุรกิจจากศรัทธา จนเป็นกิจกรรมเชิงท่องเที่ยว
เราต้องค่อยๆปั้นข้าวจากกระติ๊บ แต่ยากที่จะถ่ายรูป เพราะคิวถัดไปรออยู่ เกิดขึ้นไวและจบเร็ว ส่วนกับข้าวคนพื้นที่จะตามไปใส่ที่วัด คล้ายแถบชุมชนภาคอีสานของไทยที่เป็นลักษณะนี้อยู่
ติดตาม สนับสนุนของที่ระลึกจากการออกแบบได้นะ https://www.facebook.com/102814861800833/posts/164218858993766/

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา