23 มี.ค. 2021 เวลา 10:23 • ความคิดเห็น
"ปั่นจักรยานในความมืด... สอนอะไรเรา!!"
ช่วงที่ไป​ "ภูกระดึง" มีโอกาสได้ปั่นจักรยานบนเขา
สภาพพื้นผิว​บนเขา เป็นพื้นดินบ้่าง​ ทรายบ้่่าง
เป็นหลุมเล็ก​บ้าง หลุมใหญ่บ้าง
และบางจุดยังเป็นทางติดริมหน้าผาด้วย
ในช่วงที่ปั่นกันในตอนเช้า
เรียกได้ว่าเดินจูงจักรยานมากกว่า
เพราะปั่นไม่ได้เลย​
เจอหลุมต้องเบรกตลอดทาง​
เจอทรายก็หยุด​ แล้วแบกจักรยานแทน
เรียกว่าเอาจักรยานมาจูงให้หนักเล่นๆ
จนถึงตอนขากลับ
หลังจากดูพระอาทิตย์ตกแล้ว
สองข้างทางที่ปั่นกลับมืดสนิท
มีแค่แสงไฟดวงเล็กๆ​ จากหน้าจักรยาน
ที่เจ้าหน้าที่เอามาติดให้
และแสงพระจันทร์​จากท้องฟ้าเท่านั้น
แต่แปลกมากที่ขากลับเราปั่นได้ตลอดทาง
โดยไม่ได้หยุดตรงพื้นทราย
หรือหยุดตรงพื้น​ที่เป็นหลุมไหนเลย
เราปั่นได้คล่อง จนถึงจุดหมายปลายทาง
(แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เราปั่นตามเจ้าหน้าที่นะคะ)
พอกลับมาคิดว่า
ทำไมขากลับที่มืด​จนแทบมองไม่เห็นทาง
เราถึงปั่นได้ตลอด​ แบบไม่หยุด
ก็ได้ฉุกคิดขึ้นมาว่า​
หรือเพราะตอนที่สว่าง ​มองเห็นทุกอย่างรอบตัว
เราคอยจะมองหาแต่อุปสรรค
พอเห็นว่ามีอุปสรรค​ เราก็หยุดทำ
เพราะเชื่อว่าตัวเองทำไม่ได้
จิตใจเราไปโฟกัส​แต่อุปสรรค
ไม่มีสมาธิ​ และ​ ความมุ่งมั่น​ ในสิ่งที่ต้องการ
แท้จริงแล้ว อุปสรรคทุกอย่าง
ก็เกิดจากใจเรานี่เอง
อย่ามัวแต่มองหาอุปสรรค
จนไม่มีสมาธิกับสิ่งที่กำลังทำ​นะคะ​ ❤️
แอบขายของ​ 😆😆
บทความเก่า​ ตอนไปเที่ยวภูกระดึง
โฆษณา