ความรักทำให้คนตาบอด หรือเรายินยอมที่จะมองไม่เห็น
เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่ง บ่อยครั้งเธอจะโทรมาร้องไห้ให้ฟัง เรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ คือเรื่องความรัก
เธอเป็นหญิงสาวที่หน้าตาดี ที่ใครเห็นใครก็รัก แต่เรื่องที่อาภัพคือเรื่องคู่
เธอมีแฟนอยู่คนหนึ่ง ผู้ชายคนนั้นหน้าตาจัดว่าดี เหมาะสมกับเธอ แต่ด้วยความที่หน้าตาดีทำให้มีผู้หญิงมากหน้าหลายตาเข้ามาหยิบยื่นไมตรีให้กับเขา ซึ่งเขาก็ไม่เคยปฎิเสธเลย บ่อยครั้งที่ความสัมพันธ์ก้าวข้ามแค่คำว่าอัธยาศัยดี เลยเถิดเกิดเป็นความสัมพันธ์ในขั้นชู้สาว
ทุกครั้งที่จับได้ว่าแฟนของเธอนอกใจ เธอก็จะโทรมาร้องไห้ เสียใจ ซึ่งเราก็ได้แต่ปลอบเธอไปเพื่อให้เธอสบายใจแล้วหยุดร้องไห้ไปเอง
สิ่งที่น่าแปลกใจคือเรื่องนี้เกิดขึ้นไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว นับไม่ถ้วน สุดท้ายต่อให้เธอร้องไห้แทบตายในวันนี้ พรุ่งนี้พอเขากลับมาง้อขอคืนดี เธอก็พร้อมที่จะให้อภัย โดยที่ฝ่ายชายก็จะกลับไปทำผิดแบบเดิมใหม่ในวันข้างหน้า
ถ้าเปรียบความเสียใจของเธอเป็นการต่อเลโก้เป็นชั้นๆ ยิ่งเสียใจมากเท่าไหร่มันก็ยิ่งสูงเท่านั้น แต่พอเขากลับมาหาเมื่อไหร่เลโก้นั้นก็พังทลายลงในพริบตา
มันเหมือนกับว่า... เขาคือคนที่ทำให้เธอเสียใจ และเขาก็ทำให้เธอหายดี
“ความรักทำให้คนตาบอด” นี่เป็นเรื่องจริงไหม?
ในเมื่อแฟนเธอทำผิด ทำไมเธอยังทนอยู่...
หรือเป็นเพราะว่า...
“ความรักไม่ได้ทำให้คนเราตาบอด แต่เรายินยอมที่จะมองไม่เห็น แม้ว่าจะเห็นก็ตามที”
เธอยังรับรู้ได้ว่าสิ่งที่แฟนเธอทำนั้นคือความผิด การกระทำนั้นเสียดแทงหัวใจให้เจ็บอยู่ซ้ำๆ
ในระยะแรกทุกครั้งทีเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ เธอจะเฝ้าบอกกับตัวเองว่าเธอไม่ไหวแล้ว เธอไม่อยากทนแบบนี้อีกต่อไป เธอเจ็บปวดเกินกว่าจะรับไหว กลั่นกรองออกมาทางแววตา เป็นน้ำตาที่หลั่งออกมาอย่างไม่รู้หมดของเธอ
เมื่อเวลาผ่านไปน้ำตาได้เริ่มแห้งหาย สิ่งที่วนกลับมาในความคิดของเธอนั้นคือเธอจะเสียเขาไปแล้วจริงๆหรือ ความเสียดายในวันเวลาที่มีร่วมกันมา ช่วงเวลาดีๆก็มีไม่ใช่น้อย เธอจะทนอยู่ต่อไปได้ไหมหากเธอไม่ได้รับความหอมหวานชื่นใจจากคำพูดของฝ่ายชายต่อไปแล้ว เธอจะทนได้อย่างไรหากต้องเป็นฝ่ายที่เจ็บปวดใจแล้วปล่อยให้ฝ่ายชายมอบสิ่งเหล่านี้ไปให้กับคนอื่น เธอรักเขาเกินกว่าจะทนเห็นสิ่งเหล่านั้น จึงเลือกที่จะให้อภัย แล้วหวังให้ความรักกลับมาสดใสเช่นเดิม
แต่เธอก็ได้ลืมประเด็นสำคัญไปว่าสิ่งเหล่านี้ผู้ชายก็ได้มอบไว้ให้กับผู้หญิงคนอื่นไปแล้วเช่นกัน
ความรักเป็นพลังงานที่ยิ่งใหญ่ ถึงขั้นทำให้เราสามารถมองข้ามเรื่องที่ไม่สมควรไปได้อย่างง่ายดาย หรือเพียงแต่เราเลือกที่จะมองข้ามความผิดพลาดครั้งใหญ่ เพียงเพราะเธออ่อนแอเกินไปที่จะอยู่ได้ โดยไม่มีเขา
บางคนใช้โอกาสนี้ในการทำร้ายคนอื่นด้วยความชะล่าใจ คิดว่าอีกฝ่ายต้องยอมเราตลอดไปเพราะคำว่ารัก ทำความผิดวันนี้ ไม่เป็นไร พรุ่งนี้ค่อยไปง้อก็ได้ ยังไงเธอก็อภัยให้อยู่แล้ว
หากแต่อย่าลืมว่าความอดทนของคนเราย่อมมีขีดจำกัด ไม่มีใครที่จะหัวเราะ ร้องไห้ ได้ตลอดไป ทุกคนย่อมมีช่วงเวลาที่ได้หยุดพัก แม้แต่บาดแผลภายนอกร่างกายยังก็มีกลไกในการเยียวยารักษา ไม่มีใครจะยอมโดนทำร้ายไปตลอดชีวิต
เราก็ได้แต่หวังว่าสักวันเพื่อนของเราจะได้หยุดพัก แล้วเข้มแข็งพอที่จะมองเห็นความผิดครั้งใหญ่ ไม่ใช้คำว่ารักกล่าวอ้างเพื่อให้อภัย แล้วทำร้ายตัวเองให้ทนอยู่กับเรื่องเดิมๆ ในขณะอีกฝ่ายไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงอะไร เพื่อให้ความรักของเธอและเขาดีขึ้นเลยสักครั้ง
เพราะความรักทีดีควรมีเพื่อใครสักคนที่เห็นค่าของมัน🌙🌞
PS. เรื่องนี้เขียนร่วม 2 คนนะคะ ลืมให้เครดิตไม่ได้
CR. Mcpitcheditions & Dezigne
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
