[healthywithluck] เมื่อลูกจากไป "เรียน" เอาจริง ๆ พี่ลักษณ์เป็นคนติดลูก

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

healthywithluck

•

23 มี.ค. 2021 เวลา 13:35 • ไลฟ์สไตล์

เมื่อลูกจากไป "เรียน"

เอาจริง ๆ พี่ลักษณ์เป็นคนติดลูก

ภาพของผู้เขียน (เมื่อ 20 กว่าปีก่อน)

เล่าย้อนกลับไปตอนลูกเล็ก ๆ ตั้งแต่คลอดใหม่ ๆ พี่ลักษณ์คงเหมือนครอบครัวรุ่นใหม่หลาย ๆ ครอบครัว คือแยกมาสร้างครอบครัวเอง เลี้ยงลูกเอง มีน้องสาวมาช่วยดูแล และมีพี่เลี้ยงตอนกลางวัน พี่ลักษณ์ไปทำงานช่วงกลางวัน เย็นเราก็อยู่กับลูก ลูกพี่ลักษณ์เลี้ยงง่ายไม่ร้องไห้งอแง อาจเพราะแม่อารมณ์ดี คิดบวก (คิดเอง) 🤔

รูปจากผู้เขียน "ลูกสาวตอนอยู่อนุบาล"

ชีวิตดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ จุดเปลี่ยนเมื่อคุณพ่อพี่ลักษณ์เสียชีวิต ประกอบกับคุณสามีย้ายลงมาช่วยงานที่ภาคใต้หลายปี ยังไม่มีทีท่าว่าย้ายกลับมาภาคกลาง น้องสาวก็อยากกลับลงไปอยู่กับคุณแม่ ..

เลยตัดสินใจย้ายกลับลงมาอยู่หาดใหญ่ ทิ้งชีวิตคนภาคกลาง 19 ปี ไว้ข้างหลัง แต่พี่ลักษณ์ยังคงทำงานบริษัทเดิม โชคดีที่บริษัทมีสาขาที่ภาคใต้ และพอมีตำแหน่งให้พี่ลักษณ์ได้ทำงาน ด้วยความช่วยเหลือของพี่ ๆ และคุณสามีที่รัก เป็นคนจัดการให้ (อยากเล่าเรื่องนี้ แต่ยาวมาก ยกไว้คราวหน้าจะมาเล่าย้อนค่ะ)

จากบ้านไปนานมาก..

จริง ๆ พี่ลักษณ์ออกจากบ้านไปเรียนอีกจังหวัดตั้งแต่จบมัธยมปีที่ 3 อายุ 16 แล้วก็ต่อยาว ไปอยู่ภาคกลางอายุ 21 กลับมาอีกทีอายุ 40

เป็นเรื่องจริงที่บอกว่าเมื่อ ลูกก้าวเท้าออกจากบ้านไปแล้ว นานมากกว่าจะได้หวนกลับมา พี่ลักษณ์เลยให้ลูกอยู่ใกล้ ๆ ให้นานที่สุด แต่สุดท้ายเส้นทางเดินของลูก เป็นสิ่งที่เค้าเลือกเอง (เพราะพี่ลักษณ์คุยกับลูกตลอดว่าให้เลือกเรียนในสิ่งที่ลูกชอบ หรือลูกรัก แล้วลูกจะมีความสุข)

ภาพลูกสาวผู้เขียน "จบมัธยมปลาย"

ในที่สุด .. ลูกก็เลือกเส้นทางนี้

สู่รั้วมหาวิทยาลัยในกรุงเทพมหานคร

รูปถ่ายลูกสาวผู้เขียน "รับน้องใหม่"

ตอนแรกพี่ลักษณ์ กังวลไปหมดทุกเรื่อง ลูกจะอยู่หอพักคนเดียวได้ไหม ?

ลูกจะซักเสื้อผ้าเป็นไหม ?

ลูกจะรีดเสื้อผ้ายังไง ?

ลูกจะกินอยู่ยังไง ?

ลูกจะเหงาไหม ?

แล้วไหนเพื่อนที่มาที่นี่ก็ไม่มี ?

แล้วจะมีเพื่อนยังไง ?

และอีกมากมาย

แต่สุดท้าย พี่ลักษณ์เห็นกับตา ว่าเราอยากให้ลูกเราเป็นแบบไหน เราคนเป็นพ่อและแม่ สามารถทำให้ลูกเห็น ตัวเค้าจะค่อยๆซึมซับสิ่งเหล่านั้นไปเองแบบไม่รู้ตัว

พี่ลักษณ์กับคุณสามีเป็นคนชอบทำกิจกรรม เฮฮา อารมณ์ดี ชอบเล่นกีฬาและพี่ลักษณ์ ค่อนข้างคุณนายสะอาด

(สามีตั้งให้) ถึงแม้ว่าตอนอยู่ที่บ้านลูกไม่ได้ทำ แต่สิ่งเหล่านี้เค้าซึมซับแบบไม่รู้ตัว

ด้วยความเป็นห่วงลูก (ในความรู้สึกของคนเป็นแม่) คิดเอง 🤔

ตอนแรกตั้งใจไว้ว่า ลูกมหาวิทยาลัยเปิดพี่ลักษณ์ จะลางานไปอยู่เป็นเพื่อนลูกสักระยะหนึ่ง

แต่วันนั้นวันแรกที่รายงานตัว คณะที่ลูกสาวพี่ลักษณ์เลือกไม่มีเพื่อนจากโรงเรียนเก่าเลือกเลย (อาจเป็นคณะใหม่เด็ก ๆ เลยไม่ได้สนใจ) วันแรกที่ไปรายงานตัวพี่ลักษณ์ก็ไปด้วย

ที่ลานหน้าคณะ มีเด็ก ๆ ยืนกันเป็นกลุ่ม หัวเราะเล่นกันสนุก อาจจะด้วยเด็ก ๆ มาจากโรงเรียนเดิม หรือโรงเรียนในกรุงเทพมหานครอยู่แล้ว เราสองแม่ลูกยืนมองอยู่ห่าง ๆ

สักพักใหญ่ ๆ ...

🤔ลูกสาว : แม่คนนั้นนั่งอยู่คนเดียวนานมากแล้ว

👩‍🦰แม่ : ออ

🤔ลูกสาว : แม่ว่าลูกไปคุยกับเค้าดีไหม

👩‍🦰แม่ : ดีสิลูก

🤔ลูกสาว : แล้วถ้าเค้าไม่คุยกับลูกล่ะ

👩‍🦰แม่ : ลูกอยากมีเพื่อนไหม

🤔ลูกสาว : อยากมีสิแม่ (เสียงสูงเชียว)

👩‍🦰แม่ : ถ้าลูกอยากมีเพื่อน ลูกก็เข้าคุยเลย ไม่มีอะไรเสียหาย ถ้าเค้าไม่อยากคุย เราก็แค่ถอยออกมา แต่ถ้าเค้าคุยด้วย วันนี้ลูกจะได้เพื่อนใหม่คนแรก

เพื่อน ๆ คิดว่าลูกสาวพี่ลักษณ์ตัดสินใจยังไง ?

เครดิตภาพจาก www.unsplash.com "Thought Cataloy"

ยังมีอีกหลายเรื่อง ที่ลูกสาวพิสูจน์ให้พี่ลักษณ์เห็นว่า เค้าซึมซับในสิ่งที่เราพูด หรือเราทำให้เค้าเห็นบ่อย ๆ

ภาพถ่ายจากผู้เขียน "ลูกสาว"

พี่ลักษณ์ชอบเล่าเรื่องออกค่ายอาสาพัฒนา (แม่ชอบ) ว่าสนุกมาก ได้เพื่อนต่างคณะ ได้เห็นชีวิตหลากหลาย ตอนอยู่ปี 1 เค้าเลือกอยู่ชมรมอาสาพัฒนา และไปออกค่าย (แต่ออกครั้งเดียว) เค้าบอกลูกลองแล้ว แต่ลูกไม่ชอบแบบนี้ แต่ลูกได้รู้จักเพื่อนต่างคณะเพิ่มขึ้นจริง ๆ

ลูกสาวพี่ลักษณ์รีดเสื้อผ้าเอง (บางคนอาจคิดว่าแค่รีดผ้าเองใคร ๆ ก็ทำ) แต่ลูกพี่ลักษณ์ไม่เคยทำ เพราะพี่ลักษณ์ก็ส่งรีดที่ร้าน

ลูกสาวถามพี่ลักษณ์ว่า : แม่เค้ารีดผ้ายังไง

(ตอนแรกพ่อเค้าบอกให้ส่งรีดที่ร้าน)

แต่พ่อบอกไม่ได้ให้เงินส่วนนี้เพิ่มนะ ให้หักค่าขนมเอาเอง😤

พี่ลักษณ์ บอกลูกสาวว่า : ง่ายนิดเดียว ลูกรีดแล้วพอลูกเอามาใส่ ลูกคิดว่าลูกไม่อายเพื่อน เป็นอันจบ🤭

ปิดเทอมแรกลูกสาวพี่ลักษณ์ กลับมาบ้าน คำแรกที่ลูกสาวถาม

แม่ : บ้านป้าอร (ร้านซักรีด) รับเด็กพาสไทม์ไหม

สรุปปิดเทอมนั้นลูกสาวพี่ลักษณ์ไปทำงานพาสไทม์รีดผ้าที่ร้านซักรีด

พี่ลักษณ์กับลูกสาว เราสนิทกัน ลูกสาวจะโทรศัพท์มาคุยกันเกือบทุกวัน พี่ลักษณ์จะคุยกับลูกตลอดว่าการเรียนในมหาวิทยาลัย คือช่วงเวลาที่สนุก มีความสุขที่สุด ให้พยายามทำกิจกรรม เพราะกิจกรรมทำให้เรามีช่วงชีวิตที่แตกต่างออกไป และสุดท้ายกิจกรรมอาจจะทำให้เราเจอในสิ่งที่เรารัก ที่เราเองอาจไม่รู้ตัวก็เป็นไปได้

เครดิตภาพจาก www.unsplash.com

ลูกสาวพี่ลักษณ์เลือกทำกิจกรรมในสิ่งที่เค้ารัก เป็นนักกีฬาของคณะ (เล่นเกือบทุกประเภท) เค้าเล่าให้ฟังคณะลูกคนน้อย ลูกเล่นทุกอย่าง ทั้งบาสเกตบอล วอลเลย์บอล แบคมินตัน แม้กระทั่งฟุตบอล ทำงานสโมสรนักศึกษา

เครดิพภาพจาก www.unsplash.com "Chang Duong"

แต่ทุกอย่าง ..

ไม่ได้เป็นใจให้เด็กๆได้ปล่อยพลัง ⚡

และปล่อยความสามารถให้เต็มที่ 😤

ปี 1 ผ่านพ้นไป ...

พอขึ้นปี 2 โควิคบุกเด็ก ๆ ต้องถอยทัพกลับบ้านมาเรียนออนไลน์

ตอนนี้ลูกสาวพี่ลักษณ์ขึ้นปี 3 พึ่งกลับไปเรียนได้เทอมเดียว มหาวิทยาลัยประกาศเรียนออนไลน์อีกรอบ อีกไม่กี่วันลูกจะกลับมา คนเป็นพ่อแม่ดีใจที่ลูกจะได้กลับมาอยู่พร้อมหน้า

แต่อีกใจสงสาร ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยช่างกระท่อนกระแท่นเหลือเกิน หลายอย่างที่ลูกแพลนไว้ เป็นอันพับเก็บใส่กระเป๋ากลับบ้าน

อ้าว ..ก้ม ๆ เงย ๆ จนถึงบรรทัดนี้

พี่ลักษณ์แค่อยากบอกเล่าเรื่องราวความประทับใจของเราแม่ลูกไว้ในความทรงจำ และอยากเชิญชวนเพื่อน ๆ มาอ่านเพื่อความเพลิดเพลินนะคะ

รูปจากผู้เขียน แม่และลูกสาว

ข้อมูลผู้เขียน 📝

พี่ลักษณ์ เป็นสาวสวยวัยเกษียณ

ฝึกฝนการเขียนเล่าเรื่องราว

อยากนำพาเพื่อนวัยเกษียณทุกคน

ให้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

ตามคำขวัญประจำตัวของพี่ลักษณ์

"ว้าว ๆ สุขใจวัยเกษียณ"

สามารถมาพูดคุยและติดตามพี่ลักษณ์ 👇