23 มี.ค. 2021 เวลา 14:39 • ศิลปะ & ออกแบบ
คิดถึง ศิลปากร ในวันนี้ที่วงการศิลปะร้อนแรง จึงขอเพียงเล่าด้วยภาพและข้อความประกอบ โดยเป็นภาพค่อนข้างปัจจุบันหลังบูรณะใหม่ โดยเสียดายภาพเก่าสมัยผู้เล่าเคยเรียน หาไม่พบหรือต้องใช้เวลาค้น
คำสอน ศ.ศิลป์ พีระศรี จากปาถกถาต้อนรับนักศึกษาใหม่
แต่เดิมที่นี่เป็นวัง จากกำแพงที่มีในเสมาสองชั้น ประตูทางเข้า และตำหนักต่างๆ มีผู้เขียนประวัติไว้พอดู แต่ที่ผู้เล่าชอบสุดคงเป็น ดร.สุเมธ ชุมสาย ณ อยุธยา ทายาทเจ้าของวังแห่งนี้ก่อนเปลี่ยนเป็นสถานศึกษา ท่านมาแสดงงานและเล่าประวัติวังท่าพระ จุดเด่นน่าสนใจคือ พื้นอิฐก้อนคล้ายปูตามวัดหลวง สมัยร.3ร่วมกับตุ๊กตาอับเฉา
มุมลับที่ชอบ ข้อความที่ต้องสังเกตและกินใจ
อาคารสีเหลืองตัดขาว มีความงามและเป็นที่นิยมถ่ายภาพของทั้งคนในและนอกสถาบัน เมื่อยามมีงานรับปริญญา เพื่อนทางท่าพระจันทร์ และท่าวังหลังชอบมาถ่ายรูปร่วมชุดครุย
ประตูแดง สิงโตหินมีความเชื่อประหลาด คนล้วงมือเข้าเล่นลูกแก้วในปากจะจบช้า ตอนเรียนป.ตรีไม่ค่อยมีใครกล้า แต่พอเรียนป.โท เพื่อนคนหนึ่งเมา ลองล้วงเล่น ผมที่พออ่านและฟังรุ่นพี่เล่าเลยตกใจสร่าง
วังท่าพระ เป็นชื่อเรียกวิทยาเขตแห่งนี้ แม้จะแคบจนคุณสามารถเดินวนรอบได้ภายในไม่เกินสามสิบนาที แต่มี 4 คณะแรกเริ่ม อีกชื่อเรียกของที่นี่คือ หน้าพระลาน(ลองหาอ่านได้มีข้อมูลทั่วไป) ที่นี่นิยมงานรื่นเริงและการแสดงงานศิลปะแทบทั้งปี งานเทศกาลสำคัญจะมีหลักๆได้แก่ งานวันเกิด(วันคล้ายวันเกิด) อ.ศิลป์ พีระศรี(ผู้ก่อตั้ง) งานกิ๊ฟท์(คณะมัณฑนศิลป์) งานรับน้องใหม่-งานแต๊งก์(งานภายใน) ส่วนหอศิลป์ มีมากถึงสามหรือสี่แห่ง(ตัวเลขแม่นยำต้องขออภัย) และหอสมุดที่รวมหนังสือเก่าและใหม่ด้านศิลปะ ออกแบบ สถาปัตยกรรม โบราณคดี ประวัติศาสตร์ ค่อนข้างครบครันและดี ใกล้กันยังมีหอสมุดแห่งชาติเดิม(หอแดง) หรือหอสมุดธรรมศาสตร์ท่าพระจันทร์
ต้นไทรรูปหัวใจที่ล้มเพราะพายุไปแล้ว
ศาลเจว็ด ไม้ทรงเสมาเขียนรูป(จำหลัก)เทวดาแบบไทย ด้านหน้ามีเชือกปะกำ ทำจากหังควายเผือกที่โดนฟ้าผ่า ควาญช้างบูชาเซ่นสรวง ผู้เขียนเคยไปทำงานที่หมู่บ้านช้างสุรินทร์ พิธีกรรมมากมาย
mural หรือภาพบนกำแพง น.ศ.ทั้ง 4 คณะจะใช้สื่อสารและแสดงออกในโอกาสต่างๆ มีขั้นตอนการทำที่ค่อยข้างเหนื่อย แต่บางครั้งแอบใช้ นินิมอลอาร์ท พอให้ผ่านพ้น ภาพนี้เนื้อหาวันคล้ายวันเกิดอ.ศิลป์ พีระศรี
ลานอ.ศิลป์ หน้าคณะจิตรกรรม ประติมากรรม และภาพพิมพ์ หากมายามเช้าตรู่จะสงบ ยิ่งมีงานวัดคล้ายวันเกิดทุก 25 กันยายน จะตกแต่งสวยงาม บางปีเปิดเพลง santa lucia เพลงประจำม.ภาษาพื้นถิ่นอิตาเลียน ค่อนข้างสงบได้บรรยากาศ กลางคืนจะจุดเทียนเพื่อระลึกถึงอ.และร้องเพลง
หน้าบันคณะจิตรกรรมฯ ดินเผาตกแต่งมีความงาม เรื่องราวที่น่าสนใจ ส่วนฝั่งตรงข้ามรูปปั้น เป็นตึกกรมศิลป์(ฝั่งตรงข้ามทิศที่รูปปั้นหันเข้า) มีลายเขียนสี คาดว่าเป็นหม้อแห่งความอุดมสมบูรณ์ ที่งดงามมาก
ซอกตึกข้างคณะมัณฑนศิลป์ ตอนรับน้อง(ซ่อมน้องระบบ sotus) เป็นที่สยองของน้องใหม่ ทุกคืนวันศุกร์ต้องมาผจญภัย ณ ตรอกแคบๆนี้ แต่ถ้าการเรียนทั่วไป มีไว้ทำกิจกรรมหลายอย่าง เช่น พ่นสี ถ่ายรูป แอบดูโรงปั้นหล่อต้นแบบ(เคยมีข่าว สยองตึกปั้น ชวนขนลุก)
สวนแก้ว แต่ก่อนเป็นกระเบื้องดินเผาสีน้ำตาล ยามฝนตกและดอกแก้วร่วงหล่นพราวพื้นสะท้อนผิววาวแวว รูปปั้นเหมือนมีชีวิต ส่วนพลบค่ำอดีตรุ่นพี่ชอบกลับมาสังสรรค์ ปัจจุบันล้อมรั้วเสียแล้ว ต้นจันทร์นานครั้งจะทิ้งลูกตกกใส่หัว(คนโดนจะจบช้า) หรือศาลเจ้าแม่งเฮงหลุยที่ยามมีกิจกรรมต้องมาจุดธูปขอท่านอย่าฝนตก รูปปั้นต้นแบบฝีมือศิลปินระดับชาติเคยโดนยกไป งานจริงคาดว่าจะทำการเก็บรักษาไว้
ศาลาดนตรี ศาลาบรรเลง มีที่มา ทั้งเรื่องแบบประวัติศาสตร์ และเรื่องเล่าปนหลอกหลอนแกล้มหัวเราะของพวกรุ่นพี่
ผลงานของ อ.ชะลูด นิ่มเสมอ ที่คนนิยมมาถ่ายรูปตัดสีตึกด้านหลังของหอศิลป์พรรณารายณ์
ชีวิตความเป็นอยู่ที่นี่ ส่วนมากนักศึกษา แต่งตัวไปรเวท ยกเว้นงานสำคัญหรือสอบ บางคณะจะจำหน้าคร่าตากันได้ หากมีคนนอกเข้ามาจะรู้ หรือเรื่องตลกเล่าขานกันว่า คนดีกับคนบ้ามาที่นี่แทบแยกกันไม่ออก ผู้ชายและผู้หญิงคล้ายกัน(ทรงผม ยาวสลวย) ความเข้าใจผิดๆถฃภาพติดตาฝังใจสังคมไทย เพราะหนังบางเรื่อง ว่าคนเรียนที่นี่แต่งตัว 5 ย. รุงรังถือกระดาน ตัวเหม็นไม่อาบน้ำแปรงฟัน แต่ยุคสมัยเปลี่ยนไปแล้ว(แม้ในอดีตรุ่นพี่ที่ตอนนี้เป็นศิลปินแห่งชาติหรือยุคตอนอ.ศิลป์มีชีวิต การแต่งกายสุภาพ ใส่สูทตอนแสดงงาน) มีความทันสมัยและหลากหลาย เสรีภาพและการแสดงตัวตนผ่านการแต่งกาย บางคนแต่งตัวธรรมดา บางคนโฉบเฉี่ยวสีสันฉูดฉาด บางคนแต่งตามกระแสนิยม ฯลฯ เพราะเราเป็นมนุษย์ วัยทดลอง
เรามีโน้ตบุคหรือใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ต่างๆในการเรียนนอกเหนือกระดาษและกระดาน ร้านอุปกรณ์จึงมีส่วนสำคัญต่อการทำงาน
ดราม่าที่พบเจอนอกเหนือพื้นฐานของเรื่อง การตีความทางศิลปะ อะไรคือศิลปะ ใครคือศิลปิน งานที่ดี การลอก นู้ด การคิดราคาหรือขอให้ทำฟรี ยังคงวนเวียนอยู่ในสังคมตลอดเวลา
ร้านสโมสรนักศึกษา หัวใจหลักด้านอุปกรณ์เรียน เล็กๆแต่ลึกลับ คลังแสงเครื่องเขียนที่มีมากมายจนเกินคาดเดา จนท.บางคนเมาท์เก่ง จำหน้าตากันได้แม้หายไปนานหลายปี
สิ่งหนึ่งที่อาจคงเดิมนอกจากสถานที่และกลิ่นบรรยากาศเก่าก่อน คือ เราถูกสอนให้เคารพกัน เคารพงาน และขยันทำงานเสมอๆ ไม่ว่าจะอนุรักษ์หรือล้ำสมัย เพราะ ...ก่อนจะเรียนศิลปะ ต้องเรียนรู้จักความเป็นมนุษย์เสียก่อน...ศิลปะ จึงเป็นผลิตผลแห่งพุทธิปัญญา...
โฆษณา