ดังตฤณ : เรื่องที่เกี่ยวกับร่างกาย ที่เป็นรูปพรรณสัณฐาน
มักเป็นกรรมที่ทำมาประจำ เรียกว่า อาจิณณกรรม เกือบทั้งสิ้น
.
รูปร่าง สูง ต่ำ หน้าตาดี หรือไม่ดี ล้วนแต่เป็นสิ่งที่บอกว่า
เคยทำสิ่งนี้มาเป็นประจำ ถึงได้มีรูปปรากฏแบบนี้
ถ้าเรามีความพอใจในรูปร่างหน้าตาของตัวเอง
ก็แสดงว่าทำกรรมอันเป็นที่น่าพอใจแก่ผู้อื่นไว้นะ
.
อย่างคำถามนี่ มีโรคภัยเรื้อรัง ที่รักษาไม่หาย
ทำให้เกิดความทุกข์ทางกายอย่างไร
ก็สะท้อนว่า เราเคยทำอะไร
ที่เป็นทุกข์กับร่างกายของคนอื่นประมาณนั้น
.
สมัยพุทธกาล เคยมีผู้เป็นโรคเรื้อนที่รักษาไม่หายด้วยยา
ก็มีพระแนะนำ ให้ไปทำความสะอาดห้องน้ำภิกษุ
ตั้งจิตนะ ว่าจะทำให้ส้วมสะอาด
เหมือนกับเป็นการชำระล้างกรรมอันสกปรกให้ออกไปจากใจ
ยิ่งเห็นส้วมของภิกษุ สะอาดขึ้นเท่าไหร่
ใจก็จะยิ่งรู้สึกสะอาดตามมากขึ้นเท่านั้น
และก็จะมีผลกับเนื้อตัวด้วย
.
พระท่านแนะนำ โดยให้นึกถึงว่า
ถ้าหาก ใจสะอาดขึ้น หรือว่าไปทำบุญใหญ่
ทำให้ความสกปรกในสุขา ของบุคคลผู้ศักดิ์สิทธิ์มีความสะอาด
ร่างกายก็จะสะอาดตามไปด้วย
เขาก็ทำ ทำอยู่นาน กระทั่งเห็นผลว่าดีขึ้นได้จริงๆ
.
ทีนี้ ถ้าเป็นโรคอะไรก็แล้วแต่ ที่เกี่ยวกับร่างกาย
ลองนึกถึงว่าเราทำอะไรกับร่างกายผู้อื่นได้บ้าง
เช่น จะเป็นการปล่อยวัว (หมายเหตุ: ไถ่ชีวิตโคกระบือ)
เป็นการปล่อยสัตว์ใหญ่
หรือสัตว์อะไรก็ตาม ที่เราปล่อยได้
หรือไปช่วยให้คนอื่น รอดพ้นจากความทุกข์ทรมานทางกาย
เช่น อุปถัมภ์ช่วยเหลือคนเป็นโรคผิวหนัง หรือเป็นผู้ป่วยอนาถา
.
นี่ก็เป็นสิ่งที่เป็นไปได้ที่สุดที่จะทำนะครับ
แต่จะหายหรือไม่หาย ก็เป็นเรื่อง อจินไตย นะ
ต้องมีความเข้าใจอย่างหนึ่งด้วยว่า กรรมของแต่ละคนที่ทำมา
แม้ในชาตินี้ ที่เห็นอยู่ ก็รู้ว่า ทำด้วยกำลังใจไม่เท่ากัน
ทำมายืดเยื้อยาวนานไม่เท่ากัน
ทำกับบุคคลผู้มีศีลหรือไร้ศีล ไม่เสมอกัน นะครับ
.
ถ้าใครทำอะไร ในแบบที่ทำทั้งชีวิต
ส่วนใหญ่ก็จะเป็นกรรมที่หนักแน่นมาก
แก้อย่างไรก็เหมือนจะไม่หาย
และด้วยใจที่ต่างกัน ก็ทำให้ผลลัพธ์ แตกต่างกันไปด้วย
.
บางคน เป็นโรคลึกลับ แต่แก้ไม่ยาก
เจอหมอถูกคน รู้วิธี รู้อุบายที่หมอคนอื่นไม่รู้ ก็หายได้