"เกิดมาทำไม"
เล่าสู่กันฟังตอนที่.1
เป็นคำถามที่จีด้ามักถามตัวเองบ่อยๆ
เมื่อครั้งยังเป็นด.ญ.ดำ.. ตัวน้อยๆ
ตอนเป็นเด็กด้วยความที่เป็นคนเวียดนาม
พ่อแม่ก็ตั้งชื่อแบบว่า....
ไม่ได้คิดเลยว่าโตขึ้นลูกสาวจะสวย
ได้ขนาดนี้5555😁😁😁
เคยถามแม่ว่าทำไมถึงได้ตั้งชื่อลูกว่า"ดำ"
แม่บอกว่าก็ตอนเด็กหนูตัวดำไง..
เป็นคำตอบที่.. เราไม่ต้องถามต่อ..🙄
ชีวิตในวัยเด็กของด.ญดำ เมื่อย้อนกลับไป
ในแต่ละวันมันช่างน่าเบื่อ..
การใช้ชีวิตของด.ญ.ดำ ก็เหมือนเด็กปกติทั่วไป
แต่ที่ไม่ปกติก็คงเป็นความคิดของ ด.ญ.ดำ เอง
เพราะด้วยความที่เกิดมาสุขภาพไม่แข็งแรง
เป็นหอบหืดขั้นรุนแรง..
เลยไปทำให้กล่องเสียงตีบ ด.ญดำ ก็เลย
มีน้ำเสียงที่ประหลาดไม่เหมือนชาวบ้านเค้า
น้ำเสียงที่..แหลม..เล็ก..และแหบ
มันเป็นจุดที่สำคัญต่อการใช้ชีวิตของด.ญ.ดำมากทีเดียว
เพราะทุกครั้งที่ ด.ญ.ดำ เอ่ยปากพูด.
ก็จะมีคนทักเรื่องเสียงทุกครั้งไป..
ทำไมเสียงถึงเป็นแบบนี้,เป็นโรคอะไร,ทำไมถึงเสียงไม่น่าฟังเลย,พูดทีไรฟังดูทรมานจัง..
มันเป็นคำถามที่ทุกครั้งที่ได้"ยิน" ก็ถามตัวเองซ้ำๆว่า..
ชั้นดูประหลาดมากเหรอ ทำไมชั้นเกิดมามีเสียงแบบนี้...!!! เป็นคำถามที่เบื่อที่จะตอบ..
ด.ญ.ดำ ได้แต่ถามตัวเองทุกๆวันว่า ทำไมต้องเกิดมามีน้ำ"เสียง"แบบนี้..
ทำไมเค้าต้องล้อเลียนเสียงชั้น..
การที่มีน้ำเสียงที่ไม่เหมือนคนอื่น มันดูแย่มากเลยเหรอ..
เวลาเดินไปไหนมาไหนมีแต่เสียงซุบซิบนินทาคอยตามหลังให้ได้ยิน..
ดั่งราวกับว่าชั้นเป็นนักโทษต้อง"คดี"ความ
ชั้นเกลียดน้ำเสียงที่ล้อเลียน.. ชั้นเกลียดสายตา..ที่มองชั้นอย่างกับว่าชั้นเป็นตัวประหลาด..
เมื่อโดนล้อเลียนหนักเข้า และทุกครั้งที่เอ่ยปากพูด..ก็จะโดนถามคำถามเดิมๆอีก..
ชั้นไม่ไหวแล้ว!!! เหนื่อยที่จะตอบคำถามเหล่านี้เหลือเกิน..
ทางที่ดีที่สุดคือไม่ต้องพูดกับใครเลยดีที่สุด
สิ่งที่คิดได้..ตอนอายุ 5-6 ขวบ
มันเลยเป็นคำถามที่ถามกับตัวเองบ่อยๆว่า
ชั้นเกิดมาทำไม..
ด.ญ.ดำ ก็เลยอยู่ในโลก_เงียบๆ_ของตัวเอง
น้อยมากที่จะพูดคุยกับใคร เหมือนเป็นเด็กใบ้ไปเลย..
ใครถามอะไรก็แกล้งทำเป็น..ไม่ได้ยิน หรือไม่ก็ยิ้มและพยักหน้า..
เพราะความที่ไม่อยากให้ใครทักเรื่องเสียง
ชีวิตก็เลยชอบอยู่เงียบๆคนเดียว
บทสรุปของตอนแรกก็คงจะเป็น..
ไม่พูดน่าจะดีกว่าพูด
(ฝากติดตามผลงานต่างๆของจีด้าด้วยนะค่ะ)
ไว้เจอกันใหม่จ้า👌🤟
โฆษณา