Blockdit Logo (Mobile)
เรื่องสั้นขยันเขียน
•
29 มี.ค. 2021 เวลา 15:22 • นิยาย เรื่องสั้น
เรื่องสั้น : Diary'Girls ไดอารี่ลับกับสาวปริศนา(10)
บท ความยึดติด
แนวเรื่อง : ปรัชญา,ความรัก
การเล่าเรื่อง : บุคคลที่สาม
3
เรื่องย่อ : การมีอยู่ของเด็กสาวปริศนาตาสีแดง นั้นได้เปลี่ยนชะตาชีวิตของผู้คนมากมาย วันนี้เธอก็ยังคงปรากฎตัวต่อหน้าคนที่กำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความสิ้นหวังและเข้าใกล้ความตาย...
บท ความยึดติด
"มีมนุษย์คนนึงพูดไว้ว่า การรักนั้นคือการยึดติด กับใครสักคน ก็เหมือนกับการแค้นใครสักคน.. "
เด็กสาวผมสีดำตาสีแดงพูดขึ้นในขณะที่กำลังเดินคุยโทรศัพท์ บนทางเท้าผ่านผู้คนในตัวเมืองในช่วงเวลาพลบค่ำ
เธอเดินผ่านเหล่าผู้คนที่กำลังเดินสวนกันไปมา เหตุการณ์ยังคงปกติ ก่อนที่จะมีเสียงกรีดร้องขอความช่วยเหลือของผู้หญิงมาจากข้างหน้า..
หญิงสาวผมยาวตัวเปื้อนเลือดกำลังวิ่งหนีบางสิ่งพร้อมกับร้องขอความช่วยเหลือจากผู้คน ก่อนที่จะล้มลงกับพื้น ด้วยความอ่อนแรงหรืออาจจะบาดเจ็บก่อนที่จะมีคนในชุดฮู้ดคลุมหัวและใส่ผ้าปิดปากมิดชิด วิ่งตามเข้ามาคร่อมหลังแล้วใช้มีดแทงที่หลังของผู้หญิงไม่ยั้งจนเธอแน่นิ่ง แล้วคนในชุดฮู้ดก็รีบลุกขึ้นวิ่งหนีไปอีกทาง
มีทั้งคนที่หยุดมองและคนที่เดินผ่านไปอย่างเฉยเมย ทุกคนต่างถอยห่างจากหญิงสาว แต่ก็ไม่มีสักคนที่เข้าไปช่วย
"นี่ ใครเรียกตำรวจทีสิ"
"นี่ๆ ต้องไปช่วยมั้ย?"
"ไม่หรอก คงจะถ่ายหนังถ่ายละครกันน่ะ"
"แต่ไม่เห็นมีกล้องเลยนะ"
"คงจะซ่อนไว้นั่นแหละ"
"เฮ้ นั่นมันเลือดไม่ใช่เหรอ"
"บ้า ช่างเถอะอย่าเข้าไปยุ่งเลยน่า"
มีคนกลุ่มนึงยืนคุยกันแต่แล้วก็เดินจากไปบางส่วนก็ยืนมอง มีเพียงเด็กสาวผมสีดำตาสีแดงที่ยืนมองร่างไร้ชีวิตของผู้หญิงด้วยแววตาสีแดง
"ชะตาของคุณไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ด้วยตัวคุณเอง" เธอพูดขึ้นก่อนที่จะหันหลังเดินไปอีกทาง
สักพักนึงก็ได้มีเสียงไซเรนรถตำรวจกับหน่วยกู้ภัยมาทำให้เหตุการณ์วุ่นวาย
อีกด้านนึงคนใส่ฮู้ดที่วิ่งหนีมากำลังร้อนรนและตื่นกลัวกับสิ่งที่ตัวเองทำ เขานั่งกอดเข่าพึมพัมอยู่ในตรอกเล็กๆแห่งนึง
"ผมขอโทษๆๆยูอิถ้าเธอไม่ทิ้งผมไปกับหมอนั่นผมก็คงไม่ต้องทำแบบนี้ ผมกำลังจะตามเธอไป"เขาเปิดฮู้ดที่คลุมเผยให้เห็นชายหนุ่มที่มีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและน้ำตา
"ต่อให้คุณจะเป็นคนที่ลืมได้กระทั่งความเจ็บปวดและเรื่องที่ไม่อยากจำ ตลอดชีวิตคุณก็ต้องได้สัมผัสกับความเจ็บปวดซ้ำๆ และเรื่องที่ไม่อยากจำอยู่ดี"อยู่ๆเด็กสาวผมสีดำตาสีแดงในชุดนักเรียนก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้กระซิบข้างหูเหมือนกับสะกดจิตชายหนุ่ม
จนเด็กสาวพูดจบชายหนุ่มที่พึ่งรู้สึกตัวถึงกับสะดุ้งโหยงตกใจ เขาลุกขึ้นคว้ามีดชี้ไปที่เด็กสาว
"เธอเป็นใคร?! ต้องการอะไร" เขาใช้มีดขู่เด็กสาวตาสีแดงแต่เธอก็ไม่ได้แสดงท่าทีหรือสีหน้าตกใจออกมา
"คุณกำลังยึดติดกับอะไร?" เด็กสาวยิ่งเดินเข้าไปใกล้ชายหนุ่มที่เริ่มสั่นกลัว เธอจับข้อมือที่ถือมีดของชายหนุ่มเขาปล่อยมีดลงทันที
"ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจทำ ผมไม่รู้ว่าทำใมถึงได้เป็นแบบนี้" เขาคุกเข่าลงก้มหัวสารภาพความผิดกับเด็กสาวที่ไม่รู้จัก
เขามีเพื่อนที่สนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆคือ ผู้หญิงที่ชื่อยูอิ และผู้ชายชื่อเซโตะ ทั้งสามคนเป็นเพื่อนสนิทกัน
จนกระทั่งเรียนม.ปลาย เขาได้สารภาพกับยูอิแล้วก็ได้คบกันจนเรียนมหาลัย ทั้งที่เขาก็เป็นคนที่ดีแต่ก็ยึดติดกับความรักที่มีให้เธอมากเกินไป
จนยูอิอึดอัดและเลือกที่จะไป เลือกที่จะทิ้งเขาไปกับผู้ชายที่คอยรับฟังความอึดอัดในใจของเธอ ชายคนนั้นก็คือเซโตะ เพื่อนสนิทอีกคนของเขานั่นเอง
และความรักที่ยึดติดก็แปรเปลี่ยนเป็นความแค้น เขาได้พลั้งมือฆ่าเซโตะทันที แม้แต่มิตรภาพที่ยาวนานก็ไม่อาจหยุดยั้งความเกรี้ยวกราดดั่งปิศาจที่ครอบงำจิตใจของเขาได้...
"สิ่งที่คุณมีตอนนี้ นั้นไม่ใช่ทั้งความรักและความแค้น มันคือความยึดติด ถ้าคุณเข้าใจทั้งสองสิ่ง คุณจะเห็นวิธีหยุดตัวเอง สิ่งเดียวที่ทำให้ทั้งสองสิ่งเหมือนไม่ใช่ความยึดติด... คุณจะคิดออกมั้ยนะ"เด็กสาวตาสีแดงนั่งลงข้างหน้าชายหนุ่มเธอยื่นมืออีกข้างไปลูบหัวเขา
"นี่เธอ.. ขอบคุ.." ก่อนที่จะพูดจบ สติของชายหนุ่มก็มือดับลงไปพร้อมกับคำพูดสุดท้ายของเด็กสาวที่มีนัยตาสีแดงอันน่าพิศวง...
"หลังจากตื่นขึ้นมา คุณจะไปยังเวลาที่จะได้เลือก แต่ทางที่คุณเลือก จะทำให้ชีวิตคุณเป็นแบบไหนกันนะ"
บทส่งท้าย ความยึดติด
"ขอโทษนะ นายฟังดีๆแล้วใจเย็นๆนะ คนที่ยูอิจะคบด้วยก็คือชั้นเอง"
เซโตะชายหนุ่มหน้าตาดีและมีนิสัยอ่อนโยนเขาพูดอย่างรู้สึกผิดกับเพื่อนสนิทของตนเอง
เพราะผู้หญิงที่คบก็คือ ยูอิ อดีตคนรักของเพื่อนรัก
ชายหนุ่มที่ได้ยินสิ่งที่เซโตะพูดถึงกับช้อคพูดไม่ออก เหมือนกับถูกฟ้าผ่าและมีดแทง เกิดความรู้สึกด้านลบปนกัน
แต่คราวนี้ ชายหนุ่มกลับรู้สึกถึงความเข้าใจในบางสิ่งและภาพในหัวก็ผุดขึ้นมา ภาพที่เขาเห็นคือเพื่อนรักที่ถูกเขาฆ่า ทำให้เขาน้ำตาใหลออกมา
"เฮ้ย ใจเย็นๆสิ นายฟังชั้นก่อน ถ้ามิตรภาพของพวกเราทั้งสามจะหายไป ชั้นก็จะไม่คบกับยูอิ" เซโตะเข้ามาจับไหล่ปลอบชายหนุ่ม
"เปล่า ชั้นเข้าใจนายเองก็ชอบยูอิตั้งแต่เด็กแล้ว มิตรภาพพวกเรามันไม่หายไปหรอกน่า กลับกันชั้นควรดีใจสิ" ชายหนุ่มกลับยิ้มออกมาตอนนี้เขาเข้าใจความหมายแฝงในคำพูดของเด็กสาวตาสีแดงแล้ว
"นี่นายดูแปลกๆนะ เป็นไรเปล่า"เซโตะถามด้วยความเป็นห่วง
"เปล่าๆ ง่วงว่ะ นายนี่ยังไม่ได้เวลาตื่นของชั้นเลยนะโว้ย"ชายหนุ่มพูดแบบฉุนๆ ก่อนจะไล่เพื่อนรักที่ทำสายตาเป็นห่วงให้กลับไป..
แล้วชายหนุ่มก็มานอนกอดหมอนในใจที่เศร้าแต่ก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขทำให้เขายิ้มออกมาทั้งน้ำตา
"ยัยบ้านั่น 'การให้' นี่มันก็เจ็บสุดๆเลยนะโว้ย"
แล้วหลังจากนั้นเวลาก็ผ่านไป เซโตะคบกับยูอิจนจบมหาลัยด้วยความช่วยเหลือของชายหนุ่มในเวลาที่ทั้งสองมีปัญหากัน ส่วนตัวชายหนุ่มได้พบรักกับผู้หญิงอีกคนที่ทำงานด้วยกัน
จนถึงวันที่เซโตะกับยูอิได้แต่งงาน กันโดยมีชายหนุ่มมาร่วมงานด้วยรอยยิ้มอย่างมีความสุข..
"จบสวยจนน่าอิจฉาเลยนะคะ คิดว่าเขาจะฆ่าตัวตายหลังจากนั้นซะอีก" เด็กสาวที่คาดผ้าปิดตาข้างซ้าย ใส่ชุดกระโปรงขาวเดินออกมาจากงานแต่งงาน ข้างๆมีเด็กสาวผมสีดำที่มีตาสีแดงในชุดกระโปรงที่เข้าคู่กันเดินอยู่
"นั่นก็เป็นแค่หนึ่งในทางเลือกมากมาย แต่ก็นับได้ว่าเขานั้นเป็นผู้สร้างปาฎิหารย์ด้วยตัวเอง" เด็กสาวตาสีแดงเปิดสมุดไดอารี่แล้วจดบางอย่างลงไป
"ที่ว่าปาฎิหารย์ไม่ได้เกิดขึ้นจากการอธิษฐาน จากใคร หรือจากอะไร แต่เกิดขึ้นจากการกระทำของเราเองสินะคะ" เด็กสาวคาดที่ปิดตาพูดขึ้น
เด็กสาวตาสีแดงปิดสมุดไดอารี่แล้วทั้งสองก็เดินไปด้วยกัน
จบบท ความยึดติด
"สิ่งที่จะปล่อยวางทั้งความรักและความแค้นนั้นคือการให้ ตลอดชีวิตคนเรานั้นต้องเผชิญกับความรู้สึกมากมายทั้งดีและร้าย แต่ไม่ว่าจะเจอช่วงเวลาที่เลวร้ายแค่ไหนก็ต้องกล้าเผชิญหน้าและเข้าใจมัน"
Diary'Girls Vol.10
อ่านมาถึงตรงนี้ : ขอบคุณมากที่อ่านนะ
ฝากกดติดตาม : เป็นกำลังใจให้ตอนต่อไป
เราหัดเขียน สามารถแนะนำ ติชม เพื่อผลงานที่ดีขึ้น
ติดตามตอนต่อไปได้ที่ https://www.blockdit.com/series/601b7ec36663c7078dac0042

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา