การแพร่ระบาดของไข้หวัดใหญ่
Spanish Influenza ที่ทำให้คนตายมีจำนวนเท่ากับ 3-5% ของประชากรโลกเลยทีเดียว
การระบาดของโรคไข้หวัดใหญ่ในปี พ.ศ. 2461 เป็นการระบาดที่รุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา เกิดจากไวรัส H1N1 ที่มียีนที่มาจากนก แม้ว่าจะไม่มีความเป็นเอกฉันท์สากลเกี่ยวกับที่มาของไวรัส แต่ก็แพร่กระจายไปทั่วโลกในช่วง พ.ศ. ในสหรัฐอเมริกาพบครั้งแรกในบุคลากรทางทหารในฤดูใบไม้ผลิปี 1918 คาดว่าประมาณ 500 ล้านคนหรือ 1 ใน 3 ของประชากรโลกติดเชื้อไวรัสนี้ จำนวนผู้เสียชีวิตคาดว่าจะมีอย่างน้อย 50 ล้านคนทั่วโลกโดยประมาณ 675,000 คนเกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา
อัตราการเสียชีวิตสูงในผู้ที่อายุน้อยกว่า 5 ปี 20-40 ปีและ 65 ปีขึ้นไป การเสียชีวิตสูงในคนที่มีสุขภาพแข็งแรงรวมถึงกลุ่มอายุ 20-40 ปีเป็นลักษณะเฉพาะของการระบาดนี้ ในขณะที่ไวรัส H1N1 ปี 1918 ได้รับการสังเคราะห์และประเมินคุณสมบัติที่ก่อให้เกิดการทำลายล้างยังไม่เป็นที่เข้าใจกันดี เนื่องจากไม่มีวัคซีนป้องกันการติดเชื้อไข้หวัดใหญ่และไม่มียาปฏิชีวนะในการรักษาการติดเชื้อแบคทีเรียทุติยภูมิที่อาจเกี่ยวข้องกับการติดเชื้อไข้หวัดใหญ่ความพยายามในการควบคุมทั่วโลกจึง จำกัด เฉพาะการแทรกแซงที่ไม่ใช่ยาเช่นการแยกการกักกันสุขอนามัยส่วนบุคคลที่ดีการใช้สารฆ่าเชื้อและข้อ จำกัด ของการชุมนุมสาธารณะซึ่งถูกนำไปใช้อย่างไม่สม่ำเสมอ
ในปี 1918 ถึง 1919 เชื้อแพร่กระจายไปทั่วทั้งทวีปเอเชีย ยุโรป และอเมริกาเหนือ คร่าชีวิตผู้คนไปถึง 35-75 ล้านคนทั่วโลก จำนวนนี้เท่ากับ 3-5% ของประชากรโลกเลยทีเดียว ผู้เสียชีวิตส่วนใหญ่เป็นเด็ก ผู้สูงอายุ และผู้ป่วยที่ร่างกายอ่อนแออยู่แล้ว
ไวรัสไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ H1N1 ปี 1918 ทำให้เกิดการระบาดที่ร้ายแรงที่สุดในศตวรรษที่ 20 เพื่อทำความเข้าใจไวรัสมรณะนี้ให้ดียิ่งขึ้นกลุ่มผู้เชี่ยวชาญของนักวิจัยและนักล่าไวรัสได้ออกเดินทางเพื่อค้นหาไวรัสปี 1918 ที่หายไปจัดลำดับจีโนมสร้างไวรัสขึ้นใหม่ในห้องปฏิบัติการที่ปลอดภัยและมีการควบคุมสูงที่ CDC และในที่สุดก็ศึกษาความลับของไวรัสให้ดีขึ้น เตรียมพร้อมสำหรับการระบาดในอนาคต
(Photo by Harris & Ewing via Wikimedia Commons)
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
