เรื่องผีๆและสิ่งลี้ลับจากเด็กสายวิทย์ยุค 70 ที่ไม่กล้าเล่าให้ใครฟังในยุคนี้
พื้นที่นี้เหมาะที่สุดที่จะปล่อยเรื่องราวลี้ลับที่เจอตั้งแต่เด็กยันแก่ เจอจนชิน เจอจนเลิกกลัว
วิธีการเล่าของป้าผู้ซึ่งจบสายวิทย์และอยู่ในห้องแล็ปวิจัยมาตลอดอาจจะเรียบเรียงแบบทื่อๆซื่อๆและไม่ใส่สีตีไข่นะคะ😁😀
ป้าเริ่มเจอเรื่องแปลกๆตอนเรียน ป.1 สมัยที่ทีวียังมีแค่สีขาวดำ วันนั้นลาป่วยอยู่บ้านเพราะมีไข้ แต่ตอนเที่ยงพ่อก็ต้องพาเราเดินจากบ้านไปที่คอกหมูซึ่งห่างจากบ้านประมาณ 500 เมตรเพื่อไปทำงาน จำได้ลางๆว่าขณะเดินไป พ่อจูงมือเราและมีตะวันขึ้นตรงหัวเราพอดี (เที่ยงตรงนั่นเอง) เราซึ่งมีไข้อ่อนๆและรู้สึกไม่สบายตัวแถมต้องเดินตากแดดกับพ่อ แต่ด้วยความที่เด็กมากจึงไม่ได้บอกพ่อว่าเราไม่ค่อยไหวนะ ได้แต่เงยหน้ามองพ่อหวังว่าให้พ่ออุ้ม จังหวะที่เงยหน้าขึ้นมองพ่อ...สายตาเด็กอย่างเราพลันมองไปเห็นท้องฟ้าที่มีพระอาทิตย์แผดจ้า มีผู้หญิงลอยอยู่บนฟ้าใส่ชุดจีนสีทองสวยงามมาก และยุคนั้นเราไม่เคยเห็นผู้หญิงคนนี้ในทีวีหรือรูปภาพใดๆมาก่อน ด้วยความไร้เดียงสาก็ทำได้แค่จ้องมองอย่างเนิ่นนานและชัดเจน ท่านมองมาที่เราและมือท่านทำเหมือนยกมือไหว้แบบจีน เราได้แต่ตะลึงในความสวยของผู้หญิงคนนั้นโดยยังไม่รู้ว่านั่นคือสิ่งที่เหลือเชื่อบนโลกมนุษย์ (สมัยเด็กจะเรียกว่าป้าไร้เดียงสาหรือไม่ฉลาดก็ได้นะ😅) เมื่อเราโตขึ้นเราจึงรู้ว่าสิ่งที่เห็นตอนเด็กคือเจ้าแม่กวนอิม...นี่คือครั้งแรกที่เราเห็นแต่ไม่รู้ว่าท่านคือใครด้วยซ้ำ
จากนั้นจะมีครั้งที่ 2 และ 3 ในวัยที่เราเริ่มรู้ประสามากขึ้น แต่ไว้เล่าต่อวันหลังนะ อิอิ
ข้อสังเกตที่ได้จากประสบการณ์ทั้งชีวิตคือ การที่จะเจอสิ่งลี้ลับ เรามักจะอยู่ในสภาวะไม่ปกติเท่าไหร่นัก เช่นป่วย เบลอ มืด เงียบ หนาว มีหมอก เปลี่ยว วันพระ เป็นต้น
Image credit: lazada.co.th
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
